Jesaja 66
01Dit zegt de HEER:
Hemel is mien troon, eerde mien voutenbaank.
Wat veur hoes wil ie den wel veur mie baauwen?
En woar zol mien rusthòf den wezen mouten?
02Dit altmoal heb ik moakt mit aigen handen,
t is altmoal mienent - godssproak van de HEER.
Doar ik noar omkiek,
is aarme mensk dij knuurd is en versloagen,
dij huvert veur mien woorden.
03Ain dij veur mie n bol slacht,
denkt dat e n mensk van kaant moaken mag;
dij n schoap ovvert, brekt ook n hond de nek;
dij n waaitovver opdragt, dut t zulfde mit swienebloud;
dij wierook braandt as eerbewies, vereert ook ofgoden.
Zo as zai t laifste goan heur aigen wegen,
aan heur ofgriezelke doaden ale oardeghaid hebben,
04zo zel ik ter veur kaizen om heur te tamtaaiern,
en doar ze baang veur binnen over heur kommen te loaten.
Want dou ik raip, het gainain antwoord geven,
en dou ik wat zee, het gainent lusterd.
Zai deden wat ik nait lieden wol,
en wat mie nait aanston, gavven ze veurkeur aan.
05Heur noar t woord van de HEER,
ie, dij huvern veur zien woord.
Joen aigen laandslu, dij joe hoaten,
dij joe niks in reken hebben om mien noam,
hebben zegd:
"Loat de HEER zien heerlekhaid teunen,
den kin we ais zain hou blied of ie binnen!"
Mor - mit sneue neus zellen ze stoan te kieken.
06Luster! Wat n rebulie oet stad,
wat n lewaai oet tempel:
t is de HEER, dij ofrekent mit zien vijanden.
07Veur en aleer ze vloagen het, mout ze al n kind kriegen;
veur dat pien heur overvaalt, brengt ze n zeun in wereld.
08Wèl het ooit zukswat heurd?
Wèl het zoks ooit zain?
Brengt men n hail laand ooit in ain dag in wereld,
is n hail volk ter mor zo in ainen?
Mor amper aan het Sion vloagen
of kinder liggen heur al op schoot.
09Zol ik schoot ontsloeten
en t kind nait kommen loaten? - zegt de HEER.
As ik t bin dij verlözzen geft,
zol ik dat den tegenholden? - zegt joen God.
10 Wees blied mit Jeruzalem en joechaai om heur,
ie altmoal dij van heur holden.
Jubel mit heur van bliedschop,
ie altmoal dij mit heur in treur zitten.
11 Ie maggen zoegen en joe zat drinken
aan heur bòrsten vol troost,
mit dikke slokken mag ie drinken
oet heur volle bòrst.
12 Want zo zegt de HEER:
Ik loat vree noar joe tou lopen as n revier,
en weelde van volken as n beek, dij overlopt.
Op aarm worden heur potjes droagen
en op schoot beklokkerd.
13 Net as n moeke heur kind troost,
zo zel ik joe troosten:
in Jeruzalem, doar zel ie troost worden.
14 Zain zel ie t en van haarten blied wezen,
joen gebainte zel opbluien as vris gras.
De HEER zel zien macht blieken loaten aan zien knechten,
mor over zien vijanden let e zien grammiedeghaid deelkommen.
15 Kiek nou! In vuur komt de HEER,
zien woagen is n störm geliek.
Hai geft zien kwoadens vrijloop,
draaigt mit vuur en vlam.
16 Te vuur en te sweerd
komt de HEER mit zien oordail over aal wat leeft.
Nait te tellen, binnen de HEER zien slachtovvers.
17 Dij zok haaileg en zuver moaken
om noar de toenen tou te goan,
achter ain aan dij maank heur staait,
en zai, dij t vlaais van swienen eten,
van ofgriezelke daaiern en moezen:
wat of ze doun en denken,
t zel aal vergoan - godssproak van de HEER.
18 Mor ik kom om ale landen en volken bie nkander te brengen. Zai zellen kommen en mien glorie zain.
19 Ik dou heur n taiken en dij t overleven, stuur ik noar de volken tou, noar Tarsis, Pul, Lydië, Mesech, Ros, Tubal en Jawan, noar aailanden wied vot, dij nog nooit van mien foam heurd hebben en mien glorie nog nooit zain - zai zellen mien heerlekhaid bie volken verkundegen.
20 Aal joen bruiers oet de volken vandoan nemen ze mit as n ovver veur de HEER, op peerd, in koetsen en op woagens, op moeldaaiern en in droagstoulen, noar mien haailege baarg Jeruzalem tou, net zo as Israëls zeuns in zuvere schoalen heur ovvers noar t hoes van de HEER brengen - zegt de HEER.
21 Ook van heur zel ik priesters en Levieten kaizen - zegt de HEER.
22 Want krekt as nije hemel en nije eerde dij ik moaken goa, veur mie bestoan blieven - godssproak van de HEER, zo blieven veur mie bestoan joen noazoaten en joen noam.
23 Van Nijmoan op Nijmoan, van sabbat op sabbat, komt aal wat leeft om veur mie deel te valen - zegt de HEER.
24 As ze noar boeten goan, zellen ze lieken zain van lu, dij tegen mie in opstand kwammen: wurm dij aan heur knoagt, zel nait staarven en t vuur doar ze in branden, nait oetgoan, n ofgries zellen ze wezen veur ale mensken.
|
