Jesaja 14
01De HEER zel zok over Jakob ontfaarmen en vannijs zel hai kaizen veur Israël. Hai brengt ze noar aigen grond weerom. Lu van boeten sloeten zok bie heur aan en doun mit t hoes van Jakob mit.
02Hai brengt ze noar aigen grond weerom, volken kommen heur ophoalen en brengen heur weer op aigen stee. Doar, op de HEER zien gerechteghaid, zel t volk van Israël heur touwezen kriegen as knechten en maaiden. Volken dij heur vrouger vongen, worden nou zulm vongen. Dij boas over heur speulden, kriegen zai der nou onder.
03Zo zel t gebeuren, dat de HEER joe rust geven zel noa aal dat lieden en aal dij muite en t haarde sloavenlevent dat ie te verduren haren.
04Dij dag zel ie dit taimke zingen op keunenk van Babel:
"Nou is t doan mit dij driever,
oflopen mit zien kommersietsen!
05In braiten sloagen het de HEER onvoug volk heur stòk,
staf van dij over heur de boas speulden.
06Aalgedureg sluigen ze doar roazens mit op volken in,
trapten ze heur helleg in houk, zatten heur op hoed, zunder genoade.
07Nou het haile wereld rust en duur,
mensken roupen van bliedschop joechaai.
08Ciprezzen en cederbomen van de Libanon doun mit;
ze roupen blied: 'Nou ie plat liggen,
haauwt gainent ons meer om!'
09t Dodenriek hier beneden is drok in schrip
joe n welkom te beraaiden:
om joe worden schimmen wakker,
ale machthebbers van wereld,
ale keunenks van volken,
kommen van heur troon in t èn.
10 Altmoal kommen ze joe in muit en zeggen:
'Nou bin ie net zo machteloos as wie,
lieken nou net op ons.
11 Mit aal joen pracht en proal, joen meziek van haarpen,
bin ie in t dodenriek te laande kommen.
Joen bèr zit onder moaden, ain en aal wurms is joen dek.
12 Wat bin ie toch maal oet hemel valen,
ie Mörgensteern, kind van rodoagen!
Wat lig ie doar nou, deelsmeten in onderwereld,
ie, dij boas over volken wazzen!
13 Ie dochten bie joezulm:
Ik klim noar hemel tou;
hoog boven God zien steerns zet ik mien troon hèn;
ik goa zitten op baarg doar goden bie nkander kommen,
op hoogste toppen van Safon.
14 Boven op wolken klim ik,
k wor aan Alderhoogste geliek.
15 Joa wis, mor ie kwammen in hel te laande,
in t alderdaipste van ofgrond.
16 Dij joe gewoarwerden, gloepen joe aan,
bekieken joe en zeggen:
'Is dát man nou, dij eerde oet stuur brochde,
dij keunenkrieken trillen dee?
17 Dij eerde veraanderde in onlaand, steden verrinnewaaierde,
dij nooit gain gevangene noar hoes goan luit?'
18 Van aander volken is ter gain keunenk,
of hai ligt wel in n graftombe, elk op zien aigen stee.
19 Mor ie? Votsmeten wer ie,
votsmeten as n tak van niks,
n graf is ter veur joe nait bie,
begroaven hebben ze joe onder lieken van mensken,
doodstoken mit t sweerd,
deelsmeten in koel vol stainen,
verpoasd as n stinkend dood daaier.
20 Ie worden mit heur nait biezet in n graf:
joen aigen laand heb ie ja in ellèn stöt,
joen aigen volk oetmoord.
Over noazoaten van zokke swienhonden
zel men t nooit meer hebben."
21 Veur zien zeuns mag e slachtbaank wel kloarzetten,
om minne doaden van heur veurolden te stravven.
Nooit nait zellen ze meer in t èn kommen
om wereld te verovern, of steden te baauwen,
op haile wereld nait!
22 Want ik stel mie tegen heur op
- zegt de HEER van de machten,
noam en wat ter van Babel nog over is,
zel ik oetreuden mit worrel en tak!
- zegt de HEER.
23 Van Babel moak ik n kontraain veur swieniegels,
ain sjompege boudel,
bezzem hoal ik ter deur, bezzem van vernailen
- zegt de HEER van de machten.
24 De HEER van de machten het ter ja n aid op doan:
"Net as ik t mie docht haar, zel t gebeuren,
wat ik onnaaierd heb, worden doane zoaken.
25 In mien laand zel ik Assyrië nek breken,
vernailen dou ik hom op mien baargen,
zien juk wordt mien volk van scholders pakt
en pak op nek vaalt van heur òf."
26 Dit is t besloet, rezelvaaierd over haile eerde.
Dit is draaigende voest, omhoog stoken tegen ale volken.
27 As de HEER van de machten n besloet nemt,
wèl zol dat keren kinnen?
As hai zien voest omhoog stekt,
wèl kin dij tegenholden?
28 In t joar dat keunenk Achaz oet tied kwam, wer dizze oetsproak doan:
29 "Vernuver joe mor nait, Filistea,
dat stòk dij joe sluig, in braiten ging.
Want slaang wordt n worrel doar n adder oetkomt,
n vlaigende droak is opbrengst doarvan.
30 Aarmste lu van mien volk zellen verkeren in vetwaaide,
dij haildaal niks hebben, kinnen rusteg liggen goan.
Mor joen worrel loat ik van honger verkommern,
en wat ter den nog over is, zel ik ombrengen!
31 Poort: schraif t mor oet,
stad: roup moord en brand,
tril mor op bainen, Filistea!
Oet t noorden komt n rookwolk opzetten:
en gainent dij oet t gelid komt.
32 Wat zel we boden van dat volk veur antwoord geven?
Dit: De HEER het fonnementen van Sion legd,
aarmen van zien volk vinden doar n touvlocht."
|
