Jesaja 43
01Mor, zo zegt de HEER,
dij die schoapen het, Jakob, dij die vörmd het, Israël:
Nait baang wezen, ik heb die ja verlöst,
ik heb die roupen bie noam - doe bist mienent.
02Al mout ie ook deur t wotter hèn - ik bin bie joe.
Al mout ie ook deur revieren - ze zellen joe nait onder spoulen.
Al mout ie ook deur t vuur - ie zellen joe nait branden,
gain vlam dut joe zeer.
03Want ik bin de HEER, joen God,
Haailege van Israël, joen redder;
ik geef Egypte om joe lös te kopen,
Nubië en Seba kommen veur joe in stee.
04Ie binnen zo kostboar in mien ogen,
zó veul weerd bin ie mie: Ik hol van joe.
Veur joe in stee geef ik aander mensken,
aander volken in plak veur joen levent.
05Wees nait baang, ik bin ja bie joe.
Oet t oosten breng ik joen volk weerom,
oet t westen rap ik joe weer bie nkander.
06Tegen t noorden zeg ik: Geef op!
Tegen t zuden: Loat lös!
Breng mien zeuns van doar gunter weerom,
mien dochters van oethouken van eerde,
07aalmoal dij nuimd binnen noar mie,
dij ik schoapen heb tou mien eer;
ik heb ze vörmd, ze binnen mien waark.
08Loat t volk aantreden
dat ogen het en toch blind is,
dat oren het en toch nait heurt.
09Ale noatsies kommen bie nkander,
volken hebben zok zammeld.
Wèl van heur het zukswat aanzegd,
ons heuren loaten wat ter gebeurd is in laankmanstied?
Loat ze mit getugen kommen, dij heur geliek bewiezen.
Loat aandern der noar lustern en zeggen: "t Is zo!"
10 Mien getugen bin ie - godssproak van de HEER -,
mien knecht dij ik oetkeurd heb,
zai t den in en vertraauw mie,
besef t toch dat ik t bin.
Eerder as ik wer der gain god vörmd,
ook noa mie zel der gainent wezen.
11 Ik, ik allenneg bin de HEER!
Der is gain aander dij redt as ik!
12 Ik kundeg redden aan,
redden breng ik joe,
van mie heur ie t, en van gain aander.
Mien getugen bin ie - godssproak van de HEER -,
ik allain bin God.
13 Ik bin t ook nou nog,
gainent onttrekt zok aan mien haand.
As ik wat dou, wèl zol dat keren kinnen?
14 Zo zegt de HEER, joen verlözzer,
Haailege van Israël:
Om joe stuur ik ain noar Babel tou,
dou knip van ale deuren òf:
jammern en jeuzeln zellen dij Chaldeeërs!
15 Ik bin de HEER, joen Haailege,
schepper van Israël, joen keunenk.
16 Zo zegt de HEER,
dij dwaars deur zee n weg aanlegt,
deur t machtege wotter n pad,
17 dij woagens en peerden,
mit haile legermachten
en ales wat ze mor hebben oetrukken let -
doar liggen ze, of kommen ze nooit weer in t èn,
as n vlaspit, oetdoofd en oetknepen.
18 Blief nait stilstoan bie wat vrouger was,
geef nait aal joen aandacht aan t verleden;
19 Ik, ik dou wat nijs,
t is al aan t oetspieren - zain ie t nait?
Joa, in woestijn leg ik n weg aan,
moak revieren deur t onlaand.
20 Wilde daaiern zellen mie eren,
jakhaalzen en struusvogels,
ik zörg veur wotter in woestijn,
en veur revieren in t onlaand,
om dörst te stillen van t volk dat ik oetkeurd heb.
21 t Volk dat ik mie vörmd heb,
verkundegen zel t mien lof!
22 Nee, roupen hestoe mie nait, Jakob,
doe hest gain muite veur mie over had, Israël.
23 Brandovvers van schoapen heb ie mie nait brocht,
joen ovvers wazzen veur mie gain eerbewies,
mit waaitovvers heb ik joe nait lastegvalen,
joe nait muid worden loaten van wierookovvers.
24 t Het joe nait veul zulver kost, dij roekerij veur mie;
mit t vet van joen ovvers heb ie mie nait verkwikt.
Nee, lastegvalen heb ie mie
mit joen zunden, doar mit allain,
mie muid moakt mit joen misdoaden.
25 Ik, en gainent aans, wisk joen misstappen oet,
joen zunden hol ik nait laanger veur ogen.
26 Kloag mie mor aan, n rechtszoak moak wie der van,
beplaait joen zoak, loat mor zain dat ie geliek hebben!
27 Mit joen stamvoader was t al mis,
dij veur joe t woord deden, wazzen rebels tegen mie.
28 Ik heb heur doarom ombrocht, joen laaiders, wijd en aal,
Jakob heb ik vervlökt,
Israël overleverd aan schimp en schaande.
|
