Jesaja 44
01Jakob mien knecht,
Israël, dij ik oetkeurd heb:
luster nou toch!
02Zo zegt de HEER, joen moaker,
dij joe vörmd het van moekes schoot òf aan,
dij joe helpt:
Wees nait baang, Jakob, mien knecht,
Jesurun, dij ik oetkeurd heb.
03Want ik zel wotter stromen loaten op dörstege grond,
beken op oetdreugd laand.
Mien gaist zel ik oetstörten over joen noazoaten,
over joen ofstammelingen mien zegen:
04Opschaiten zellen ze as gruine tamarisk,
as wilgenbomen aan kaant van stromend wotter.
05Aine zel zeggen: "Ik bin van de HEER."
"Ain van Jakob!" zel aander zok nuimen.
Daarde schrift op haand: "De HEER zienent!"
en geft zokzulm de noam van Israël.
06Zo zegt de HEER, Israëls keunenk en verlözzer,
de HEER van de machten:
Ik bin eerste en ik bin leste,
der is gain aander god as ik.
07Wèl is zo as ik? Loat e t zeggen,
t rondvertellen, veur mie op n riegje zetten.
Wèl het van t begun òf aan kundeg moakt
wat of der ston aan te kommen?
Loat ze ons bekendmoaken
wat nog kommen mout.
08Wees nait baang en bibber nait:
heb ik joe t nait waiten loaten en verkundegd
van laankmanstieden òf aan?
Mien getugen bin ie: is ter n aander god as ik?
Nee, der is gain aander rots. Ik zol gainent waiten.
09Altmoal dij beelden moaken - lu van niks binnen t, doar ze zok zo mit vernuvern - gainain het ter wat aan, dij der van getugen - ze hebben gain inzicht en begrip, schoamen mouten ze zok ter veur.
10 Wèl snidt of gut nou n godenbeeld dat nait nut?
11 Joa, hai en zien soort, beschoamd zellen ze stoan, de lu dij ze moakt hebben, t binnen ja mor gewone mensken. Loat ze altmoal bie nkander kommen en verschienen veur t gerecht, trillen van benaauwdens zellen ze den, joa, beschoamd zellen ze stoan!
12 Smid smeedt n schaarpe biel. As t glìnne vuur zien waark doan het, bewaarkt e dij mit zien staarke haand. Doar krigt e honger van, hai verlust zien kracht, hai drinkt nait, en vaalt ter bie deel.
13 Timmerman roamt moat van t beeld, mit piepke kriet taikent hai hom oet, den hoalt e schoaf der over, en meet t aal noa mit pazer. n Mensk staait ter model veur, den kin t stee kriegen in tempel.
14 Hai haauwt n cederboom om, n lindeboom of n ekkelboom, dij hai mit aander bomen kweekt het, of n pienboom, dij e zulm pootte en dij regen wazen dee.
15 Mensken verbranden t holt om der waarm bie te worden, ze buiten der vuur mit aan om brood op te bakken, of ze moaken der n god van doar ze heur knijen veur boegen, n beeld dat ze aanbeden doun.
16 t Aine paart steken ze in brand, op t aander dail broaden ze vlaais doar ze zat van worden, waarmen doun ze zok ter bie en zeggen: "Hè, wat wor k lekker waarm!"
17 Van wat ter overblift moaken ze n god, n beeld dat ze aanbeden doun. Ze goan der veur op knijen en smeken: "Red ons, ie binnen ons god toch!"
18 Dom binnen ze, besef hebben ze nait, heur ogen binnen dichtplakt, zain doun ze nait, t mekaaiert heur aan begrip.
19 t Dringt nait tou heur deur. Zoveul verstand het gain ain, dat e zegt: "Aine haalfschaid verbraand wie, op holtskool der van bak we brood en broad we vlaais dat we opeten. Van aander haalfschaid moak we n ofgriezelk beeld, en veur dat blok holt goan we op knijen."
20 Hai kust veur zo'n stok branholt en loat zok op biesterboan brengen deur zien bedrogen verstand. Hai kin zok ter nait mit redden en vragt zok nait òf: "Heb ik nait wat verkeerds bie haand?'
21 Denk doar altmoal mor ais goud aan, Jakob,
en doe ook Israël, bist mien knecht ja.
Ik heb die vörmd, mien knecht bistoe.
Israël, doe wordst deur mie nait vergeten.
22 Joen misstappen heb ik votwiskt as n wolk,
joen zunden as dook.
Keer joe weerom noar mie, ik heb joe ja verlöst.
23 Jubel der over, hemels, om wat de HEER doan het;
joechaai, daiptes van eerde,
baarst in jubeln oet, baargen,
doe bos, mit aal dien bomen,
want de HEER het Jakob verlöst,
in Israël zien glorie verteund.
24 Zo zegt de HEER, joen verlözzer,
dij joe vörmd het van moekes schoot òf aan:
Ik bin de HEER, moaker van ales,
dij hemel spand het, ik allain, ik heb eerde oetspraaid -
en wèl het mie hulpen?
25 Hai, dij taikens van vaalze profeten ontmaskert
en woarzeggers tou haalfmalen moakt,
dij verstandege lu wieken dut,
dij van heur kunde onzin moakt,
26 dij dut wat zien knecht zegt,
t plan oetvoert, deur zien bodes veursloagen.
Dij zegt tegen Jeruzalem: "Ie worden weer bewoond!"
en tegen steden van Juda: "Ie zellen weer opbaauwd worden,
joen puunbulten zet ik weer in t èn!"
27 Dij tegen t daibe wotter zegt: "Dreug worden!
Ik loat joen stromen leeg lopen!"
28 Dij zegt tegen Kores: "Ie binnen mien hedder,
ales wat ik wil, zel ie volbrengen!
Baauw Jeruzalem weer op,
geef tempel vannijs n vaast stee!"
|
