Jesaja 16
01Stuur n ram noar boas van t laand,
tou Sela oet, deur woestijn hèn,
noar baarg Sion tou.
02As vogels op vlucht, verjagd van t nust,
lopen vraauwlu van Moäb op n bult
bie oversteekploatsen van de Arnon:
03"Help mit road en doad!
Moak joen schaar as naacht
midden overdag.
Beschut dij enter-de-twenter rondstrunen,
lever dij votvlogen binnen, nait over!
04Loat dij verdreven binnen oet Moäb
bie joe te gast wezen."
Wees heur schoel en schut
tegen wèl of t om vernailen te doun is.
Joa, as t mit verdrokkers doan is,
as ter n èn kommen is aan t verrinnewaaiern,
as vernailers verswonnen binnen oet t laand,
05den wordt ter n troon vestegd mit traauw as fonnement;
en doar op zit, in Davids tènt, heer van t laand,
op recht bedocht,
dij zok inzet veur gerechteghaid.
06Wie hebben heurd van Moäbs grootseghaid,
van zien hoogmoud zunder èn of swet.
Wie hebben vernomen van zien verbeeldens,
zien tröts en overmoud, zien proat van niks.
07Doarom zel Moäb zokzulm bekloagen;
altmoal jeuzeln ze t oet.
Jammernd en jeuzelnd, totoal versloagen,
denken ze weerom aan rezienekouken van Kir-Chareset.
08Want laanderijen van Chesbon
en droevetoenen van Sibma verkommern.
Dij t veur t zeggen hebben over volken
hebben beste keur droeveplanten verpoasd.
Tot aan Jazer kwammen ze tou,
ze laipen deur tot aan woestijn,
heur oetlopers kwammen aan zee tou.
09Doarom mout ik hoelen,
mout ik schraiven mit Jazer,
om droevebozzen van Sibma.
Kletsdeurnat moak ik joe mit mien troanen,
Chesbon en Elale,
want bie t inhoalen van vruchten
bie t plokken van joen droeven,
het n kriegskreet klonken.
10 Stil worden is t in appelhoven:
gain bliedschop en plezaaier meer,
gain zingen of joechaaien in droevetoen.
Men treedt gain wien meer in de koepen,
gain blied geroup is meer te heuren.
11 As snoaren van n haarp zo trilt mie t haart om Moäb,
t gemoud schut mie vol om Kir-Cheres.
12 Al geft Moäb zok ook ale muite
om bie zien högten te kommen,
om te beden in zien haailegdom:
hai het ter gain boat bie.
13 Dit is t woord dat de HEER doudestieds over Moäb oetsproken het.
14 Mor nou zegt hai dit: t Duurt gain drij joar meer, joaren zo as n lösaarbaider dij rekent, den zel Moäb aal zien eer en glorie kwiet worden, ook al moakt e nog zo veul drokte. Wat overblift zel mor n beetje wezen, nait veul deegs en niks in reken.
|
