Jesaja 42
01Kiek, mien knecht, dij ik in t èn hol;
dij ik oetkeurd heb, doar ik mie in vernuver.
Mien gaist heb ik op hom legd, hai zel volken recht brengen.
02Hai ropt en reert nait,
hai let zien stem op stroat nait heuren.
03Knikte raaitstoal brekt e nait,
smeulende vlaspit poest e nait oet.
Eerliekswoar, hai zel recht brengen.
04Hai zel nait swak worden of knuurd,
mor hai sticht t recht op eerde,
aailanden longern noar zien wet.
05Zo zegt God de HEER,
dij hemel moakt het en hom oetspand,
dij eerde oetspraaidde mit aal wat ter gruit,
dij oam geft aan mensken dij der wonen,
levensgaist aan elk dij der verkeert:
06Ik, de HEER, heb joe roupen om gelok te brengen,
ik pak joe bie haand, ik gait joe in vörm,
ik bestem joe tou n verbond mit t volk,
n licht veur noatsies,
07om open te doun ogen, dij blind binnen,
te verlözzen oet gevang, dij vaast zitten,
oet t hok, doar ze in t duustern verkeren.
08Ik bin de HEER, dat is mien noam,
mien glorie dail ik mit gain aander,
mien eer nait mit ofgodsbeelden.
09Wat vrouger zegd is, kiek, dat kwam oet.
Nije dingen zeg ik joe nou aan,
veur en aleer ze veurndag kommen, loat ik joe t al heuren!
10 Zing n nij laid veur de HEER,
zing zien lof haile wereld over.
Loat broezen de zee mit aal wat ter leeft,
en aailanden mit aal dij der wonen.
11 Loat haard roupen woestijn mit zien steden,
en dörpen, doar lu van Kedar wonen;
loat t volk van Sela joechaaien,
oet volle bòrst, van toppen van baargen òf.
12 Loaten ze bezingen eer van de HEER,
op aailanden zien lof verkundegen.
13 De HEER trekt ter op oet as n held,
as n vurege krieger, haildaal verbraand,
zien striedkreet loat e klinken zo haard as e kin.
Kriegshafteg gaait hai òf op zien vijand.
14 Laank heb ik t swiegen der tou doan,
gain woord zegd en mie inholden,
nou goa ik te keer as n vraauw dij n kind krigt,
poestend en stìnnend.
15 Taaistern zel ik baargen en heuvels,
verdreugen loaten aal heur gewas,
van revieren moak ik aailanden,
wotterpoulen leg ik dreug.
16 Blinden laaid ik over n pad, dij ze nait kennen,
onbekende wegen loat ik heur goan.
Veur heur moak ik t duustern licht,
boelen en bulten moak ik slicht.
Dat zel ik altmoal doun,
ik loat heur nait in steek!
17 Ze wieken achteroet, rood van schoamte,
de lu dij zok wis vuilen bie ofgodsbeelden,
dij zeggen tegen n stok brons: "Ie binnen ons god!"
18 Heur mor goud, doven dat ie binnen,
blinden, dou ogen mor open en kiek!
19 Wèl is zo blind as mien knecht,
zo doof as bode dij ik stuur?
Wèl is zo blind as mien vertraauwensman,
zo blind as knecht van de HEER?
20 n Bult heb ie zain, mor t nait ontholden,
oren haar ie wied open, mor heurd heb ie niks.
21 Bosschop van de HEER
is haildaal geweldeg,
t is hom ja te doun om redden.
22 Mor zien volk is beroofd en oetplunderd,
in holen zitten ze vaast,
in t gevang binnen ze opsloten.
Plunderd werden ze, gain redden was ter aan,
buzen werden heur leeghoald en gainent raip: "Geef weer!"
23 Wèl van joe het ter acht op geven,
zien oren spitst en der noar lusterd,
mit t oog op loater?
24 Wèl het Jakob oetleverd aan rovers,
Israël aan plunderoars?
Wèl aans as de HEER?
Tegen hom hebben ze zundegd;
ze wollen zien wegen nait goan,
noar zien wet nait lustern!
25 Doarom gaf hai zien hoagelse kwoadens vrij boan,
störtte kriegsgeweld over heur oet,
ze werden der deur verteerd,
mor wiezer werden ze der nait van:
verbraand werden ze, mor ze trokken zok ter niks van aan!
|
