Genesis 30
01Dou Rachel zag dat ze gain kinder kreeg van Jakob, wer ze ofgunsteg op heur zuster. Ze zee tegen Jakob: "Geef mie kinder, aans goa k dood!"
02Dou wer Jakob aldernoarste kwoad op Rachel en zee: "Bin ik t, of is t God, dij moakt het dastoe onvruchtboar bist?"
03Dou zee ze: "Hier hest mien sloavin Bilha. Sloap bie heur en loat ze n kind kriegen op mien knijen. Zo krieg ik deur heur mien noageslacht ook."
04Zai gaf hom heur sloavin Bilha as vraauw en Jakob haar gemainschop mit heur.
05Bilha kwam in verwachten en schonk Jakob n zeun.
06Dou zee Rachel: "God het mie recht doan: hai het noar mien stem heurd en mie n zeun schonken." Doarom nuimde ze hom Dan.
07Weer kwam heur sloavin Bilha in verwachten. Zai schonk Jakob n twijde zeun.
08Rachel zee: "Ik heb streden mit mien zuster om God zien genoade, en wonnen." Doarom nuimde zai hom Naftali.
09Dou Lea vernam dat zai gain kinder meer kreeg, nam zai heur sloavin Zilpa en gaf dij aan Jakob as vraauw.
10 De sloavin van Lea, Zilpa, schonk Jakob n zeun.
11 Dou zee Lea: "Der is gelok kommen." Zai nuimde hom Gad.
12 Lea heur sloavin Zilpa schonk Jakob n twijde zeun
13 en Lea zee: "Dat is mien gelok! Van nou òf aan zellen jonge vraauwen mie gelokkeg priezen." Zai nuimde hom Aser.
14 In tied van t waait zichten, ging Ruben t veld in. Doar von hai laifdesappels dij hai noar zien moeke Lea brochde. Rachel zee tegen Lea: "Dou mie n poar van dij laifdesappels van dien zeun!"
15 Mor zai zee: "Is t nait genog dastoe mien man ofnomen hest? Nou most mien zeun zien laifdesappels ook nog hebben?" Rachel zee: "Den zel Jakob vannaacht bie die sloapen veur dij laifdesappels van dien zeun."
16 Dou Jakob soavends tou t laand oetkwam, ging Lea hom in muit en zee: "Doe komst bie mie, want ik heb die eerlek huurd veur laifdesappels van mien zeun." Zo slaip hai dij naacht bie heur.
17 God heurde noar Lea, zai kwam in verwachten en schonk Jakob n viefde zeun.
18 Dou zee Lea: "God het mie beloond, omdat ik mien sloavin aan mien man ofstoan heb." En zai nuimde hom Issachar.
19 Vannijs kwam Lea in verwachten en schonk Jakob n zèsde zeun. Lea zee:
20 "God het mie hail wat moois geven. Nou zel k wel bie mien man in aanzain wezen omdat ik hom zès zeuns schonken heb." Zai nuimde hom Zebulon.
21 Loater kreeg zai nog n dochter en dij nuimde zai Dina.
22 God bedochde Rachel en gaf heur vruchtboarhaid.
23 Zai kwam in verwachten en kreeg n zeun. "God het mie oet neerloag hoald," zee ze.
24 Zai nuimde hom Jozef en zee: "Loat de HEER mie nog n zeun geven."
25 Dou Rachel Jozef kregen haar, zee Jakob tegen Laban: "Loat mie votgoan, dat ik noar mien woonstee en mien laand goan kin.
26 Geef mie mien vraauwen en kinder doar ik bie joe veur waarkt heb, en den goa ik vot. Ie waiten zulm wel hou veul en hou goud ik veur joe waarkt heb."
27 Laban zee tegen hom: "Kom mie toch wat in muit! t Is mie dudelk worden dat de HEER mie zegend het om die.
28 Zeg mor wastoe verdainen most en ik zel die t geven!"
29 Jakob zee: "Ie waiten zulm hou ik joe daind heb en hou joen vij t bie mie doan het.
30 Veur mien tied haar ie nait veul, mor t het zok nou slim vermeerderd. De HEER het joe zegend bie ales wat ik doan heb. Is tied ter nait heer dat ik zörg veur mien aigen hoesholden?"
31 Mor Laban zee: "Wat mout ik die den geven?" Jakob zee: "Ie huiven mie niks geven. Ik zel vannijs op joen schoapen en segen pazen en heur waaiden, as ie doun wat ik joe veurstel.
32 Ik goa vandoag deur joen schoapen en segen en hoal ale lammer mit spikkels en vlekken en swaarde schoaplammer der oet. Dat zel mien loon wezen.
33 Dat ik eerlek bin, zel mörgen blieken. Dat zel deur joe verrekend worden mit mien loon. Aal wat nait spikkeld is of vlekt bie segen en swaart bie schoapen, heb ik stolen."
34 "Loat wie t mor doun zo astoe t zegd hest!" zee Laban.
35 Nog op aigenste dag huil Laban streepte en spikkelde bokken der oet en ale sikken dij spikkeld of vlekt wazzen, ales doar wat wits aan was en ale swaarde schoapen. Dij luit hai waaiden deur zien zeuns.
36 Laban stuurde Jakob drij dagraaizen vot. Dij waaidde schoapen en segen dij Laban overholden haar.
37 Dou nam Jakob vrizze takken van n witblad, n amandelboom en n pletoan en hai schilde doar strepen òf, zodat t widde van takken veur t zicht kwam.
38 Takken dij hai schild haar, zette hai lös van nkander in drinkensbakken mit wotter doar schoapen en segen kwammen om te drinken. As ze kwammen om te drinken, werden ze tielsk.
39 As ze tielsk worden wazzen bie takken, den kwammen der streepte, stippelde en vlekte lammer.
40 Jakob zöchde schoapen oet. Streepten, dij tielsk wazzen, zette hai bie schoapen en segen van Laban. Veur zokzulm dee hai koppels apaart. Dij dee hai nait bie schoapen en segen van Laban.
41 Aaltied as beste schoapen en segen tielsk worden zollen, zette Jakob heur takken veur in drinkensbakken, dat ze mor tielsk werden bie takken.
42 Mor as t minne schoapen en segen wazzen, dee hai t nait. Dat zodounde wazzen minnen veur Laban en besten veur Jakob.
43 Dat man wer hail welvoarend. Hai kreeg n bult schoapen en segen, sloavinnen en knechten, kemélen en ezels.
|
