Genesis 35
01God zee tegen Jakob: "Moak die kloar, goa noar Betel en blief doar. Baauw doar n altoar veur de God dij die verschenen is doustoe op vlucht wast veur dien bruier Esau."
02Jakob zee tegen zien haile hoesholden en tegen elkenain dij bie hom was: "Ale vremde goden mouten vot, wask joe en trek schone klaaier aan.
03Loat we ons kloarmoaken en noar Betel goan. Doar zel ik n altoar baauwen veur God. Hai het mie antwoord geven op dag dat ik t benaauwd haar. Hai het bie mie west op weg dij ik goan bin."
04Dou gavven ze Jakob aal heur ofgodsbeelden en ringen dij ze in oren haren. Jakob begruif ze onder de terebint bie Sichem.
05Dou ze doar votgingen, kreeg schrik veur God ale steden om heur tou te pakken. Gainain duurde heur te noa kommen.
06Zo kwam Jakob en aal t volk dat bie hom was in Luz in t laand Kanaän, dat is t tegenswoordege Betel.
07Doar baauwde hai n altoar en nuimde dat stee El-Betel, omdat God zok doar aan hom openboard haar dou hai op vlucht was veur zien bruier.
08Debora, dij Rebekka aan bòrst had haar, sturf. Zai wer begroaven bie Betel onder n aikenboom, dij doarom "aikenboom van geschraif" nuimd wer.
09God kwam vannijs bie Jakob dou dij weeromkwam oet Paddan-Aram en zegende hom:
10 "Doe haitst Jakob, mor dien noam zel nait meer Jakob wezen, mor bloots Israël." Zo gaf God hom de noam Israël.
11 God zee: "Ik bin God, de Aalmachtege, wees vruchtboar en wor groot in tal. n Volk, joa, n mennegte van volken zel oet die votkommen en keunenks zellen oet dien zoad geboren worden.
12 t Laand dat ik Abraham en Isaak gaf, geef ik die en dien noazoaten."
13 Dou ging God bie hom vandoan, van t stee doar hai hom sproken haar.
14 Jakob zette n stain deel op t stee doar hai hom sproken haar, n gedenktaiken. Hai störtte der n wienovver op en goot ter eulie over.
15 Jakob nuimde dat stee doar God hom sproken haar, Betel.
16 Dou ze weer oet Betel vertrokken wazzen en nait vèr meer van Efrat òf, dou was t mit Rachel zo wied. Zai haar n swoare bevallen.
17 Dou ze dij swoare bevallen had haar, zee vroedvraauw tegen heur: "Stil mor, hur! t Is weer n zeun."
18 Dou zai op staarven lag, nuimde zai hom in heur leste oam Ben-Oni. Mor zien voader nuimde hom Benjamin.
19 Zo sturf Rachel en zai wer begroaven aan kaant van weg noar Efrat tou, dat is t tegenswoordege Betlehem.
20 Jakob zette n gedenkstain op heur graf. Tot aan dag van vandoag is dij bekend as gedenkstain van t graf van Rachel.
21 Israël ging wieder en zette zien tènt op aan aander kaant van Migdal-Eder.
22 Dou Israël doar woonde, ging Ruben hèn en lag bie Bilha, bievraauw van zien voader. Israël wer t gewoar.
Jakob haar twaalf zeuns.
23 Zeuns van Lea: Jakob zien oldste zeun Ruben, wieder Simeon, Levi, Juda, Issachar en Zebulon.
24 Zeuns van Rachel: Jozef en Benjamin.
25 Zeuns van Rachel heur sloavin Bilha: Dan en Naftali.
26 Zeuns van Lea heur sloavin Zilpa: Gad en Aser. Dit wazzen zeuns van Jakob, dij hai kreeg in Paddan-Aram.
27 Jakob kwam bie zien voader Isaak in Mamre bie Kirjat-Arba, dat nou Hebron hait, doar Abraham en Isaak as vremden touholden haren.
28 Isaak wer honderdtachteg joar old.
29 Dou kwam hai oet tied. Hai sturf op hoge older en wer mit zien veurolders verainegd. Zien zeuns Jakob en Esau begruiven hom.
|
