Genesis 03
01Slaang was t filaainste van ale daaiern van t veld dij God, de HEER, moakt haar. Hai zee tegen de vraauw: "God het zeker wel zegd dat ie van gainain boom in hof eten maggen?"
02Vraauw zee tegen de slaang: "Wie maggen vruchten eten van ale bomen in hof.
03Mor van vrucht van boom dij midden in hof staait, het God zegd: 'Doar zel ie nait van eten, joa alderdeegs nait aankommen, aans zel ie staarven.'"
04Mor slaang zee tegen vraauw:
05"Gain sproake van! Staarven zel ie wizzenzeker nait! Mor God wait, dat op dag dat ie der van eten, ogen joe opengoan zellen. Ie zellen aan God geliek wezen en wait hebben van goud en kwoad."
06Dou zag vraauw dat men van boom best eten kon en dat e n lust veur t oog was. Omdat zai der verstandeg deur worden kon, trok boom heur aan, dat zai pakte van zien vruchten en at. Zai gaf aan heur man dij bie heur was, der ook ain van en hai at ook.
07Dou gingen heur baaident ogen open en ze zagen dat ze noakend wazzen. Ze rijden viegebloaden aan nkander en muiken heur doar schoeden van.
08Dou zai stem van God, de HEER, vernammen, dij op oavend in hof laip, kropen de mensk en zien vraauw bezied maank bomen in hof.
09God, de HEER, raip mensk en zee tegen hom: "Woar bistoe?"
10 Hai zee: "Dou ik joen stem in hof heurde, wer ik baang. k Bin ja noakend, doarom heb k mie verstopt."
11 Mor hai zee: "Wèl het die zegd, dastoe noakend wast? Heb ie van boom eten doar ik joe van zegd haar der nait van te eten?"
12 Dou zee de mensk: "Vraauw dij ie noast mie zet hebben, dij het mie van boom geven en dou heb ik eten."
13 Dou zee God, de HEER, tegen de vraauw: "Wat hestoe doar doan?" Mor vraauw zee: "Slaang het mie verlaaid en dou heb ik eten."
14 God, de HEER, zee tegen slaang:
"Omdastoe dit doan hest bistoe vervlökt
onder aal t vij en onder ale daaiern op t veld;
op dien lief zelst kroepen
en stof zelst vreten
zo laank ast leefst.
15 Ik zel moaken, dastoe en de vraauw vijanden worden
en dien noazoaten en heurent gelieke goud.
Zai zellen die de kop
en doe zelst heur de hakken verbriezeln."
16 Tegen vraauw zee hai:
"Dien swangerschop, dij moak ik swoar,
kinder krigst mit n hail bult pien;
dien man zelst begeren
en hai zel die de boas wezen."
17 En tegen mensk zee hai:
"Hest ja heurd noar dien vraauw
en eten van boom doar ik die van zegd haar:
'Doe zelst ter nait van eten.'
Dat om die is t laand vervlökt,
mit schrippen en knooien zelst ter van eten,
aal dien levensdoagen.
18 Roet en ombaalgen zelst ter van oogsten
en van wat gruit op t laand zelst eten.
19 In t swait zelst dien brood winnen,
tot dastoe noar eerde weeromgaaist
doarstoe ook ja van moakt bist.
Stof bist en stof zelst weer worden."
20 De mensk nuimde zien vraauw Eva, omreden zai is moeke van aal dij leven.
21 En God, de HEER, muik van vèllen klaaier veur de mensk en zien vraauw om aan te trekken.
22 Dou zee God, de HEER: "De mensk wait nou van goud en kwoad, is ons doar in geliek. As hai nou zien haand oetstook en eten zol van boom van t levent, den zol hai aiweg leven."
23 Dat dou stuurde God, de HEER, hom vot oet hof van Eden, om eer doar hai van nomen was te bewaarken.
24 Hai juig de mensk vot en hai zette cherubs aan oostkaant van hof van Eden, mit n sweerd dat bliksemde en dwirrelde, om weg noar boom van t levent te bewoaken.
|
