Genesis 32
01Aanderdoagsmörgensvroug gaf Laban zien zeuns en dochters n doetje, zegende heur en ging weerom noar zien aigen stee.
02Jakob ging ook weer aan raais en engels van God muitten hom op.
03Dou hai heur zag, zee Jakob: "Dit is n leger van God!" Doarom nuimde hai dat stee Machanaïm.
04Jakob stuurde bodes veur zok oet noar zien bruier Esau in Seïr, in kontrainen van Edom. Hai gaf heur bosschop mit:
05"Tegen mien heer Esau mout ie zeggen: 'Joen dainstknecht Jakob let joe dit waiten: Ik heb as vremde touholden bie Laban, en doar bin k aan distied tou bleven.
06Ik heb koien, ezels, schoapen en segen, sloaven en sloavinnen kregen. Ik loat dit aan joe waiten, mien heer, om bie joe in de gunst te kommen.'"
07Bodes kwammen weerom bie Jakob en zeden: "Wie kwammen bie joen bruier, bie Esau, en hai is al onderwegens noar joe tou mit vaaierhonderd man."
08Dou wer Jakob doodsbenaauwd. Hai verdailde t volk dat bie hom was over twij kampen. Schoapen en segen, koien en kemélen ook.
09Hai onnaaierde: As Esau op t aine kaamp ofkomt en dij verslagt, kinnen dijent oet t aander kaamp ontkommen!
10 Dou zee Jakob: "O God van mien voader Abraham en God van mien voader Isaak, HEER dij tegen mie zegd het: 'Goa weerom noar dien laand en dien geboortestreek en ik zel t goud mit die moaken.'
11 Ik bin ale gunstbewiezen en traauw dij ie bewezen hebben aan joen knecht, nait weerd. Dou k over Jordaan trok, haar k aans niks bie mie as mien stòk. Mor mien bezit is oetgruid tot twij kampen.
12 Red mie toch oet handen van mien bruier, oet haand van Esau. Ik bin baang veur hom, baang dat e kommen zel om mie te vernailen. En moekes en kinder der bie.
13 Ie zeden ja: 'Ik zel die goud doun en dien noageslacht moaken as zaand bie zee en nait te tellen.'"
14 Doar bleef hai dij naacht over.
Van wat nou zienent was, koos hai wat oet om aan zien bruier Esau te geven:
15 twijhonderd segen, twinneg bokken, twijhonderd ooien en twinneg rammen,
16 datteg mèlke kemélen mit heur volen, vatteg koien en tien bollen, twinneg ezelinnen en tien ezelhengsten.
17 Op elke koppel luit e ain van zien sloaven pazen. Hai zee tegen heur: "Goa veur mie aan en hol koppels wied oet nkander."
18 Tegen eerste sloaf zee e: "Astoe mien bruier Esau tegenkomst en hai vragt die wèl dien boas is, woar ofstoe hèn gaaist en van wèl dij baisten binnen dijstoe drieven dust,
19 den mostoe zeggen: 'Dij binnen van joen knecht Jakob. t Is n geschenk veur Esau, mien heer. Hai komt zulm achter ons aan.'"
20 Tegen twijde en daarde zee hai t zulfde. En dat tegen ale drievers. Ze mozzen aalmoal t zulfde zeggen tegen Esau as ze hom tegenkwammen.
21 Zai mozzen der bie zeggen: "Joen knecht Jakob komt vot achter ons aan." Jakob dochde: Ik zel hom goud stemmen, mit wat ik veuroet stuur en aan hom geef. As wie nkander zain den is hai mie meschain wel goud gezind.
22 Dat Jakob zien geschenk ging hom veuroet. Mor zulm bleef hai dij naacht in t kaamp.
23 Dij naacht ston e op, nam zien baaide vraauwlu, zien baaide sloavinnen en zien elf kinder mit en stook Jabbok over bie n ondaip stee.
24 Hai luit heur revier oversteken mit zien haile hebben en holden.
25 Jakob bleef allain achter. Aan lichten tou worstelde n man mit hom.
26 Man zag dat hai hom nait aan kon en sluig hom dou op zien hup. Zo kreeg Jakob bie t worsteln hup oet t lid.
27 Man zee: "Loat mie goan, t wordt al licht!" Mor Jakob zee: "Ik loat joe nait goan, of ie geven mie joen zegen!"
28 Man vruig hom: "Hou is joen noam?" Hai zee: "Jakob."
29 "Ze zellen joe gain Jakob meer nuimen," zee e, "mor Israël. Ie hebben streden mit God en mit mensken en ie konden t aan."
30 Dou vruig Jakob: "Zeg mie toch joen noam!" Mor hai zee: "Woarom vroag ie toch noar mien noam?" En hai zegende hom doar.
31 Jakob nuimde dat stee Peniël. "Want," zee e, "ik heb oog in oog stoan mit God en t overleefd."
32 Zun begunde te schienen dou hai deur Peniël ging en Jakob vuil in ain zied.
33 Doarom eten Isrelieten aan distied tou nait van bilspier. Want hai het Jakob sloagen op spier dij op kom van hup ligt.
|
