Genesis 15
01Noa dij veurvalen kwam t woord van de HEER tot Abram in n gezicht: "Wees nait benaauwd, Abram: Ik bin dien schild. Dien loon zel hail groot wezen."
02Mor Abram zee: "HEER, mien God, wat zel ie mie geven. Ik staarf toch zunder kinder en Eliëzer oet Damascus, zel loater aigender van mien bezittens wezen.
03Ie hebben mie ja gain noageslacht geven en nou zel n knecht mien aarfgenoam wezen."
04Dou kwam t woord van de HEER tot hom: "t Is dizzent nait dij van die aarft, allain n kind van diezulm aarft van die."
05Hai brochde Abram noar boeten tou en zee: "Kiek toch ais in lucht en tel steerns, as ze tellen kinst." En hai zee: "Zo zel dien noageslacht wezen."
06Abram vertraauwde de HEER en dij rekende hom dat tou as gerechteghaid.
07Hai zee tegen hom: "Ik bin de HEER, dij die oet Ur, oet t laand van Chaldeeërs, hoald het om die dit laand in aigendom te geven."
08"HEER, mien God," zee Abram, "hou kin ik waiten, dat dat mienent wezen zel?"
09Hai zee tegen hom: "Hoal mie n drijjoarege kou, n drijjoarege sege, n drijjoarege bokram, n töddeldoefke en n jong doefke."
10 Hai huil dij aalmoal veur hom, dailde ze middendeur en legde stokken tegen nkander over. Mor vogels snee hai nait middendeur.
11 Dou der roofvogels op de dooie baisten ofkwammen, juig Abram ze vot.
12 Mit dat zun ondergoan zol, vuil Abram in daibe sloap. Dou wer t alderbenaauwdste duuster om Abram tou.
13 De HEER zee tegen Abram: "Wait vervaast dat dien noageslacht vremden wezen zellen in n laand dat heurent nait is, en dat zai dainstboar wezen zellen, en dat men heur vaaierhonderd joar laank onderdrokken zel.
14 Mor t volk dat zai dainen, zel ik ook richten. En den zellen zai doarvandoan trekken mit n baarg bezittens.
15 Doe zelst zulm in vree noar dien veurgeslacht goan. In hoge older zelstoe begroaven worden.
16 t Vaaierde geslacht zel hier weeromkommen, want eerder is de moat van ongerechteghaid van Amorieten nait vol."
17 Dou zun ondergoan was en t pikkeduuster worden was, wazzen der n rokende ovent en n brandende fakkel dij tussen stokken deur gingen.
18 Op dij dag sloot de HEER n verbond mit Abram en zee: "Aan dien noageslacht zel ik dit laand geven. Van revier van Egypte òf tot aan grode revier, de Eufraat:
19 t laand van de Kenieten, Kenizzieten, Kadmonieten,
20 Hethieten, Perizzieten, Refaïeten,
21 Amorieten, Kanaänieten, Girgasieten en Jebusieten."
|
