Psaalms 102
001Gebed van n ongelokkeg mensk, as hai nait meer kin en veur de HEER zien klacht oetstört.
002HEER, heur mien beden,
loat mien roup om hulp bie joe kommen.
003Hol joe nait bezied veur mie
as ik t benaauwd heb.
Heur mie aan,
geef op slag antwoord as ik roup.
004Want mien doagen goan in rook op,
mien gebainte gluit as n heerdstee.
005Mien haart is meur en soor as gras,
eten, doar toal ik nait noar.
006Van mien kloagen,
bin ik vèl over bonk.
007Ik liek wel op n woestijnoel in wildernis,
op n stainoel in n baauwvaal,
008ik krieg gain wenk in ogen,
ik vuil mie as n ainzoam muske op dak.
009Mien vijanden steken aaldeur de gek mit mie,
dij tegen mie tekeergoan, bruken mien noam as n vluikwoord.
010 Joa, aask eet ik as brood,
mien drinken leng ik aan mit troanen,
011 deur joen vergrèldhaid en joen grammiedeghaid,
ie hebben mie ja optild en weer deelgooid.
012 Mien doagen binnen as n schaar dij aalaan laanger wordt,
ik wor soor as gras.
013 Mor ie, o HEER, ie binnen veur aiweg,
joen noam blift bestoan van older op older.
014 Ie zellen in t èn kommen en meedlieden hebben mit Sion,
tied om genoadeg te wezen, dij tied is ter heer,
015 want joen knechten hebben heur nocht aan zien stainen,
ze hebben haartzeer over zien puun.
016 Den zellen volken ontzag hebben veur de HEER zien noam,
ale keunenks van haile wereld veur zien glorie,
017 as de HEER Sion weer opbaauwd het,
as hai verschenen is in glorie,
018 as hai lusterd het noar t beden van ain dij aarm en berooid is,
en heur beden nait veracht het.
019 Loat dit opschreven worden veur t noageslacht,
loat t volk dat vannijs schoapen wordt de HEER priezen,
020 de HEER het ja oet högte van zien haailege stee deelkeken,
schaauwd oet hemel vandoan noar eerde,
021 om te heuren noar t kloagen van ain dij verbannen is,
om te verlözzen dij tou dood veroordaild binnen.
022 Den zel men noam van de HEER nuimen in Sion,
hom priezen in Jeruzalem,
023 as volken bie nkander kommen en keunenkrieken ook,
om de HEER te dainen.
024 Onderwegens het hai mien krachten broken,
mien levensdoagen het hai bekòrt.
025 Ik zee: "Mien God: neem mie nait weg
op haalfschaid van mien doagen,
ie binnen der ja van older op older!"
026 Ooit heb ie t fonnement van eerde legd,
hemel is t waark van joen handen.
027 Dij zellen vergoan, mor ie holden stand,
zai verslieten as n mantel,
ie verwizzeln heur veur n nije,
028 mor ie blieven aigenste en aan joen joaren komt gain èn.
029 Kinder van joen knechten zellen hier heur woonstee hebben,
en heur noageslacht zel veur joen ogen bestoan blieven.
|