Psaalms 018
001Veur meziekmeester. n Laid van David, knecht van de HEER, dij dizze woorden tegen de HEER zee dou de HEER hom red haar oet handen van aal zien vijanden en van Saul.
002Dat ging zo:
Wat bin ik wies mit joe, HEER, mien staarkte,
003mit joe, HEER, mien stainrots, mien staarke börg en mien bevrijder,
mit joe, mien God, mien rots, doar ik schoel bie zuiken kin,
woapen, dat mie redt, mien schild, mien kestail.
004Eer aan de HEER, ik roup hom ja aan
en zodounde wor ik van mien vijanden verlöst.
005Dood haar mie te pakken,
daipten van verdaarf iesden mie tou,
006van ale zieden wer ik vastholden mit netten,
ik zat sikkom vaast in strikken van de dood.
007In benaauwdens raip ik de HEER aan,
ik reerde noar God om mie te helpen.
Hai heurde mien stem vanoet zien pelaais,
mien roupen om hulp kwam hom in d'oren.
008Dou begunde de wereld te schudden en te schokken,
baargen trilden op heur fonnementen
dat t doaverde, want God wer glìn verbraand,
009der kwam rook oet zien neus,
en oet zien mond verterend vuur,
zo as van glìnne kolen.
010 Hai dee de hemel open en kwam omdeel,
onder zien vouten was t baalkeduuster,
011 hai ree op n cherub en vloog in volle gaang,
kwam omdeel op vleugels van de wind.
012 Hai muik om zok tou n schaarm van duustern,
van swaart wotter,
van dichte wolken.
013 Der ging n vuurglaans veur hom oet,
wolken werden opjagd, hoagel en glìnne kolen.
014 De HEER luit t dundern vanoet de hemel,
d'Alderhoogste luit zien stem heuren:
hoagel en glìnne kolen.
015 Hai schoot zien pielen òf en juig mien vijanden oetnkander,
mit t weerlichten juig hai heur schrik op hoed.
016 Boom van t wotter kwam te zain,
deur joen draaigementen, HEER,
deur t gebloas van oam oet joen neus,
kwammen fonnementen van vaaste grond bloot te liggen.
017 Hai hulp mie van bovenòf, greep mie bie de kladden
en trok mie noar boven oet dat woeste wotter.
018 Hai verlöste mie zo van mien machtege vijand,
van mien tegenstanders, want dij wazzen staarker as ik.
019 Ze wollen mie te pakken nemen dou ik ter swak veur ston,
mor de HEER was mie tot steun.
020 Hai brochde mie noar boeten op de roemte,
verlöste mie, omdat hai wies mit mie was.
021 De HEER het mie vergolden noar de moat van mien onschuld
en mit t oog op mien schone handen.
022 Want ik heb mie holden aan de wegen van de HEER
en ik bin mien God nait ontraauw worden.
023 Ik heb mie aal zien rechtsregels veur ogen holden
en zien wetten heb ik nooit ofwezen.
024 Aaltied was ik hom haildaal tougedoan,
aaltied heb ik mie woard veur de zunde.
025 De HEER het mie vergolden noar de moat van mien onschuld,
hai haar oog veur mien schone handen.
026 Dij traauw is, doar bin ie traauw veur,
dij oprecht is, doar bin ie oprecht veur.
027 Dij eerlek is, doar bin ie eerlek veur,
dij gemain is, dij kom ie haalfweg.
028 Ie helpen volk, dat vertrapt wordt,
mor dij krop hoog hebben, worden deur joe vernederd.
029 Want ie, HEER, steken mien laamp aan,
ie, mien God, lichten mie in t duustern bie,
030 mit joe störm ik op n leger òf,
mit joe, mien God, spring ik over muren.
031 Weg van God is volmoakt,
t woord van de HEER is zuver.
Hai is n schild veur elk,
dij bie hom schoelt.
032 Wèl nog meer zol God wezen kinnen, behaalve de HEER,
wèl aans is n rots as ons God?
033 t Is dij God, dij mie kracht geft,
dij mien weg begoanboar moakt.
034 Dij mie vouten geft, zo rap as van herten,
dij mie op högten stoan let.
035 Dij mie leert, hou ik mit handen vechten kin,
hou ik n bronzen boog spannen mout.
036 Ie wazzen t schild, dat mie beschaarmde,
joen rechterhaand huil mie in t èn,
joen zörgzoamhaid muik mie staark,
037 ie hebben roem boan veur mie moakt,
zodat ik wieder kon zunder strompeln.
038 Ik zat achter mien vijanden heer en huil heur in
en ik ging nait weerom veurdat ik heur verdoan haar,
039 ik sluig heur deel, ze kwammen nait weer in t èn,
ze bleven veur mien vouten liggen.
040 Ie gavven mie kracht om te vechten,
ie brochten mien tegenstanders veur mie op knijen,
041 ie juigen mien vijanden veur mie op loop,
dij mie hoatten - ik heb ze oetreud.
042 Ze raipen om hulp, mor gainain kwam heur helpen,
ze raipen de HEER aan, mor dij gaf gain antwoord.
043 Ik vergroezelde heur tot stof veur de wind oet,
ik gooide heur as stroatendrek op grond.
044 Ie hebben mie woard veur rebulies maank mien aigen volk,
ie hebben mie aansteld as laaider van dij stammen.
Ik wer boas over n volk dat ik èns nait kon.
045 Zo gaauw ze van mie heurden, bogen ze veur mie,
vremden werden onderdoaneg aan mie,
046 vremd volk haar hail gain krachten meer,
ze trilden as rusken dou ze oet heur schaanzen kwammen.
047 De HEER leeft, geprezen is mien rots,
mien God, mien hulp, is hoog verheven!
048 Dat is mien God, dij mie vroaknemen let,
dij volken veur mie op knijen dwong,
049 dij mie redde van mien vijanden,
dij mie boven mien tegenstanders stelde
en mie verlöste van geweldenoars.
050 Doarom wil ik maank de volken joe priezen, HEER,
veur joen noam zing ik mien psaalms.
051 Ie hebben joen keunenk grode overwinnens geven,
ie hebben joen traauw bewezen aan joen gezaalfde,
aan David en zien noageslacht, veur aiweg en aaltied.
|
