Psaalms 073
001n Psaalm van Asaf.
Zekerwoar, God is goud veur Israël,
veur lu mit n zuver gemoud!
002Mor ik was sikkom oetgleden,
net nait valen,
003ik was ja ofgunsteg op dij dwoallichten,
ik zag dat goddelozen t goud ging.
004Zai kriegen t nait doodsbenaauwd,
heur liggoam is geef en zond,
005swoaregheden van mensken ondervinden zai nait,
zai kriegen nait te lieden zo as aander lu.
006Heur hoogmoud droagen zai as n ket om haals,
heur geweld as n klaid om heur tou,
007ogen pulen heur oet van vet,
heur haart gaait op kladder van verbeeldens.
008Zai spotten en hebben mond vol van kwoad,
zai draaigen hoogmoudeg mit verdrokken,
009zai aggewaaiern tegen hemel,
wat zai zeggen gaait haile wereld rond.
010 Doarom keert zien volk weerom, hierheer,
volop wotter welt veur heur omhoog,
011 zai zeggen: "Dat kin God nait waiten,
Alderhoogste het der gain wait van!"
012 Nou zai ais, dat binnen goddelozen,
aaltied zunder zörg, en mor riek worden!
013 Joa, vergees heb ik t gemoud zuver holden
en mien handen in onschuld wosken.
014 Haile doagen wor ik ploagd,
ale mörgens wiezen zai mie terecht.
015 As ik nou zegd haar: "Ik wil net zo proaten as zai doun,"
den haar ik joen kinder van mien generoatsie verroaden.
016 Ik prakkezaaierde om t te begriepen,
t dee mie zeer aan ogen,
017 totdat ik God zien haailegdommen inging,
en vernam hou of t mit heur oflopen zol.
018 Zekerwoar, ie zetten heur op glibberpoaden,
ie loaten heur in n puunbult valen.
019 In ain ogenslag moak ie heur nait om aan te zain,
zai kommen aan t èn, vergoan van schrik.
020 As n dreum bie t wakker worden, Heer,
bie t opstoan, zo veracht ie heur beeld.
021 Dou mie t haart verbitterd was,
mie t deur maarg en bain ging,
022 dou was ik dom en wos ik t nait,
as n kou was ik veur joe!
023 En toch zel ik aaltied bie joe wezen,
ie hebben mie bie rechterhaand kregen,
024 joen road zegt mie hou of ik goan mout,
en noatied neem ie mie op in joen heerlekhaid.
025 Wèl heb ik in hemel?
Noast joe huif ik niks op eerde.
026 Mien liggoam en mien haart vergoan,
mien haart zien rots en mien aarfdail
is God, veur aaltied.
027 Want lu dij zok van joe wieken, zai vergoan,
ie brengen tou swiegen, dij joe ontraauw binnen.
028 Mor wat mie aangaait, stoef bie God kommen,
dat is mien gelok, bie God vin ik mien touvlocht
om van zien doaden te verhoalen.
|
