Psaalms 094
001God van vroak, HEER,
God van vroak, verschien in glorie.
002Kom in t èn, rechter van wereld,
dij grootse lu, geef heur om liek.
003Hou laank, HEER, zellen goddelozen,
hou laank zellen goddelozen blied wezen?
004Zai snaren en hebben t hoogste woord,
aal dij minhoeden hebben t hoogste woord.
005Joen volk, HEER, dat vermorzeln zai,
joen aarfdail dat verdrokken zai,
006wedevraauw en vremde vermoorden zai,
weeskinder brengen zai om haals.
007"De HEER dij zugt dat nait," zeggen ze,
"God van Jakob dij vernemt dat nait."
008Begriep dat toch, onneuzel volk.
Dwoaze lu, wanneer dringt t tot joe deur?
009Zol hai dij joe oren doan het - zol dij nait heuren kinnen?
dij t oog schoapen het - zol dij nait zain kinnen?
010 Zol hai dij volken gain inzeggen geven -
hai dij mensken kennes biebrengt?
011 De HEER, hai wait wat of mensken denken,
t is bloots n poestje wind.
012 Gelokkeg, HEER, dij ie onder handen nemen,
dij ie onderwiezen oet joen wet.
013 Om hom te woaren veur tieden van onhaail,
as ondertied veur goddelozen n koel groaven wordt.
014 Want de HEER zel zien volk nait in steek loaten,
en zien aarfdail nait verloaten.
015 Joa, rechtsproak zel weeromkommen bie rechtveerdeghaid,
ale oprechten zellen t net zo doun.
016 Wèl komt veur mie op tegen verkeerde mensken,
wèl nemt t veur mie op tegen minne lu?
017 As de HEER mie nait hulpen haar,
den haar ik omtrent al west doar t stil is.
018 As ik denk: Ik heb mien vout verswikt,
den holdt joen gunst mie in t èn, HEER.
019 Bie aal mien onrustege gedachten
beurt joen troost mie weer op.
020 Zol ie in ain joar wezen mit vaalze rechtbaank,
bruukt om onhaail te brengen?
021 Mitnkander hebben ze t op rechtveerdege verzain,
en onschuldeg bloud verkloaren zai veur schuldeg.
022 Mor de HEER is mien stainhoes worden,
mien God n rots doar k touvlocht vin.
023 Hai dut heur onrecht op heurzulm deelkommen,
en vergraimt heur veur heur minneghaid,
de HEER, ons God, vergraimt heur.
|
