Numeri 14
01Dou zette haile gemainschop t op n schraiven en t volk zat haile naacht deur te liepen.
02Ale Isrelieten morrelden tegen Mozes en Aäron en haile gemainschop zee tegen heur: "Och, was we mor sturven in Egypte of was we mor in woestijn hier sturven.
03Woarom brengt de HEER ons noar dit laand? Mout t sweerd ons trevven, mouten ons vraauwen en kinder roofgoud worden? Zol t nait beter veur ons wezen om mor weerom te goan noar Egypte?"
04Ze zeden onderling ook: "Loat we n laaidsman aanstellen en weeromgoan noar Egypte tou."
05Dou luiten Mozes en Aäron zok deelvalen mit t gezicht aan grond, veur t oog van haile vergoadern van Isrelieten.
06Jozua Nunszeun en Kaleb Jefunneszeun dij heurden bie lu dij t laand bekeken haren, scheurden heur klaaier
07en zeden tegen haile gemainschop van Isrelieten: "t Laand doar we deur trokken binnen om t te bekieken, is n deurhèn goud laand.
08As de HEER ons wel mag, zel e ons noar dat laand tou brengen en ons t geven, t laand dat overlopt van melk en hunneg.
09Allain, moak gain rebulie tegen de HEER en wees nait benaauwd veur t volk van dat laand, want wie vermoalen heur; ze hebben naargens beschaarmen meer van en de HEER is mit ons. Wees nait baang veur heur."
10 Dou zee haile gemainschop, dat ze heur doodmoaken zollen mit stainengooien, mor glorie van de HEER verscheen in soamenkomsttènt aan ale Isrelieten.
11 De HEER zee tegen Mozes: "Hou laank zel dit volk mie offrontaaiern? Hou laank zellen ze mie nait vertraauwen bie ale taikens dij ik middenmaank heur doan heb?
12 Ik zel heur trevven mit pest en heur votjoagen, en van die zel ik n volk moaken groder en machteger as dit."
13 Mor Mozes zee: "As Egyptenoars t heuren - want ie hebben mit joen staarke aarm dit volk bie heur vandoan optrekken loaten -
14 den zellen ze t vertellen aan bewoners van dit laand. Dij hebben heurd dat ie, HEER, midden maank dit volk binnen, dat ie, HEER, heur oog in oog verschenen binnen, dat joen wolk boven heur staait en dat ie overdag in n wolkzoel veur heur oetgoan en snaachts in n vuurzoel.
15 As ie dit volk as ain man doodmoaken, den zellen volken dij van geruchte van joe waiten, zeggen:
16 'Omdat de HEER dit volk nait noar dit laand brengen kon dat e heur beloofd haar, het e heur slacht in woestijn.'
17 Welaan, loat zain hou n grode kracht dizze woorden van mien Heer hebben:
18 'De HEER het geduld en is traauw, hai vergeft ongerechteghaid en ontraauw, aalhouwel hai nait ales ongestraft let, mor ongerechteghaid van t veurgeslacht deelkommen let op kinder, tot t daarde en vaaierde geslacht.'
19 Vergeef mit joen grode traauw ongerechteghaid van dit volk toch, net as dat ie heur aalaan vergeven hebben van Egypte òf tot hier tou."
20 Dou zee de HEER: "Ik vergeef t zo astoe vragst.
21 Mor zo woar ik leef en haile eerde vervuld worden zel van glorie van de HEER,
22 gainain van manlu dij mien glorie zain hebben en taikens dij ik in Egypte en in woestijn doan heb, en dij mie nou al tien moal oetperbaaierd hebben en nait noar mie lusterd hebben,
23 zel t laand zain dat ik heur veurgeslacht beloofd heb. Joa, alen dij mie ofwezen hebben, zellen t nait zain.
24 Mor omreden der heerst in mien knecht Kaleb n aandere gaist en hai volgt mie zunder mekaaiern, zel ik hom brengen noar t laand doar e west het en zien noageslacht zel t in bezit nemen.
25 Nou wonen der nog Amalekieten en Kanaänieten in Leegte. Draai mörgen weerom en trek weer noar woestijn in richten van Raaitzee."
26 De HEER pruit mit Mozes en Aäron mit te zeggen:
27 "Hou laank zel t duren dat dizze minne gemainschop tegen mie morreln blift? k Heb t wel heurd hou Isrelieten aingoal tegen mie morreln.
28 Zeg tegen heur: 'Zo woar ik leef, is oetsproak van de HEER: Ik zel zeker mit joe doun wat ie tegen mie zegd hebben.
29 In dizze woestijn zellen joen lieken valen, van alen dij aantaikend binnen, van twinneg joar en older, ie dij tegen mie morreld hebben.
30 Ie kommen zekerwoar nait in t laand doar ik joe van sworen heb dat ie der wonen zollen, behaalve Kaleb Jefunneszeun en Jozua Nunszeun.
31 En joen lutje kinderkes doar ie van zeden: 'Ze worden nog roofgoud,' dij zel ik der noar tou brengen. Zai zellen t laand kennen leren dat ie waaigerd hebben.
32 Mor ielu, joen lieken zel valen in dizze woestijn.
33 Joen kinder zellen vatteg joar omswinnen in woestijn en schuld droagen van joen ontraauw, tot joen lieken vergoan binnen in woestijn.
34 Noar t aantal doagen dat ie t laand bekeken hebben, vatteg doag, zel ie joen ongerechteghaid droagen, veur elke dag n joar, vatteg joar. Den verneem ie wat t is as ik mie onttrek.'
35 Ik, de HEER, heb t zegd. Wis zel ik zo doun mit dizze kwoaie gemainschop dij tegen mie n blok vörmde. In dizze woestijn zellen ze heur èndje vinden, hier zellen ze staarven."
36-37 Manlu dij Mozes op pad stuurd haar om t laand te bekieken, kwammen veur t aangezicht van de HEER oet tied deur n ploag. Dou ze weeromkwammen oet t laand, wazzen zai t ja dij haile gemainschop aan t morreln kregen deur kwoad gerucht over t laand rond te streuen.
38 Mor van manlu dij vertrokken wazzen om t laand te bekieken, bleven Jozua Nunszeun en Kaleb Jefunneszeun in t levent.
39 Dou Mozes dizze bosschop aan Isrelieten overbrocht haar, ging t volk in swoare raauw.
40 Aanderdoagsmörgens werden ze vroug wakker en zollen ze baargen intrekken. Ze zeden: "Kiek, wie trekken op noar t stee doar de HEER van sproken het. Wie hebben n misstap moakt."
41 Mor Mozes zee: "Woarom gonnen ie t bevel van de HEER overtreden? Dit belokt joe toch nait.
42 Trek nait op, dat ie nait versloagen worden deur joen vijanden, want de HEER is nait maank joe.
43 Amalekieten en Kanaänieten tref ie doar en ie kommen om deur t sweerd, omreden ie hebben joe ofkeerd van de HEER. De HEER zel nait mit joe wezen."
44 Toch begingen ze t ongelok om baargen in te trekken, schoon dat aark van t verbond van de HEER en Mozes in t kaampement bleven.
45 Dou kwammen Amalekieten en Kanaänieten dij doar in baargen woonden, en dij versluigen heur en dreven heur terog noar Chorma.
|
