Numeri 11
01t Vuil veur dou t volk tegen de HEER kluig, dat ze t mor min haren, dat de HEER t heurde. Hai wer glìn, Gods vuur begunde te branden en verteerde randen van t kaampement.
02Dou raip t volk Mozes om hulp. Mozes beedde tou de HEER en t vuur ging oet.
03Ze hebben van dij plek n Tabera moakt, omreden doar haar Gods vuur bie heur braand.
04Alderhande slag lu dat maank t volk touhuil, wer aalbegereg en Isrelieten begunden ook weer te jammern. Ze zeden: "Woar krieg wie vlaais heer?
05Wie hebben wènst van vis dij wie in Egypte atten veur niks, komkommers en wottermeloenen, praai , siepels en knoflook.
06Mor nou krieg wie n dreuge haals. Wie kriegen aans niks te zain as dit manna."
07(t Manna haar wat weg van korianderzoad, mor t haar kleur van baalzemhaars.
08t Volk swurf rond en zöchde t bie nkander, moalde t in n haandmeulen of stampte t in n viezel, kookte t in n pot of muik der bòllen van. Dij smuiken as euliekouken.
09As dook snaachts opzetten kwam, doalde t manna deel op t kaampement.)
10 Dou Mozes t volk schraiven heurde, ale femilies elk veur ingang van zien aigen tènt, en de HEER gloeiend glìn wer, von Mozes dat mor min.
11 Mozes zee tegen de HEER: "Woarom behandel ie joen knecht zo? En woarom bin ie mie zo ongenegen dat ie mie last van dit haile volk op scholders leggen?
12 Heb ik dit volk negen moand droagen of heb ik t op wereld brocht, dat ie tegen mie zeggen konden: 'Droag t op schoot zo as n verzörger n potje dragt, noar t laand dat ie heur veurolders mit n aid verzegd hebben.'
13 Woar hoal ik mie vlaais vandoan dat ik dat aan t haile volk geven kin? Ze kloagen ja tegen mie: 'Geef ons vlaais, den eet wie t op.'
14 Op mien allainjes kin ik dit volk nait droagen, omreden t is mie te swoar.
15 As ie zo mit mie te waark goan willen, moak mie den mor dood as ie mie genoadeg wezen willen. Den huif k mien aigen ellèn nait aanzain."
16 De HEER zee tegen Mozes: "Hoal mie seuventeg man oet oldsten van Israël, doarstoe van waist dat ze as verstandege laaiders te waark gonnen. Breng heur noar soamenkomsttènt en loat ze heur doar bie die opstellen.
17 Den zel ik deelkommen en doar mit die proaten. Ik zel wat van gaist dij op die rust nemen en op heur leggen. Ze kinnen den last van t volk mit die droagen. Doe dragst dij nait meer allain.
18 Tegen t volk zelstoe zeggen: 'Wees tegen mörgen raain en ie zellen vlaais eten. Ie hebben ja tegen de HEER kloagd: 'Wèl geft ons vlaais te eten. In Egypte haar wie t goud.' Nou geft de HEER joe vlaais en ie zellen eten.
19 Nait ain dag zel ie eten, gain twij doag en gain vief, gain tien of twinneg,
20 mor n haile moand laank, tot joe t tou neusgoaten oetkomt en ie der flaauw van worden, en wel omreden ie hebben de HEER dij midden maank joe is, ofwezen mit te jammern: woarom bin we toch tou Egypte oettrokken?'"
21 Mozes zee: "Rondom mie heer is dit volk mit zèshonderddoezend lopers en ie zeggen: 'Vlaais zel ik heur geven,' en: 'n Moand laank zellen ze eten.'
22 Houveul schoapen en ooibokken en rundvij mouten der wel nait veur heur slacht worden, wil der ooit genogt wezen. Houveul vis mout ter nait tou zee oetvongen worden, zel der veur heur genogt wezen?"
23 Mor de HEER zee tegen Mozes: "Zol kracht van de HEER te kòrt schaiten? Nou zelstoe zain of mien woord aal of nait bie joe oetkomt."
24 Mozes kwam noar boeten tou en zee tegen t volk wat de HEER zegd haar. Hai zöchde seuventeg manlu oet van oldsten van t volk en stelde heur op om tènt tou.
25 Dou kwam de HEER deel in n wolk. Hai pruit mit hom en nam n dail van gaist dij op hom rustte en gaf dat aan dij seuventeg oldsten. En t vuil veur, zo gaauw as gaist op heur rustte, dat ze aan t profetaaiern gingen. Mor dat deden ze loater nait meer.
26 Twij manlu wazzen in t kaampement achterbleven, ain was n Eldad en aander n Medad; gaist rustte ook op heur, want ze wazzen wel opschreven. En ze wazzen nait noar tènt toukommen, mor toch begunden ze in t kaampement ook te profetaaiern.
27 n Jongkerel runde noar Mozes tou en zee: "Eldad en Medad binnen aan t profetaaiern in t kaampement!"
28 Jozua Nunszeun, van kinds òf aan Mozes zien hulp, zee: "Meneer Mozes, hol ze tegen!"
29 Mor Mozes zee: "Wilstoe veur mie dien best doun? Och was t haile volk mor aan t profetaaiern omdat de HEER zien gaist op heur legd haar."
30 Dou trokken Mozes en oldsten heur terog in t kaampement.
31 Der kwam n wind opzetten, bie de HEER weg. Wind nam kwakkels mit van zee òf en luit heur op t kaampement valen, omtrent n dagraais aine en omtrent n dagraais aandere kaant oet om t kaampement tou, van grond òf zo'n beetje twij èl dik.
32 t Volk was dij haile dag en haile naacht en haile volgende dag in de weer en kreeg kwakkels bie nkander - wèl t minste oppakt haar, kreeg tien mud - en ze legden heur mit vleugels braidoet rondom t kaampement heer.
33 Terwiel dat ze vlaais nog onder koezen haren, nog eer ze t opkaauwd haren, trof glìnneghaid van de HEER t volk, en de HEER sluig heur mit n swoare ploag.
34 Men muik van dij ploats n Kibrot-Hattaäwa, omreden ze haren doar t aalbegereg volk begroaven.
35 Tou Kibrot-Hattaäwa oet trok t volk wieder noar Chaserot, en doar wazzen ze n zetje.
|
