Jeremia 05
01"Loop op en deel deur stroaten van Jeruzalem,
kiek goud rond en zuik plaainen òf.
Zol ie ook mor ain vinden
dij goud dut en eerlek leven wil,
den spoar ik stad.
02Mor al zeggen ze ook:
'Zo wis as de HEER leeft,'
van heur aid kin je nait op aan."
03"HEER, ie binnen toch allenneg mor op woarhaid oet?
As ie heur prugeln, worden ze der nait aans van.
Vergraim ie heur, den willen ze nog niks aannemen.
Heur koppen binnen zo haard as n vlint,
en bekeren? Ho mor - ze dénken der nait aan!
04Ik dochde eerst: Dat binnen aarme lu,
dij nait beter waiten.
Wil van de HEER kennen ze nait
en van wat of God van heur verwacht,
hebben ze gain besef.
05Ik zuik de laaiders op en proat mit heur.
Zaí zellen de HEER zien weg wel waiten,
en wat God van heur vragt.
Mor zai haren t juk ook ofschud
en zok van strèngen ontdoan.
06Doarom moakt laiw oet t bos heur dood,
verropt heur wolf oet de woestijn,
ligt panter bie heur steden op loer:
dij boeten kommen duurt, scheurt e in stokken.
Ze hebben n haile rieg misdoaden begoan,
nait te tellen binnen heur wandoaden."
07"Hou zol ik joe t nog kwietschelden kinnen?
Joen kinder hebben mie verloaten:
ze sweren bie ofgoden.
Ik gaf heur meer as genog
mor zai klongelden der op lös
en laipen hoerekasten plat.
08Gaaile, bronstege hengsten binnen t,
ze vrènsken noar vraauw van n aander.
09Zol ik zukswat nait vergelden
- godssproak van de HEER,
zol ik mie nait vreken op zo'n volk?
10 Goa droevetoenen bie langs en vernail ze,
poas haile boudel plat,
rop gruine toeken òf,
t binnen de HEER zienent nait meer.
11 Want Israël en Juda binnen mie ontraauw worden
- godssproak van de HEER.
12 Ze hebben mie verroaden
mit heur zeggen: 'Nee hur, hai dut niks,
der komt ons niks van over,
gain sweerd, gain honger zel ons trevven.
13 En profeten? Aans niks as wind!
God sprekt nait deur heur.
t Zel heur zulm altmoal overkommen!'
14 Doarom - zegt de HEER, God van de machten:
Nou ie zo'n groot woord hebben,
bloas ik mien woorden as vuur bie joe in mond,
dit volk is t holt, dat ter deur verteerd wordt.
15 Israël, oet n ofgelegen laand stuur ik n volk op joe òf
- godssproak van de HEER.
n Oerstaark volk, aiwen old,
zien toal ken ie nait,
en wat of ze zeggen,
begriep ie nait.
16 Zien pielkoker is as n open graf,
t binnen altmoal fikse kriegers.
17 Ze verslinden joen vrucht en joen veurroaden,
joen jonges en joen wichter,
joen schoapen en joen koien,
ze verslinden joen wiendroeven en joen viegen.
Verstaarkte steden doar ie zo op vertraauwden,
sloagen ze in nkander mit t sweerd.
18 In dij tied - godssproak van de HEER - reken ik veur aaid mit joe òf.
19 Moggen ze vroagen: 'Woarom dut de HEER, ons God, ons dit altmoal aan?' zeg den tegen heur: 'Omdat ie mie verloaten hebben en in joen aigen laand vremde goden dainden. Doarom mout ie nou vremde lu dainen goan in n laand dat joenent nait is.'
20 Moak t Jakob bekend,
roup t om in Juda:
21 Luster toch, onwies en onverstandeg volk,
dat ogen het, mor niks zugt
en oren, mor nait heurt.
22 Woarom heb ie veur mie gain ontzag
- godssproak van de HEER.
Woarom huver ie nait veur mie,
dij t strand moakt het as grèns van zee,
n swet veur aiweg, doar e nait overhèn komt?
Hou of golven der ook op aan rollen, het geft altmoal niks;
ook al kommen ze der op aanbroezen, der overhèn kommen ze nait.
23 Mor dit volk is rebels en dwaars,
t volgt zien aigen kop.
24 Ze zeden nait bie zokzulm:
Wie mouten ontzag hebben veur de HEER ons God,
dij regen geft op tied, bie veujoar en bie haarfst,
dij zörgt dat we mennen kinnen op vaaste tied.
25 Joa, t is joen aigen schuld,
dat ie aal dit goie nait kregen hebben,
joen zunden hebben der ja n èn aan moakt.
26 Der zitten verkeerden onder mien volk,
ze liggen op loer as vogelvangers,
struup zetten ze oet om mensken te vangen.
27 As n körf volstopt mit vogels,
zo zitten heur hoezen vol mit roofgoud.
Riek en staark binnen ze doar van worden.
28 Ze glimmen van vet,
meer as min binnen ze.
t Recht bekommern ze zok nait om,
ze steken gain haand oet noar weeskinder,
veur t belang van aarme lu kommen ze nait op.
29 En zol ik heur dat nait vergelden
- godssproak van de HEER,
zol ik mie nait vreken op zo'n volk?
30 Wat zok ofspeult in dit laand
is aldervrezelkst, joa ofgriezelk:
31 profeten verkundegen leugens,
priesters treden aigenmachteg op.
En mien volk is t wel noar t zin!
Mor wat zel ie doun as joen èndje noadert?
|
