Jeremia 07
01Jeremia kreeg dit woord van de HEER:
02"Goa noar de HEER zien hoes tou en roup doar in poort dizze bosschop om: Luster noar de HEER zien woord, volk van Juda, dij deur dizze poort goan om de HEER te vereren.
03Dit zegt de HEER van de machten, Israëls God: Beter joen levent, den zel ik joe op dit stee wonen loaten.
04Heb gain vertraauw in dat onbetraauwboare taimke: 'Dit is de HEER zien tempel, de HEER zien tempel, joa, de HEER zienent!'
05Mor beter joen levent en behandel nkander rechtveerdeg.
06Onderdrok gain vremde, wedevraauw en weeskind, vergait gain onschuldeg bloud op dit stee en loop nait achter aander goden aan.
07Den loat ik joe wonen op dit stee, in t laand dat ik joen veurolden doan heb veur aaid.
08Mor ie hebben vertraauw in taimkes van niks, doar je gain boat bie hebben.
09Ie stelen, moorden, klongeln en leggen vaalze aiden òf, ie brengen ovvers aan Baäl en lopen achter aander goden aan dij ie nooit kend hebben.
10 En den duur ie in mien hoes mie onder ogen te kommen en te denken: Wie hebben t ter ofred! En gewoon mor deurgoan mit dij minne praktieken?
11 Is t hoes van mie in joen ogen den n roversnust? Nee hur, bie mie nait - godssproak van de HEER.
12 Goa ais noar t stee in Silo, doar ik eertieds mien noam n stee geven heb en kiek wat ik doar mit doan heb wegens minne praktieken van Israël, mien volk.
13 Nou den, omdat ie zokse dingen nog aalweg doun - zegt de HEER - omdat ie nait lustern en gain beschaaid geven terwiel dat ik aal mor tegen joe proat heb of joe raip,
14 doarom zel ik mit dit hoes van mie doar ie zo'n vertraauw in stellen, t zulfde doun as mit Silo. En mit t stee dij ik aan joe en joen veurolden geven heb, net zo.
15 Ik mag joe veur mien ogen nait meer zain, krekt as ik joen bruiers, hail Efraïm, veur mien ogen nait meer zain mag.
16 Beed nait laanger veur dit volk, blief nait jammern en jeuzeln, dring nait meer aan, ik luster toch nait!
17 Zain ie den nait wat ter in steden van Juda en op stroaten van Jeruzalem aan gaang is?
18 Kinder zuiken holt bie nkander, voaders buiten t vuur aan en vraauwlu kneden daig om kouk te bakken veur keunegin van hemel. Ze krenken mie deur ovvers te brengen aan aander goden. Wat n aarm verdrait!
19 Mor t is de vroag of ze mié krenken - godssproak van de HEER - en nait zokzulm, tou heur aigen schimp en schaande.
20 Doarom - zegt God, de HEER, wordt mien glìnne gram oetgoten over dit stee, over mensk en daaier, over bomen in t veld en vruchten op t laand, as n vuur dat nait oet te kriegen is.
21 Zo zegt de HEER van de machten, Israëls God: Bultje mor aan mit joen brandovvers en vree-ovvers, en eet t vlaais der van mor op.
22 Dou ik joen veurolden tou Egypte oet laaidde, heb ik heur niks zegd en niks veurschreven over brandovvers en vree-ovvers.
23 Ik heb aans niks besteld as: 'Luster noar mie, den zel ik joen God wezen en ie mien volk. Hol t pad dat ik joe aanwies, den zel joe t goud goan.'
24 Mor ze hebben nait lusterd en nait doan wat ik zee. Stiekelachteg bleven ze in heur minne doun en loaten. Ze laipen achteroet in stee van noar veuren.
25 Van dag òf aan dat joen veurolden oet Egypte trokken, tot vandoag aan dag tou, heb ik onverdrutzoam mien knechten, de profeten, stuurd.
26 Mor ze hebben nait noar mie lusterd en deden nait wat of ik zee. Ze teunden kop, joa, alderdeegs nog meer as heur veurolden.
27 Zeg heur dit altmoal, al zellen ze nait lustern. Roup t noar heur, al zellen ze gain antwoord geven.
28 Den mostoe tegen heur zeggen: Dit is t volk nou, dat nait lustern wil noar de HEER zien God, n volk dat niks aannemen wil. Woarhaid is verswonnen, t komt heur nait meer over lippen.
29 Knip joen hoar òf en smiet t vot,
zing n kloaglaid op koale bulten.
De HEER het dit volk ja aan zied schoven,
t verstöt in zien grammiedeghaid.
30 t Minne doun van Judeeërs is mie lang nait noar t zin - godssproak van de HEER. Ze hebben t hoes van mie besmoezeld, heur ofgodsbeelden hebben ze der deelzet.
31 Ze baauwden ovverhögten van Tofet in t Hinnomdaal om der heur zeuns en dochters te verbranden. Dat haar ik heur nooit besteld en doar heb ik ook nooit wat van waiten wild.
32 Doarom komt ter n tied - godssproak van de HEER - dat ter nait meer proat worden zel over Tofet en Hinnomdaal, mor over Moorddaal. Tofet wordt ain grode dodenhof.
33 Vogels en wilde daaiern oazen op lieken van dit volk, zunder dat ain ze votjagt.
34 In steden van Juda en op stroaten van Jeruzalem smoor ik t geroup van bliedschop en van vreugde, t zingen veur brudeman en bruud vaalt stil, t laand wordt ain dikke puunboudel.
|
