Jeremia 08
01In dij tied - godssproak van de HEER - hoalt men t gebainte van keunenks van Juda en van heur jonkers, t gebainte van priesters en profeten en t gebainte van inwoners van Jeruzalem, tou heur groaven oet.
02Men spraaidt ze oet onder zun, moan en steerns. Dij hebben ze ja mit laifde daind, ze binnen heur achternoalopen en hebben ze vereerd. Heur gebainte wordt nooit meer bie nkander hoald, wordt nooit meer begroaven. t Blift liggen as mis op t laand.
03Elk dij overblift van dit minne volk, woar of ik ze ook mor hènjagd heb, zel laiver dood wezen as leventeg - godssproak van de HEER van de machten.
04Doe mos tegen heur zeggen: Zo zegt de HEER:
As ain vaalt, kraabt e toch wel weer in t èn?
As ain zok verlopt, keert e toch wel weerom?
05Woarom blift dit volk den wel dwoalen,
woarom blift Jeruzalem ontraauw?
Ze goan mor deur mit bedraigen,
en waaigern om te keren.
06Ik heb sekuur noar heur lusterd,
mor ze proaten woarhaid nait.
Gainain het last van zien minne doaden,
gainent zegt: 'Wat heb ik ainks doan?'
Elk runt mor deur
as n peerd, kop over haals in stried.
07Alderdeegs aaiber kent zien tied,
töddeldoef, swaalfke en raaiger,
hebben n vaaste tied veur grode trek,
mor mien volk wait nait wat de HEER wil.
08Hou duur ie den zeggen,
dat ie wieshaid in pacht hebben
en wet van de HEER bie joe te vinden is?
Nee, leugens oet pen van schrievers
hebben dij wet ja verdraaid.
09Wiezen stoan mit rooie koppen,
verbiesterd binnen ze en versloagen.
Ze luiten de HEER zien woord mor sloeren,
wat wieshaid blift heur den nog over?
10 Doarom geef ik heur vraauwlu aan aandern,
heur laand aan nije aigenders.
Want elkenain, groot of luddek,
is oet op aigen perfiet,
profeten en priesters,
leugenputen binnen t altmoal.
11 Beter moaken ze kwoal van mien volk,
joa, zo as t hait, en ze beweren:
't Gaait goud! t Gaait aal goud!'
Mor t gaait haildaal nait goud!
12 En schoamen ze zok veur heur minne doun?
Wel nee, gain spier!
Ze waiten èns nait wat schoamte is.
Doarom valen ze der bie deel, ain noa aander,
as tied van heur straf der heer is,
stroekeln ze,
- zegt de HEER.
13 Ik vernail heur gemoak - godssproak van de HEER.
Der blift gain droef aan droevestroek,
gain vieg aan viegeboom,
t blad wordt soor."
14 "Woarom blief we hier mor zitten?
Loat we börgen intrekken
en doar mit nkander ofwachten:
God, de HEER, wil ja ons ondergang.
Bedurven wotter geft hai ons te drinken,
omdat we zundegd hebben tegen de HEER.
15 Wie hoopten op gelok, mor t is ter nait van kommen.
Op beterschop hoopten wie, mor schrik vuil ons op hoed.
16 Oet Dan vandoan
heurt men peerden snoeven,
bie t vrènsken van hengsten,
huvert t haile laand.
Ze kommen t laand over zetten,
ales verslinden ze wat ter touholdt,
stad en aal dij der wonen."
17 "Vergiftege slangen stuur ik op joe òf,
dij je nait besweren kinnen;
doodbieten zellen ze joe - godssproak van de HEER."
18 Verdrait gript mie bie keel,
t haart begeft mie.
19 Luster noar t hulpgeroup van mien volk, overaal vandoan:
'Is de HEER den nait meer in Sion,
holdt heur keunenk doar nait meer tou?'"
"Woarom krenken ze mie den mit heur beelden,
mit dij vremde goden van niks?
20 t Mennen is doan, zummer is over,
mor nog aalweg bin wie nait red."
21 "Deur sloagen dij mien volk trevven, bin ikzulm roakt;
ik trek raauw aan, schrik vaalt mie op hoed.
22 Is ter gain baalzem meer in Gilead,
is ter gain dokter meer te vinden?
Woarom worden wonden van mien volk
den nait beter moakt?
23 Och, was mien kop mor n wottervaal,
mien ogen mor n wèl van troanen,
dag en naacht zol k schraiven
om ale doden van mien volk.
|
