Jeremia 31
01In dij tied zel ik de God wezen van ale geslachten van Israël
en zai zellen mien volk wezen
- godssproak van de HEER.
02Dit zegt de HEER:
t Volk dat aan t sweerd ontkwam,
is ter genoadeg ofkommen in woestijn -
Israël, op zuik noar rust.
03Van vèrren is de HEER mie verschenen.
Mien laifde veur joe duurt aiweg,
ik blief joe aaltied goud gezind.
04Israël, ik zet joe vannijs in t èn,
joen jonge vraauwlu sloagen weer op rinkjebèl,
ze daanzen der monter op lös.
05Ie leggen weer droevetoenen aan op baargen van Samaria;
dij ze poten deden, zellen vrucht ter van eten.
06Dag brekt aan dat wachters roupen
in baargen van Efraïm:
'Kom, wie trekken noar Sion,
noar de HEER, ons God.'
07Dit zegt de HEER:
Joechaai van bliedschop om Jakob,
zing der op lös om kopman van volken,
verkundeg overaal Gods lof en roup:
'De HEER het zien volk verlöst,
red het hai restje van Israël!'
08Ik hoal heur weerom oet t Noorden,
van oetènnen van wereld breng ik ze bie nkander;
de blinden en de lammen,
vraauwlu dij in verwachten binnen
en vraauwlu dij n kind kriegen.
In dikke koppels kommen ze altmoal weerom.
09Schraivend gingen ze vot,
vol moud laaid ik heur weerom.
Noar stromende beken breng ik heur,
over boande wegen, doar ze nait strovveln.
Ik bin ja Israël zien voader,
en Efraïm is mien oldste zeun.
10 Volken, luster noar t woord van de HEER,
moak t kundeg op aailanden, wied vot:
Hai, dij t volk van Israël verjagd het,
zel t ook weer bie nkander brengen.
Hai paast op heur
as n hedder op zien koppel.
11 De HEER het Jakob verlöst,
vrijkocht oet haand van overheersers.
12 Zingend trekken ze noar Sions högten,
blied en vlog om goie goaven van de HEER,
om koorn, wien en eulie, om schoapen en koien.
As n toen dij zien wotter krigt op tied, zo vuilen ze zok,
as n toen, dij gain verlet om wotter het.
13 Den daanzen de wichter, zó blied,
t manvolk dut mit, jong en old.
Treur veraandert in bliedschop.
Ik beklokker heur,
geef heur vreugde noa verdrait.
14 Priesters kriegen van mie n overdoad aan ovvers,
ik overload t volk mit mien goaven
- godssproak van de HEER.
15 Dit zegt de HEER:
Luster noar t kloagen in Rama,
noar t aarm geschraif:
Rachel reert om heur kinder
en wil zok nait troosten loaten,
ze binnen der ja nait meer.
16 Mor dit zegt de HEER:
Hol op mit schraiven, veeg ogen òf.
Der komt n antwoord op joen lieden
- godssproak van de HEER.
Ze kommen weerom
oet vijand zien kontraain.
17 Der is hoop veur toukomst:
ze kommen weerom noar aigen laand
- godssproak van de HEER.
18 Aalweg heur ik Efraïm kloagen:
'Ie hebben mie sloagen,
om mie te temmen as n wilde bol.
Breng mie nou weerom, HEER,
ie binnen toch mien God!
19 Ik bin nou tou inkeer kommen,
t muit mie zo.
Tou inzicht bin ik brocht
en sloag mie veur de bòrst.
Ik schoam mie daip,
zunde van mien jonge joaren
zit mie dwaars.'
20 Is mien alderlaifste zeun Efraïm,
mie den zo laif, zo noa aan t haart,
dat ik noa elk lèlk woord
toch aan hom denken blief,
zo mit hom mitvuil,
dat ik mie weer over hom ontfaarmen zel?
- godssproak van de HEER.
21 Zet boakens oet, richt wegwiesders,
denk goud om t pad doar ie langs lopen.
Kom weerom, Israël,
jonkvraauw, kom weerom noar joen steden.
22 Woarom goan ie aal joen aigen gaang,
hou laank blief ie wel rebels?
De HEER ropt op eerde wat nijs in t leven:
n vraauw omvoamt n man.
23 Dit zegt de HEER van de machten, God van Israël: As ik n keer breng in heur löt, zellen ze in Juda zien steden weer zeggen: 'Mag de HEER joe zegen, rechtveerdege woonstee, haailege baarg.'
24 Hail Juda woont doar weer bie nkander: stadjeders, boerenvolk en hedders.
25 Dij doodop wazzen, vris ik weer op, ik stil dörst van dij noar wotter smacht."
26 Dou wer k wakker, k haar n vizioun en vannijs trok mie sloap deur leden.
27 "Tied komt - godssproak van de HEER - dat ik in Israël en Juda weer mensken en daaiern wonen loat.
28 Eerst haar ik ter mit ale geweld op oet west om heur oet te roppen en òf te breken, heur te verrinnewaaiern en te vernailen mit aine ramp noa aander, mor nou heb ik ales op ales zet om heur op te baauwen en te poten - godssproak van de HEER.
29 In dij tied zegt men nait meer: 'Voaders hebben wanriepe droeven eten, kinder kriegen der n bittere smoak van in mond.'
30 Nee, elkenain zel staarven deur aigen schuld. Elk dij wanriepe droeven et, krigt zulm bittere smoak in mond.
31 Joa, der komt n tied - godssproak van de HEER - dat ik mit Israël en Juda n nij verbond sloet.
32 Nait zo'n verbond as ik mit heur veurolden ofsloten heb dou ik heur bie haand kreeg en heur tou Egypte oetbrochde. Dat verbond hebben ze ja broken, aalhouwel ik heur heer en meester was - godssproak van de HEER.
33 Dit is t nije verbond dat ik in aankommen tied mit Israël sloet - godssproak van de HEER: ik schrief mien wet bie heur in t gemoud, ik kras heur dij in t haart. Ik zel heur God wezen en zai mien volk.
34 Den huift ain aander nait meer te onderrichten en net zo min tegen zien bruier te zeggen: 'Leer, wèl of de HEER is.' Want elkenain, groot en luddek, wait al wèl of ik bin - godssproak van de HEER. Ik reken heur heur misstappen nait aan, ik denk nait meer aan heur zunden.
35 Dit zegt de HEER,
dij zun geven het, as licht veur dag,
moan en steerns as licht bie naacht,
dij zee opreukelt, dat golven broezen,
HEER van de machten is zien noam:
36 As dizze haile odder nait laanger bestoan blift
- godssproak van de HEER -
bestaait ook Israël, mien volk, nait laanger.
37 Dit zegt de HEER:
Net zo min as ain hemel boven, meten kin
of fonnementen van eerde beneden, paailen,
net zo min versteut ik ooit noazoaten van Israël,
in weerwil van ales wat ze oetricht hebben
- godssproak van de HEER.
38 Tied komt - godssproak van de HEER - dat de HEER zien stad vannijs opbaauwd wordt, van Chananeltoorn tot Houkpoort aan tou.
39 Nog wieder lopt t meetlint deur, liekoet liekaan, tot högte van Gareb aan tou, veurdat e ombogt noar Goä.
40 t Haile daal, mit lieken en aask derbie, t haile kontraain bie Kidron langs tot aan houk van Peerdepoort in t oosten tou, wordt wijd aan de HEER. Nooit wordt t meer vernaild of verrinnewaaierd."
|
