Spreuken 08
01Is dat Wieshaid nait dij ropt
en Verstand dij zok heuren let?
02Boven op högten van de weg,
woar poaden bie nkander kommen, doar staait ze.
03Noast stadspoort, bie ingang van stad,
woar men deur poortdeuren gaait, doar ropt zai haardop:
04"Ik roup joe tou, manlu, en wat ik zeg
is veur ale menskenkinder.
05Begriep den toch wat verstandeg is, onneuzel volk,
bruuk toch joen verstand.
06Luster goud, want ik zeg joe grode dingen,
wat over mien lippen komt, is eerlek en oprecht.
07Oet mien mond komt woarhaid mit bedenk,
mor goddelooshaid komt mie nait over lippen.
08Ale woorden dij ik zeg, binnen rechtoet,
doar is niks slinks of verdrelds bie.
09Ze binnen recht goud te begriepen,
betraauwboar veur lu dij kennes opdoun.
10 Neem mien vermoan aan in stee van zulver,
kennes is ja beter as t zuverste gold.
11 Wieshaid is beter as koralen,
is niks wat bie heur in schaar stoan kin."
12 Ik, Wieshaid, woon bie Verstand,
ik vermeerder mie kennes deur noadenken.
13 Wèl ontzag het veur de HEER, dij hoat t kwoad.
Ik hoat verwoandhaid, tröts, wangedrag en voelbekkerij.
14 Ik beschik over road en overleg,
ik bin Verstand, ik heb kracht.
15 Deur mie regaaiern keunenks,
deur mie zörgen hoge amtenoars veur gerechteghaid.
16 Deur mie besturen vorsten en stoatslu
op n rechtveerdege menaaier.
17 Ik bin wies mit lu dij wies mit mie binnen
en aal wèl mie zuiken, dij zellen mie vinden.
18 Bie mie binnen riekdom en eer te vinden,
grode bezittens en gerechteghaid.
19 Mien vruchten binnen beter as gold, as zuver gold,
mien opbrengst is beter as keur aan zulver.
20 Ik loop op t pad van gerechteghaid,
op de wegen van t recht,
21 om aan heur dij wies mit mie binnen,
bezittens deur te geven,
heur veurroadkoamers vol te moaken.
22 De HEER het mie moakt aan t begun van zien waark,
veur aal t aandere van dij beguntied.
23 Van d'aiweghaid òf bin ik vörmd,
vanòf t eerste begun, vanòf beguntied van de wereld.
24 Dou der nog hail gain oerzee beston, bin ik geboren,
dou der nog gain wèllen wazzen mit overvloud aan wotter.
25 Veurdat baargen op heur stee zet werden,
veurdat ter heuvels wazzen, bin ik geboren.
26 Dou hai de wereld mit aal t wiede veld nog nait kloarmoakt haar,
alderdeegs nog nait d'eerste stofkes van de wereld,
27 dou hai de hemel zien stee gaf, was ik ter al bie,
evenzo dou hai n kring rondom oceoan taikende,
28 dou hai doar machtege wolken boven zette,
dou hai de wèllen van oerzee broezen luit,
29 dou hai aan zee zien grèns stelde,
zodat t wotter zien gerechteghaid nait te boeten ging,
dou hai fonnementen van de wereld vastlegde,
30 dou was ik bie hom as n vertraauwd kind, zien oogappel,
dou was ik ain-en-aal lust veur zien oog,
dou was ik aal doagen veur zien ogen aan t speulen,
31 aan t speulen op de wereld van zien riek,
en wies mit aal zien menskenkinder.
32 Nou den, mien zeuns, luster noar mie,
gelokkeg mag wezen dij zok aan mien wegwies holdt.
33 Luster noar mien onderricht en wor wies,
sloag mien roadgevens nait in de wind.
34 Gelokkeg mag n mensk wezen dij noar mie lustert,
dij dag-in dag-oet bie mien deur woakzoam is,
dij bie mien deurpost op wacht staait.
35 Want wèl mie vindt, dij het t levent vonden,
dij staait in de gunst van de HEER.
36 Mor ain dij mie mislopt, dij dut zien levent geweld aan,
aal wèl mie hoaten, dij mouten wel n bult mit dood op hebben.
|
