Exodus 14
01Dou zee de HEER tegen Mozes:
02"Zeg tegen Isrelieten, dat ze aander kaant op goan mouten. Zai mouten heur tènten opsloagen veur Pi-Hachirot, tussen Migdol en de zee, liek tegen Baäl-Sefon over.
03Den zel farao denken: dij Isrelieten binnen t pad kwiet; dij zitten nou in woestijn vaast.
04Ik zel farao den weer stiefkoppeg moaken, dat hai weer achter heur aan jagt. Den zel ik aan farao zien haile leger zain loaten, hou groot en hou machteg ik bin. Egyptenoars zellen waiten, dat ik de HEER bin." Isrelieten gingen dou aander kaant oet.
05Dou keunenk van Egypte te heuren kreeg dat Isrelieten der vandeur goan wazzen, muitte hom t en zien amtenoars dat ze tougeven haren: "Wat heb wie toch ommaans had dat wie heur lopen loaten hebben. Nou bin wie ons waarkvolk kwiet."
06Hai spande zien striedwoagen aan en raip zien leger op.
07Hai nam ale oorlogswoagens mit, ook zèshonderd woagens mit zien beste troepen; ale woagens wazzen goud bewoapend en bemand.
08De HEER haar farao, keunenk van Egypte, weer zo stiefkoppeg moakt dat hai Isrelieten achternoajuig. Mor dij trokken rusteg wieder, in vertraauw op de HEER.
09Egyptenoars zatten achter Isrelieten heer mit ale woagens en peervolk van farao: zien haile leger. Zai huilen heur bie Pi-Hachirot in, tegen Baäl-Sefon over. Doar haren Isrelieten heur tènten bie zee opsloagen.
10 Dou farao dichterbie kwam en Isrelieten hom mit zien haile leger aankommen zagen, werden ze doodsbenaauwd. Zai raipen de HEER om hulp aan.
11 Zai zeden tegen Mozes: "Wazzen der in Egypte gain groaven genog veur ons? Mostoe ons doarom tou Egypte oethoalen, dat wie hier in woestijn omkommen mouten?
12 Heb wie in Egypte al nait tegen die zegd: 'Loat ons toch mit vree! Loat ons toch gewoon bie Egyptenoars aan t waark blieven. Men kin toch beter bie Egyptenoars aan t waark wezen as hier in wildernis doodgoan?'"
13 Mor Mozes zee tegen t volk: "Wees mor nait benaauwd. Hol kop ter bie, den zel ie mitmoaken hou de HEER joe vandoag nog redden zel. Egyptenoars dij ie op t heden nog zain, zel ie van joen levensdoagen nait weer onder ogen kriegen.
14 De HEER zel veur joe vechten, ie kinnen rusteg toukieken."
15 De HEER tegen Mozes: "Woarom ropstoe zo haard tegen mie? Zeg tegen Isrelieten dat ze wieder raaizen mouten.
16 Steek dien stòk omhoog over zee oet. Haauw t wotter zo in twijen, dat Isrelieten mit dreuge vouten deur zee hèn lopen kinnen.
17 Ik zel Egyptenoars zo stiefkoppeg moaken dat zai alderdeegs doar achter joe aan joagen. Den zel ik mien macht zain loaten aan farao zien peervolk, aan zien haile leger.
18 En as ik mien macht zain loat tegenover farao en zien peervolk en zien haile leger, den zellen Egyptenoars gewoarworden dat ik de HEER bin."
19 Engel van God dij aans aaltied veur Isrelieten oet ging, kwam van zien stee en ging dou achter heur. Ook zoel-van-wind wizzelde van stee en ging van veuren noar achtern.
20 Zo kwam dij tussen legers van Egyptenoars en Isrelieten in te stoan. Aan kaant van Egyptenoars was wolk duuster, mor bie Isrelieten bleef t dij naacht licht. Zo konden Egyptenoars nait bie Isrelieten kommen.
21 Mozes stook zien haand over zee oet. Dou luit de HEER n dikke oostewind waaien, dij haile naacht deur. t Wotter wer oetmekoar dreven, weerskanten op: zee wer dreug.
22 Isrelieten laipen mit dreuge vouten over boom van zee, links en rechts ston t wotter liek omhoog, as n muur.
23 Egyptenoars gingen heur achternoa. Farao zien woagens en zien peervolk juigen achter Isrelieten heer, aalmoal zee in.
24 Tegen mörgentied keek de HEER tou wind-en-vuurzoel oet noar t leger van Egyptenoars. Hai juig heur schrik op hoed.
25 Roaden van woagens laipen heur vaast, dat Egyptenoars kwammen hoast nait meer veuroet. Zai raipen haildaal verhilderd: "Loat wie moaken dat wie votkommen, want de HEER vecht veur Isrelieten tegen ons."
26 Dou zee de HEER tegen Mozes: "Steek dien haand oet over zee, den zel t wotter weeromkommen over Egyptenoars hèn, mit aal heur woagens en heur peervolk."
27 Mozes stook zien haand oet over zee en dou t licht wer, stroomde t wotter noar zien stee weerom. Egyptenoars wollen der vandeur, liek tegen t wotter in, mor de HEER dreef heur weer midden in zee.
28 Dou t wotter weeromstroomde, spoulde dat over aal farao zien woagens hèn en over t peervolk mit t haile leger dat heur achternoakommen was: der bleef gainain over.
29 Mor Isrelieten laipen mit dreuge vouten midden deur de zee, aan weerskanten ston t wotter liek omhoog, as n muur.
30 Zo redde de HEER op dizze dag Isrelieten oet de macht van Egypte. Isrelieten zagen Egyptenoars dood op kaant van zee liggen.
31 Dou zai zain haren wat de HEER deur zien macht veur heur doan haar, wazzen Isrelieten weer vol ontzag veur hom. Zai haren weer vertraauw in de HEER en in zien knecht Mozes.
|
