Exodus 16
01Van Elim òf raaisde haile gemainschop van Isrelieten wieder. Op n vieftienden van twijde moand noadat zai tou Egypte oetgoan wazzen, kwammen zai in woestijn Sin aan, dij tussen Elim en Sinai in ligt.
02En doar in woestijn begunde t haile volk tegen Mozes en Aäron te mòtjen:
03"De HEER haar ons ja beter doodmoaken kind, dou wie nog in Egypte deelzatten bie potten vol vlaais, dou wie nog brood haren. Ie hebben ons allenneg noar dit onlaand brocht om ons van honger omkommen te loaten."
04Dou zee de HEER tegen Mozes: "Ik zel t veur joe brood tou hemel oet regen loaten. Den kin t volk der ale doagen op oetgoan en zuiken zok n moaltje veur ain dag op. Den kin ik ook zain of ze zok noar mie richten willen.
05Mor op zèsde dag mouten zai zok nog n keer zoveul bie nkander zuiken en kloarmoaken as op aander doagen."
06Dou zeden Mozes en Aäron tegen ale Isrelieten: "Vanoavend zel ie gewoarworden dat t de HEER was, dij joe tou Egypte oethoald het.
07En mörgenvroug zel ie de glorie van de HEER zain. Hai het joen gemòtje tegen hom ja wel heurd. Want wèl bin wie den, dat ie zo tegen ons tekeer goan?"
08En Mozes ging wieder: "As de HEER joe vanoavend vlaais genog te eten geven zel, den komt dat omdat de HEER acht geven het op joen gemòtje. Want wèl bin wie den? Ie hebben ja nait tegen ons mòtjed, mor tegen de HEER."
09En tegen Aäron zee Mozes: "Zeg tegen haile gemainschop van Isrelieten, zai zellen de HEER onder ogen kommen. Hai het heur gemòtje ja heurd."
10 Net dou Aäron dit tegen Isrelieten zee en t volk kaant van woestijn oetkeek, kwam doar in ainen de HEER in aal zien glorie in n wolk.
11 Dou zee de HEER tegen Mozes:
12 "Ik heb t gemòtje van Isrelieten heurd. Zeg tegen heur: 'In twijduustern zel ie vlaais te eten hebben en mörgenvroug zel ie ook nog zat brood hebben. Den zel ie zeker waiten, dat ik, de HEER, joen God bin.'"
13 Om oavendstied kwammen der n hail bult kwaddels omdeel, zoveul dat haile kaamp der onder zat, en aanderdoagsmörgens lag ales rondomheer onder daauw.
14 Dou dook optrokken was, lag der over woestijn n fiene, körrelge loag, t leek wel riep.
15 Dou d'Isrelieten dat zagen, vruigen ze nkander: "Wat zol dat wel nait wezen?" Ze wozzen ja nait wat of t was. Mozes legde t heur oet: "Dit is t brood dat de HEER joe te eten geft.
16 En dit het de HEER der bie zegd: 'Elk mag veur zok zammeln, zoveul as e veur zien hoesholden neudeg is, n omer de man, zoveul as ie binnen."
17 En d'Isrelieten zammelden zok wat ze neudeg wazzen, d'ain wat meer as d'aander.
18 En dou ze t nog ais noameten gingen, kwam t oet dat ain dij n bult zammeld haar niks overhuil en ain dij wat minder pakt haar niks te kòrt kwam. Elk haar veur zok zammeld, wat e neudeg was om te eten.
19 Mozes woarschaauwde heur: "Ie maggen niks overholden veur mörgenvroug."
20 Der wazzen gounent dij nait noar Mozes lustern wollen en toch wat overhuilen. Mor aanderdoagsmörgens was t bedurven, der zatten moaden in en t stonk alderiezelkst. Mozes was verbraand op heur.
21 Aal mörgens vannijs zöchde elk zoveul op as e neudeg was, mor as zun hait wer, smolt t vot.
22 Op zèsde dag konden ze twijmoal zoveul bie nkander zuiken as op aander doagen: twij omer de man. Ale femilie-oldsten van de gemainschop deden Mozes der bericht van.
23 Dij legde t heur oet: "Dat is nou net wat de HEER bedould het: want mörgen zel t n feestdag wezen, n sabbat veur de HEER. Ie mouten bakken en koken wat ie neudeg binnen. Wat ter over is mout ie aan zied leggen veur mörgen."
24 Zai legden t aan zied tot aanderdoagsmörgens, net zo as Mozes zegd haar, en t stonk nait en der zatten ook gain moaden in.
25 Dou zee Mozes: "Dit mout ie vandoag eten, want nou is t sabbat veur de HEER. Vandoag zel ie boeten niks te eten vinden.
26 Zès doag mag ie zammeln, mor op zeuvende dag is t sabbat veur de HEER: den is ter niks."
27 Geliekegoud gingen gounent ter op dij zeuvende dag op oet om te zammeln, mor zai vonden niks.
28 Dou zee de HEER tegen Mozes: "Hou laank zel ie mien wetten en regels nog noast joe deelleggen?
29 Denk ter goud om dat de HEER joe de sabbat geven het. Doarom geft hai joe op zèsde dag veur twij doagen te eten. Op zeuvende dag mout elk thoesblieven, gainain mag der dij dag op oetgoan."
30 Dou rustte t volk op dij zeuvende dag.
31 Isrelieten nuimden t manna. t Was wit as korianderzoad en t smuik as hunnegkouk.
32 Mozes zee: "Dit het de HEER ons opdroagen: 'Ie mouten joe n dagpozzie manna opbewoaren veur joen noageslacht, dat dij zain kinnen wat ik joe in woestijn te eten geven heb, dou ik joe tou Egypte oet brochde.'"
33 Doarom zee Mozes tegen Aäron: "Krieg die n kroek en dou doar n omer manna in en geef dij n goud stee in t haailegdom van de HEER. t Zel n aandenken wezen veur ons noageslacht."
34 Aäron dee wat de HEER tegen Mozes zegd haar, hai zette kroek veur verbondskist hèn.
35 Vatteg joar laank hebben Isrelieten manna eten, tot zai weer in bewoonde wereld kwammen, zai hebben t eten tot ze bie grèns van Kanaän aankwammen.
36 Der goan tien omer in n efa.
|
