Exodus 07
01De HEER zee: "Mozes, ik zel van die n god moaken tegenover farao, en dien bruier Aäron wordt den dien profeet.
02Doe zelst ales zeggen wat ik die bestel. Aäron zel veur die t woord doun bie farao, dat dij Isrelieten tou zien laand oetsturen mout.
03Ik zel t zo moaken, dat farao stiefkoppeg waaigert. Den zel ik aal mien wondertaikens in Egyptenlaand zain loaten.
04Farao zel nait noar joe lustern. Doarom zel ik Egyptenoars ais vuilen loaten wèl of ik bin. Deur swoare stravven krieg ik t zo wied hèn, dat ik mien volk, mien stammen, de Isrelieten, tou Egyptenlaand oethoalen kin.
05Egyptenoars zellen gewoarworden dat ik de HEER bin. Zai zellen t vuilen deur mien haand, zai zellen t vernemen deur ofraais van de Isrelieten."
06Mozes en Aäron deden krekt zo as de HEER heur opdroagen haar.
07Doudestieds was Mozes tachteg joar en Aäron drijentachteg.
08De HEER druig Mozes en Aäron op:
09"As farao joe oetdoagt om deur n wondertaiken zain te loaten wèl of ie binnen, den mostoe, Mozes, tegen Aäron zeggen: 'Gooi dien stòk veur farao op grond.' Den zel dij stòk n slaang worden."
10 Mozes en Aäron gingen noar farao tou en zai deden wat de HEER heur opdroagen haar. Aäron gooide zien stòk veur farao en zien hofholden op grond deel en dij stòk wer dou n slaang.
11 Mor farao raip zien wiezen en wikkers der bie. Mit heur teuverderij konden dij Egyptische geleerden t net zo goud.
12 Elk gooide zien stòk op grond en dij werden ook slangen. Mor Aäron zien stòk vrat heurent aalmoal op.
13 Geliekegoud bleef farao zo haard as n bikkel en, net wat de HEER al zegd haar, hai wol nait lustern.
14 "Farao wil nait om liek," zee de HEER tegen Mozes, "hai wil t volk nait votgoan loaten.
15 Mörgenvroug mostoe noar farao tou, as hai noar t wotter gaait. Goa bie de Nijl op hom òf mit stòk dij n slaang west het, in handen.
16 Den mostoe tegen hom zeggen: 'De HEER, de God van Hebreeërs, het mie noar joe toustuurd mit bosschop: Loat mien volk votgoan, dat zai mie ovvers brengen kinnen in de woestijn. Mor tot vandoag aan tou heb ie nait noar mie heuren wild.
17 Dit zegt de HEER: Nou zel ie gewoarworden, dat ik de HEER bin. Mit dizze stòk hier zel ik op t wotter van de Nijl sloagen. Den zel dat wotter bloud worden.
18 Vizzen in de Nijl zellen doodgoan en t wotter zel zo slim stinken, dat Egyptenoars der nait meer van drinken kinnen.'"
19 De HEER zee wieder tegen Mozes: "Zeg tegen Aäron, hai zel zien stòk in haand kriegen en dij oetsteken over aal t wotter van Egypte, over meren en moaren, over daipen en dobben, over elk zien wotterveurroad."
20 Mozes en Aäron deden wat de HEER heur besteld haar. Veur ogen van farao en zien hofholden huil hai zien stòk omhoog en sluig op t wotter van de Nijl, en aal t wotter wer bloud.
21 Ale vizzen in de Nijl gingen dood en t wotter begunde zo aldernoarst te stinken, dat gain Egyptenoar kon der meer van drinken. In t haile laand wer t wotter aalmoal bloud.
22 Mor Egyptische geleerden kregen mit heur teuverderij t aigenste veurnkander. Doarom bleef farao stiefkoppeg en, net wat de HEER al zegd haar, hai lusterde nait noar heur.
23 Farao draaide zok om en ging in hoes: hai ging der ook ditmoal nait veur omliggen.
24 Ale Egyptenoars begunden dou in de buurt van de Nijl noar wotter te groaven. t Wotter oet de Nijl was ja nait meer te drinken.
25 Sunt de HEER de Nijl sloagen haar wazzen der zeuven doagen overhèngoan.
26 Dou zee de HEER tegen Mozes: "Goa noar farao tou en zeg hom van mie: 'Ie mouten mien volk votgoan loaten, dat zai mie ovvers brengen kinnen.
27 En as ie waaigern om heur permizzie te geven, den zel ik aal joen kontrainen hier stravven mit kikkers.
28 De Nijl zel vol kikkers wezen, ain kikker aal kikker: zai zellen tou t wotter oetkommen, in joen hoes, in joen sloapkoamer en op joen bèr springen, zai zellen in hoezen van joen hofholden en van joen volk kroepen, in joen ovents en in joen baktroggen.
29 Kikkers zellen haildaal over joe hèn kommen, over joen hofholden, en over joen haile volk.'"
|
