Exodus 15
01Dou zongen Mozes en de Isrelieten mitnkander dit laid veur de HEER:
"Ik wil zingen veur de HEER:
Dij is ja d'Alderhoogste!
Ruter en peerd, hai smeet heur in zee.
02De HEER is mien kracht, mien staarke aarm,
hai het mie hulpen, hai is mien God,
veur hom wil ik mien laid zingen,
veur de God van mien veurolden,
hom wil ik in de högte steken.
03De HEER is n staarke held,
Jahwe is zien noam.
04Farao zien woagens en zien haile leger
het e in zee gooid.
De besten van t peervolk
kwammen om in Raaitzee.
05Wottervloud spoulde over heur hèn,
as n bakstain zonken ze noar beneden.
06Joen rechterhaand, HEER, is geweldeg,
joen haand het mien vijand deelhaauwen.
07Dij tegen joe in t geweer kwammen,
heb ie ombrocht in joen hoge aalmacht,
in joen glìnne kwoadhaid
heb ie heur as stro verbraand.
08Deur joen oam wer t wotter oetzied bloazen,
t bleef as n daam liek in t èn stoan,
t wotter ston stòkstief, midden in zee.
09"Der achterheer," raip de vijand,
"heur inhoalen, heur boudel verdailen.
Bezatten zel wie ons aan heur,
wie kriegen ons sweerd, brengen heur om haals!"
10 En ie, HEER, ie huifden mor even te poesten
of zee spoulde al over heur hèn,
as lood zonken zai in t daibe wotter vot.
11 Wèl van de goden is mit joe te vergelieken, HEER?
Wèl aans is net as ie, zo groot en zo haaileg,
wèl aans dut net zokse machtege doaden,
en net zo, t aine wonder noa t aander?
12 Ie huifden joen rechteraarm
mor oet te steken, HEER,
of zai wazzen in d'eerde verswonnen.
13 In goudens heb ie t volk zulm laaid,
noadat ie t eerst bevrijd haren,
mit joen zaachte kracht
heb ie t noar joen aigen woonstee brocht.
14 Volken rondom hebben t heurd:
zai trilden as rusken,
doodsbenaauwd is t volk van Filistea,
15 vorsten van Edom werden kèl,
boazen van Moäb luiten moudveren hangen,
t volk van Kanaän was haildaal van slag.
16 Zai wazzen stief van schrik en aalteroatsie,
bie t vernemen van joen staarke aarm
stonden zai verstaind,
in tied dat joen volk der langs kwam,
t volk dat ie joe zulm touaigend haren.
17 Ie zulm brengen t volk noar joen baarg, HEER,
en poten dat op t haimstee dat joen aarfdail is,
bie t haaileg hoes dat ie joe
mit aigen handen baauwd hebben.
18 De HEER zel aaltied keunenk wezen,
zien aalmacht ken gain èn of swet."
19 Dou farao zien peerden, zien woagens en zien peervolk midden in zee kommen wazzen, dee de HEER t wotter weeromstromen, over heur hèn. Mor Isrelieten laipen mit dreuge vouten over boom, midden deur zee.
20 Profetes Mirjam, Aäron zien zuster, kreeg heur bèltjetrom en ale vraauwen begunden ook mit rinkeltrom in haand achter heur aan te daanzen. Mirjam zong heur t refraain:
21 "Loat ons zingen veur de HEER:
dij is ja d' Alderhoogste.
Ruter en peerd, hai smeet heur in zee."
22 Dou luit Mozes Isrelieten weer wieder goan, van Raaitzee noar de woestijn Sur. Doar laipen zai drij doagen deur woestijn zunder dat ze wotter vonden.
23 In t leste kwammen zai in Mara aan, mor t wotter was doar zo bitter, dat zai konden t nait drinken. Doarom haitte dat stee ook van Mara.
24 Dou begunde t volk tegen Mozes te mòtjen: "Wat mout wie nou drinken?"
25 Mozes vruig de HEER haardop om hulp en de HEER wees hom n èn holt aan. Dou Mozes dat in t wotter gooide, wer t weer zuit.
Op dat stee gaf de HEER aan Isrelieten ook wetten en regels en hai gaf heur t aan keur:
26 "As ie in eerns noar mie, de HEER, joen God, heuren willen, as ie joe holden willen aan mien wetten en leven noar mien regels, den zel ik joe woaren veur ale kwoalen dij ik over Egypte brocht heb. Ik bin de HEER, ik moak joe beter."
27 Dou kwammen zai in Elim aan. Doar wazzen twaalf wèlputten en seuventeg paalmbomen. Doar sluigen zai heur tènten op, stoef bie t wotter.
|