Exodus 04
01Mor Mozes zee doar tegenin: "Ze zellen mie nait vertraauwen. Ze zellen nait noar mie lustern willen, ze zellen zeggen: 'De HEER het zok hail nait aan die zain loaten.'"
02Dou vruig de HEER aan hom: "Wat hestoe doar in handen?" Hai zee: "n Stòk!"
03"Gooi hom op grond!" Mozes gooide stòk op grond en dou veraanderde dij stòk in n slaang. En Mozes muik dat e votkwam.
04Mor de HEER zee tegen Mozes: "Krieg hom bie steert!" Mit dat hai hom greep, haar e weer n stòk in haand.
05"Den zellen ze wel leuven willen, dat de HEER, de God van heur veurolden, zok aan die zain loaten het, de God van Abraham, van Isaak en van Jakob."
06Wieder zee de HEER tegen Mozes: "Steek dien haand ais bie dien goud in!" Dou Mozes dat doan haar en zien haand der weer oettrok, was dij meloats worden, zo wit as snij.
07"Steek nou dien haand nog ais bie dien goud in," zee de HEER. Dou Mozes dat vannijs doan haar en zien haand der weer oettrok, was dij weer net zo geef as veurtied.
08"As ze die nou nait leuven willen en zok deur t eerste wondertaiken nait overtugen loaten, den zellen ze toch leuven mouten deur t twijde taiken!
09En as ze dij baaide taikens nait leuven willen, as ze haildaal nait noar die lustern willen, den mostoe wat wotter tou de Nijl oethoalen en dat op waal gaiten: den zel dat wotter bloud worden."
10 "Och Heer," zee Mozes, "ik bin ja gain proater, ook nooit west en dat is nou nait beter worden, nou ie tegen mie proat hebben. Ik kin mor min oet mien woorden kommen."
11 Dou zee de HEER: "Wèl het mensken n mond geven? Wèl moakt n mensk stom of doof? Wèl moakt, dat e zain kin of blind is? Bin ik dat nait, de HEER?
12 Nou den, goa hèn. Ik zel der bie wezen. Ik zel die in de mond geven wastoe zeggen most."
13 Mor Mozes zee weer: "As t aaids kin, Heer, stuur toch n aander, wèl t ook is."
14 Dou haar de HEER der genog van: "Aäron, de Leviet, is dat dien bruier nait? Ik wait, dat dij goud proaten zel. Dij is al onderwegens, die in de muit. Hai zel wies wezen, as e die zugt.
15 Doe most mit hom proaten en most hom mien woorden in de mond geven. Ik zel bie joe baaident wezen en ik zel joe vertellen wat ie zeggen mouten.
16 Aäron zel veur die tegen t volk spreken. Hai zel veur die as n mond en doe veur hom as n god wezen.
17 En dij stòk hier, dij most mitnemen, doar mostoe mien wondertaikens mit doun."
18 Mozes ging dou weerom noar zien schoonvoader Jetro en zee tegen hom:"Ik wol wel geern weer noar mien volk in Egypte tou om te kieken hou of ter bie heur heer gaait." Jetro luit hom goan: "Goa mor mit vree!"
19 De HEER haar in Midjan ja al ais tegen Mozes zegd: "Kinst nou wel weeromgoan, noar Egypte tou. Lu dij die doodmoaken wollen, binnen aalmoal oet tied."
20 En zo ging Mozes mit zien vraauw en zien zeuns op ezels aan raais en keerde mit heur weerom noar Egypte; stòk van God nam e mit.
21 De HEER druig Mozes op: "Nou gaaist weer op pad noar Egypte tou. Denk ter nou om dastoe veur de farao zulm aal dij wondertaikens dust, doar ik die kundeg tou moakt heb. Ik zel t zo moaken, dat e gain stap opzied gaait en t volk nait ofraaizen let.
22 Den most tegen farao zeggen: 'Dit is t woord van de HEER: Israël is mien zeun, mien oldste zeun.
23 Ik haar joe ja zo zegd: Loat mien zeun vrij, dat e mie ovvers brengen kin. Mor ie hebben hom gain permizzie geven; doarom zel ik joen oldste zeun doodmoaken.'"
24 Onderwegens, in t logemint, zöchde de HEER Mozes op en wol hom om haals brengen.
25 Sippora, zien vraauw, kreeg dou n stainen mès en besnee doarmit veurhoed van heur zeun. Zai stötte doar Mozes mit tegen zien vouten aan en zee: "Deur dit bloud blifst nou mien brudegom!"
26 Dou zai dat zo zegd haar, mien bloudsbrudegom, vanwegens dij besniedenis, luit de HEER Mozes mit vree.
27 De HEER druig Aäron op om Mozes in de woestijn in de muit te goan. Aäron ging op pad en trof Mozes onderwegens bie God zien baarg: ze vuilen nkander om haals.
28 Mozes vertelde Aäron mit wat veur bosschop God hom op pad stuurd haar en wat veur wondertaikens hai hom opdroagen haar om te doun.
29 Dou gingen Mozes en Aäron wieder en raipen ale oldsten van Israël bie nkander.
30 Aäron vertelde heur woord veur woord, wat de HEER tegen Mozes zegd haar en veur t oog van t haile volk dee Mozes zien wondertaikens.
31 t Volk leufde heur, dou ze heurden, dat de HEER omdenken mit heur had haar in heur ellèn en ze gingen veur hom op knijen.
|
