Job 09
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Dat wait ik wis en woarachteg zulm ook wel!
Mor hou kin n mensk aan zien recht kommen tegen God over?
03Astoe t kloarkreegst hom veur t recht te doagen,
doezend om ain dastoe gain verweer hest.
04Hou loos of staark n mensk ook is,
wèl kin t tegen hom opnemen en den goud wegkommen?
05Baargen ropt e van stee zunder dat ze der op verdocht binnen,
in zien gram keert e ze ondersteboven.
06Eerde stöt hai van zien stee,
zoelen doar e op staait,f + In brontekst staait: "zoelen stoan te trillen".f* stoan te trillen.
07Hai zegt tegen zun: 'Nait meer opkommen!'
en tegen steerns: 'Gain licht meer geven!'
08Hai, en hai allenneg, spande t hemelverwulf oet,
is boas worden over roege zee.
09Woagen het hai moakt, en Rief,
Zeuvensteern en de steerns van t Zuden.f + Woagen = (in t Hollands) de Grote Beer; Rief = Orion; Zeuvensteern = de Pleiaden.f*
10 Hai dut grode dingen, men kin der nait bie,
en wonders, nait te tellen.
11 Hai gaait mie verbie, mor k zai hom nait,
hai scheert bie mie langs, zunder dat ik t verneem.
12 As e touslagt, wèl kin hom keren?
Wèl zel tegen hom zeggen: 'Wat heb ie nou ommaans?'
13 God holdt zien gram nait in toom,
alderdeegs Rahab zien handlangers mouten boegen veur hom.
14 Hou zel ik mie den tegen hom verweren,
hou zel k de rechte woorden vinden?
15 Al heb k t recht aan mien kaant, n weerwoord heb ik nait,
mien rechter om genoade vroagen - dat is t ainegste.
16 Of zol ik hom ook roupen en gaf hai beschaaid,
den zol k ter nog nait aan willen dat e noar mie heurt.
17 Hai taaistert mie mit n störmwind,
aalweg brengt e mie nije wonden tou zunder dat ik wait woarom.
18 Hai geft mie gain kaans weer op oam te kommen,
stuurt mie aalaan nij ellèn op hoed.
19 As t op kracht aankomt, den is hai staarkste,
as t om recht te doun is, zegt e: 'Wel dagvoart mie?'
20 Of stoa ik ook in mien recht,
mien aigen woorden zellen mie veroordailen,
al heb ik ook niks doan, hai zel mie toch schuldeg verkloaren.
21 Mor rechtschoapen bin k ja -
mien levent is mie niks meer weerd,
ik bin t levent stìnzat.
22 t Is hom krekgliek, kin t nait aans zeggen:
'Of je nou onschuldeg binnen, of je binnen goddeloos,
hai treft aalbaaident.'
23 As rompslomps n ramp dood en verdaarf zaait,
het hai de gek mit wanhoop van onschuldegen.
24 As goddeloze lu boas worden in n laand,
en laaiders worden verblind,
dut God dat en gain aander.
25 Mien doagen goan haarder as n haardloper,
n goie dag was ter nait bie.
26 Ze scheren verbie as raaiten boten,
as n oarend dij op zien prooi deeldokt.
27 Ik kin wel denken: Opholden mit aal dat jammern,
zet ais n blieder gezicht,
28 den bin k toch weer baang veur nije ellèn;
ik wait ja: nooit hol ie mie veur onschuldeg.
29 Ik mout nou ainmoal ongeliek hebben,
woarom zol ik mie den nog wieder ofbeulen veur niks?
30 Of wosk ik mie ook mit snij
en muik mien handen schoon mit zaip,
31 ie smeten mie toch weer op drekstoup;
alderdeegs mien klaaier zollen van mie waalgen.
32 Hai is gain mensk zo as ik,
aans zol k hom toal en antwoord geven,
as wie nkander trovven veur t gerecht.
33 Wás ter mor n schaaidsrechter tussen ons,
dij oetsproak over ons doun zol,
34 den zol zien haand mie nait meer trevven,
en juig e mie gain schrik meer aan.
35 Den zol ik plaaiten zunder baang veur hom te wezen -
mor nee, dat is mie nait gund.
|
