Job 26
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Wat hestoe n aarme stumper toch hulpen,
wat hestoe n geweldege steun west veur n man zunder kracht!
03Wat hest n goie roadsman west veur ain dij naargens van òf wait,
wat hest hom n bult wieshaid biebrocht!
04Woar hoalst dij woorden toch vandoan,
wèl het die dat aalmoal inschuund?
05Gaisten van doden -
dij touholden nog onder t wotter en wat doar woont -
trillen van benaauwdens.
06Open en bloot ligt onderwereld veur hom,
niks in ofgrond blift verburgen.
07Hai het noorderhemel oetspand boven t lege onlaand,
en hong eerde zo mor in t niks.
08Hai luit wolken oetdijen van wotter,
zunder dat ze knappen onder t gewicht.
09Hai dekte zien troon òf,
deur der dikke wolken veur te schoeven.
10 Hai het horizon as n boog oetspand over zee,
bie t swet van licht en duustern.
11 Zoelen van hemel schudden hènneweer,
haildaal verbiesterd deur zien draaigementen.
12 Deur zien kracht brochde hai zee tou bedoaren,
deur zien belaaid vermorzelde hai Rahab.
13 Mit zien oam poestte hai lucht schoon,
mit aigen haand stook e slaang dood dou dij der vandeur wol.
14 En dat is nog mor t minste van wat e aalmoal kin;
wat wie van hom vernemen, is niks meer as n zaacht gefluuster.
Wèl kin den dunder van zien aalmacht verdroagen?"
|