Job 36
01Elihu ging wieder:
02"Heb nog eefkes geduld mit mie, den leg ik die oet,
dat ter nog meer veur God te zeggen is.
03Aal wat ik wait, zel k opdaipen
en hom dij mie moakt het, recht doun.
04Want wis en woarachteg, wat ik te zeggen heb is zuvere woarhaid,
veur die staait ain dij wait woar of e t over het.
05Dou der denk om: God is machteg, toch is gain mensk hom te min,
meroakel groot is zien verstand.
06Minne lu let e nait in t levent,
aarme stumpers geft e heur recht.
07Hai verlust rechtveerdegen nait oet t oog,
nee, hai zet heur veur aaid bie keunenks op troon,
hoog stoan ze in aanzain.
08En as mensken in kettens klonken binnen,
kneveld deur koorden van ellèn,
09den let e heur zain wat ze oethoald hebben,
heur misstappen, oet grootseghaid doan.
10 Hai let heur zien woarschaauwen in oren klinken
en zegt, dat ze opholden mouten mit kwoad doun.
11 As ze lustern willen en hom onderdoaneg binnen,
den slieten ze heur doagen in gelok,
brengen heur joaren deur in weelde.
12 Mor lustern ze nait, den zellen ze doodsrevier oversteken
en staarven in onverstand.
13 Dij niks van God waiten willen, blieven opstandeg,
as hai heur knevelt, roupen ze nait om hulp.
14 Veur heur tied kommen ze aan heur èn
noa n levent in schaande.
15 Mor God redt dij der maal aan tou binnen,
juust deur heur ellèn dut e heur ogen opengoan.
16 Zo wol hai die ook votlokken oet dien ellèn en benaauwdens,
die in roemte brengen doarstoe vrij oamen kinst,
noar rust van dien toavel vol lekker eten.
17 Mor t oordail dat goddeloze treft, is ook over die kommen,
n oordail, dastoe verdaind hest.
18 Loat dien gram die nait mitslepen,
verkiek die nait op hoge pries dijstoe betoalen most.
19 Het dien riekdom, of aal dien schrippen en knooien,
die hulpen doustoe in nood zatst?
20 Longer nait noar dij naacht
as haile volken votjagd worden van heur stee.
21 Woar die! Geef die nait over aan t kwoad,
doar bistoe ja net deur in t ongelok te laande kommen.
22 Dou der denk om! Hoog is God in zien macht!
Wèl is n leermeester as hai?
23 Wèl kin hom veurschrieven wat e doun mout,
wèl kin zeggen: 'Dat dou ie verkeerd!'?
24 Wees ter op bedocht dat ie hoog opgeven over zien waark,
ale mensken zingen der ja over,
25 elkenain kikt ter noar op,
bewondert t - mor op ofstand.
26 Joa, God is groot, kinnen der mit t verstand nait bie,
nait noa te goan is t getal van zien joaren.
27 Wotterdruppen schept hai tou zee oet,
veraandert ze van dook in regen,
28 doar wolken van overstromen,
regen klettert deel op mensken.
29 Joa, wèl kin t bevatten: t zaailen van wolken,
t grommeln van dunder oet zien tènt?
30 Kiek, hemel let e boaden in zien licht,
t daipste van zeeën legt e bloot.
31 Zo oordailt hai over volken,
zo geft e mensken ook eten in overvloud.
32 In elke haand pakt e n weerlicht,
hai slingert ze liek op t doul òf.
33 Dundersloagen kundegen hom aan,
baisten vernemen ook: hai komt ter aan.
|
