Job 19
01Dou gaf Job beschaaid:
02"Hou laank blief ie mie nog zeer doun,
hou laank mie nog bestoken mit joen proat?
03Ie doun aans niks as mie beschimpen,
schoam ie joe nait mie zo in grond te trappen?
04Ik heb mie vanzulm mishad,
fout zit noatuurlek allenneg bie mie!
05As ie den zo neudeg zo'n groot woord tegen mie hebben mouten,
en as ie mien ellèn aigen schuld vinden,
06den mout ie goud waiten, dat Gód mie onrecht aandoan het,
dat hái zien net over mie hèn smit.
07Ik roup wel van: "Onrecht!" - mor antwoord komt ter nait.
Ik roup wel van "Help mie!" - mor mie wordt gain recht doan.
08Hai het n muur om mie tou zet, ik kin naargens meer hèn,
hai let mie vastlopen in duustern.
09Hai het mie mien eer ofpakt,
en mie kroon van kop òf stöt.
10 Hai het mie omkapt, t is doan mit mie,
mien hoop het e as n boom tou grond oetropt.
11 Zien gram is tegen mie lösbraand,
hai beschaauwt mie as zien dikste vijand.
12 As ain man kommen zien troepen aanzetten,
ze breken deur en kommen op mie òf,
om mien tènt tou sloagen ze heur kaamp op.
13 Mien aigen volk het e bie mie vothoald,
mien vrunden willen niks meer van mie waiten.
14 Dij mie noa stoan, kieken mie aan of heur k ter nait bie,
lu doar ik goud mit kon, hebben mie vergeten.
15 Mien knechten en maaiden doun net of k n vremde bin,
of ik oet n aander wereld kom, zo bekieken ze mie.
16 Roup ik mien knecht, hai geft gain beschaaid,
mit mooie woorden mout ik hom beden en smeken.
17 Mien vraauw schudt zok veur mien oam,
mien aigen bruiers blieven op ofstand omdat ik stink.
18 Alderdeegs t jonkgoud het mie niks in reken,
as k in t èn kom, sliepen ze mie oet.
19 Mien alderbeste kammeroaden hebben n ofgries van mie,
elk doar k wies mit bin, keert zok tegen mie.
20 k Bin aans niks meer as vèl en bonk,
mien èn is ter heer.
21 Heb toch mit mie te doun, mien vrunden, heb meedlie!
Haand van God het mie ja roakt!
22 Woarom zit ie achter mie heer, net as God?
Heb ie mie nait laank genog op hoed zeten?
23 O, werden mien woorden mor optaikend,
werden ze mor vastlegd in n boukrol,
24 mit n iesdern grivvel inkrast in lood,
veur aaid oetkapt in rots!
25 Mor k bin der verzekerd van: dij t veur mie opnemt, leeft,
en hai zel op t lest zok hier op dizze wereld gelden loaten.
26 Hou of mien hoed ook schonden is,
toch zel ik nog in dit levent God zain.
27 Ik zel hom zain, mit aigen ogen zel k hom zain
en t zel gain vremde veur mie wezen,
k kin hoast nait wachten van verlangst.
28 As ie den zeggen: 'Hou zel we hom kriegen,
hou zel we aan wait kommen woar zien schuld persies zit?'
29 wees den zulm mor beducht veur t sweerd,
want aal joen gram kin joe de kop wel kosten,
ie zellen der achter kommen dat ter nog rechtsproken wordt."
|
