Judit 14
01Dou zee Judit: "Luster, bruiers. Pak dij kop en hang hom boven aan stadsmuur.
02Bie t rodoagen, zo gaauw as zun over t laand opgaait, mout elk van joe zien woapens kriegen. Ale weerboare manlu mouten den tou stad oet trekken. Stel n veurman over heur aan. Dou as of ie noar beneden goan noar leegte, noar veurpost van Assyriërs. Mor dou dat nait echt!
03Den zellen ze heur woapens kriegen, noar heur legerploats tou goan en generoals van t Assyrische leger wakker moaken. As dij bie nkander kommen binnen bie Holofernes zien tènt, trevven ze hom doar nait aan. Ze zellen aldernoarste benaauwd worden en veur joe op loop goan.
04Goa achter heur heer, mit ale man oet aander kontrainen van Israël, en sloag ze deel op heur vlucht.
05Mor eerst mout ie Achior bie mie roupen, dij Ammoniet, veur en aleer ie dit aalmoal doun goan. Den kin e mit aigen ogen zain wat of ter worden is van man dij zo'n minachten haar veur t volk van Israël en dij mainde hom bie ons n wizze dood in te sturen."
06Ze gingen noar Uzzia zien hoes tou om Achior te hoalen. Dou e Holofernes zien kop zag, dij deur ain oet vergoadern van t volk vastholden wer, vuil e sevveloos veurover.
07Dou ze hom in t èn hulpen haren, boog e zok veur Judit deel en bewees heur eer: "In ale tènten van Juda zel men joe priezen, joa, onder ale volken zel men huvern as men joen noam heurt.
08Zol ie mie vertellen willen wat ie dizze doagen doan hebben?" En doar t haile volk omtou ston, vertelde Judit hom aal wat ze oetricht haar, van dag dat ze votgoan was òf, aan dit ogenblik tou dat ze mit hom proaten dee.
09Dou ze oetproat was, begunde t volk haile haard te joechaaien. Heur roupen van bliedschop doaverde over haile stad.
10 Dou Achior besefte wat God van Israël aalmoal doan haar, begunde hai vaast in hom te leuven. Hai luit zok besnieden en wer opnomen in t volk van Israël. En zo is t, aan dag van vandoag tou.
11 Bie t rodoagen hingen manlu Holofernes zien kop aan stadsmuur. Dou pakte aalman zien woapen en trokken ze, aine ofdailen noa aander, tou stad oet noar baargpazzen.
12 Zo gaauw Assyriërs heur gewoar werden, woarschaauwden zai heur aanvoerders. Dij meldden zok op heur beurt bie generoals en bevelhebbers over doezend man, elk bie zien aigen kommedant.
13 Ze kwammen bie Holofernes zien tènt en zeden tegen man dij over zien hebben en holden ging: "Moak ons heer wakker. Dij sloaven binnen zo driest worden dat ze noar beneden kommen om tegen ons te vechten en zok aan leste man tou vermorzeln te loaten."
14 Bagoäs ging in tènt. Hai sluig tegen t gedien aan, want hai dochde dat Holofernes mit Judit lag te sloapen.
15 Mor dou der gain oazem kwam, dee e t gedien opzied en ging in t sloapvertrek. Doar von e hom: laankoet bie ingang, dood, en kop ter òf.
16 Man begunde te beren en te bèlken, te jammern en te jeuzeln: ain groot kloaglaid, en hai scheurde zien klaaier.
17 Dou ging e noar tènt tou doar Judit in onderbrocht was, mor ze was ter nait. Hai vloog weer noar boeten tou, noar aandern, en roasde:
18 "Ze hebben ons der in lopen loaten, dij sloaven! n Hebreeuwse vraauw het t hoes van Nebukadnessar tou schaande moakt! Kiek mor, Holofernes ligt doar op grond, mit kop ter òf!"
19 Dou ze dat heurden, dij aanvoerders van t Assyrische leger, scheurden ze heur klaaier. Ze ruiken haildaal verbalderd en heur jammern en jeuzeln gaalmde over t haile legerkaamp.
|
