Judit 09
01Judit streude zok aask op kop, trok klaaier oet, behaalve t raauwklaid dat ze aan haar, en luit zok op knijen valen. Op t aigenste ogenblik dat in Jeruzalem in God zien hoes t reukovver van dij oavend opdroagen wer, begunde zai haardop de Heer aan te roupen:
02"Heer, God van mien stamvoader Simeon, hom heb ie t sweerd in haand geven om vremden te stravven dij schoot van moagd open moakt hebben om heur te besmotjen, en heur klaaier omhoog doan om heur te schenden, heur schoot tou heur schaande ontwijd. Want aalhouwel ie zegd haren dat zukswat nait mag, deden ze dat aal.
03Doarom heb ie heur laaiders oetleverd aan dood, en t bèr dat zok schoamde veur heur verlaaiden mor nou zulm mislaaid wer, mit bloud besmotjen loaten. Knechten en vorsten aalbaaident, heb ie versloagen, en vorsten net zo goud as heur heerschoppij.
04Heur vraauwlu heb ie as roofgoud veroverd, heur dochters in t gevang zetten loaten, aal heur hebben en holden verdaild onder joen laifste kinder, dij zok haildaal aan joe geven hebben en vol ofkeer over schandoatsie van heur femilie, aan joe om hulp raipen. God, mien God, luster ook noar mie, n wedevraauw.
05Ie binnen t ja dij aal dij zoaken teweegbrocht hebben, mit wat ter aan veuròf ging en wat ter op volgde. Wat nou gebeurt en wat ter nog staait te gebeuren is aalmoal deur joe bedocht. Wat ie in t zin hebben, gebeurt.
06Dingen doar ie tou besloeten, melden zok en zeggen: 'Hier bin we.' Want aal joen wegen binnen boand en wat ie onnaaiern, wos ie al in t veuren.
07Assyriërs hier hebben n aldergloependst dik leger. Ze snakken over heur peerden en heur ruters, ze goan prat op kracht van heur voutvolk, vertraauwen op heur schilden en speren, heur pielenbogen en heur slingers. Mor dat ie de Heer binnen en heur woapentuug stokkend breken, doar hebben ze gain wait van.
08Joen noam is Heer! Breek heur staarkte den mit joen kracht en vergraim heur macht in joen gram. Ze binnen ja van plan joen haailegdom te ontwijden, woonstee van joen aalderwegens vernuimde noam te onthaailegen, en hoorns van joen altoar der mit geweld òf te haauwen.
09Kiek heur grootseghaid toch ais aan en stört heur joen gram over kop. Geef mie, wedevraauw, n vaaste haand om oet te voeren wat ik bedocht heb.
10 Versloag deur mien mislaaidende woorden knecht en heer mit zien baaident, en heer mit zien gevolg. Verrinnewaaier heur hoge aanzain deur toudoun van n vraauw.
11 Want joen kracht zit nait in n dik getal, en op geweldenoars steunt joen heerschoppij net zo min. Ie binnen nou net God van lu dij der onderholden worden, helper van mensken dij niks in reken binnen, stiep en steun van swakken, beschaarmer van heur dij moudveren hangen loaten, redder van mensken dij gain hoop meer hebben.
12 God van mien stamvoader, God van joen Israël, Heer van hemel en eerde, moaker van ale wotter, keunenk van aal wat schoapen is - heur mien gebed toch!
13 Loat mien mislaaidende woorden heur zeer doun en taaistern, dij aldervrezelkste dingen in t zin hebben tegen joen verbond en joen haailege tempel, tegen de Sion en t hoes dat aan joen kinder heurt.
14 Loat joen volk, joa ale volken, t ondervinden dat ie God binnen, God van ale kracht en ale macht, en dat allenneg ie t volk van Israël beschaarmen."
|
