Nehemia 02
01Nou wol t gevaal in t twinnegste joar van keunenk Artaxerxes, in nisanmoand, dat ter wien veur hom kloarston. Ik pakte dat wien en langde dat aan keunenk tou. Ik haar nog nooit verdraiteg west woar hai bie was.
02"Woarom kikstoe zo triesterg?" zee keunenk tegen mie. "Bist toch nait zaik? t Is ja ain en aal treureghaid mit die!" Dou wer ik slim benaauwd.
03Ik zee tegen keunenk: "Dat keunenk mor aiweg leven mag. Hou zol ik nait triesterg wezen nou de stad, t stee woar mien veurolden begroaven liggen haildaal in puun ligt en poorten deur brand vernaild binnen?"
04Keunenk vruig mie dou: "Wat wolstoe mie den vroagen?" Dou beedde ik tou de God van de hemel om hulp.
05Ik vruig aan keunenk: "As keunenk t goudvindt en as keunenk mie goudgezind is, loat mie den noar Juda goan om de stad woar mien veurolden begroaven liggen, vannijs op te baauwen."
06Dou vruig keunenk - en keunegin zat noast hom - : "Hou laank gaait dij raais duren en wanneer zelst weeromkommen?" Dou ik hom n tiedsduur nuimde, gaf hai mie permizzie om vot te goan.
07Wieder vruig ik aan keunenk: "As keunenk t goudvindt, wil ik geern, dat e mie braiven mitgeft veur de landvoogden aan aanderkaant Eufraat, dat dij mie vrijoet deurraaizen loaten totdat ik in Juda bin.
08En ook geern n braif veur Asaf, keunenk zien holtvester, dat dij mie timmerholt levern zel veur poorten van tempelbörg, veur de muren van de stad en veur n hoes woar ikzulm in wonen kin." Keunenk gaf mie ales woar ik om vruig, omdat ik in t beschut van mien God zien haand was.
09Dou ik bie landvoogden aan aanderkaant Eufraat aankwam, langde ik heur dij braiven van de keunenk over. Keunenk haar mie veur onderwegens n gelaaide van legerofsieren en peervolk mitgeven.
10 Dou Sanballat oet Bet-Choron en Tobia, n Ammonitische amtenoar, heurden dat ter ain kommen was dij t opnemen zol veur belangen van de Isrelieten, wazzen zai doar hail min over te spreken.
11 Ik kwam in Jeruzalem aan en bleef doar drij doag.
12 Snaachts ging ik ter mit n poar manlu op oet. Ik haar aan gainain verteld wat mien God mie ingeven haar om veur Jeruzalem te doun. Ik haar ook gain aander daaier bie mie as t daaier woar ik op ree.
13 Zo ging ik ter snaachts op oet deur Daalpoort, noar Slangenkoel en wieder noar Drekpoort. Ik onderzöchte muren van Jeruzalem dij in puun laggen en de poorten dij deur brand vernaild wazzen.
14 Ik ging deur noar Wèlpoort en Keunenksviever, mor doar was gain roemte genog veur mien daaier om wieder te lopen.
15 Doarom ging ik snaachts deur de beek en dat zo noar boven om de muur te onderzuiken. Dou ging ik deur Daalpoort weer in stad en kwam zo weerom.
16 Bestuurders wozzen nait woar of ik hènwest haar en wat of ik doan haar. Aan dij tied tou haar ik ja gainain wat verteld, nait aan de Jeuden en de priesters, en ook nait aan de magistroaten en de notoabeln en aal aandern dij t waark deden.
17 Dou zee ik tegen heur: "Ie zain nou ja wel wat veur n toustand of t hier is, dat Jeruzalem in puun ligt en de stadspoorten opbraand binnen. Kom, wie goan stadsmuur van Jeruzalem weer opbaauwen. Den stoan wie nait laanger veur spot."
18 Ik vertelde heur van mien God dij mie beschaarmd haar en wat keunenk tegen mie zegd haar. Dou zeden zai: "Loat wie den mor vot mit baauw begunnen!" en zai pakten t waark votdoalek goud aan.
19 Dou Sanballat oet Bet-Choron en Tobia, de Ammonitische amtenoar, en ook Gesem, n Arabier, dat heurden, haren zai de gugel mit ons en deden minachtend: "Wat heb ie nou ommaans? Wol ie tegen de keunenk in t geweer kommen?"
20 Mor ik gaf heur as antwoord: "De God van de hemel zel der veur zörgen dat t belokt wat wie veurhebben. Wie, as zien dainstvolk, zellen begunnen om de stad weer op te baauwen. Mor doar heb ie gain dail aan, ie hebben gain recht, gain herinnerns in Jeruzalem."
|
