Ezechiël 36
01Manmensk, profetaaier tegen baargen van Israël. Zeg: 'Baargen van Israël, luster noar t woord van de HEER!
02Dit zegt God, de HEER: Vijand het over joe roupen: 'Ha, dij stafolde baargen binnen nou van ons!'
03Profetaaier doarom en zeg: 'Dou ie verrinnewaaierd wazzen, loerden aander volken om joe tou, op joen laand. Ie wazzen op t woord en werden berabbeld.
04Luster doarom, baargen van Israël, noar God, de HEER, zien woorden. Dit zegt God, de HEER, tegen baargen en tegen heuvels, tegen revierdoalen en vlaktes, tegen verwilderde puunbulten en tegen verloaten steden, tegen ales wat roofd is en bespot deur aander volken om joe tou!
05Dit zegt God, de HEER: Joa wis, in hetten van mien ofgunst kloag ik Edom aan en aal dij aander volken derbie. Ze muiken zok blied om t verdrait van n aander, ze zatten vol minachten dou ze zok mien laand touaigenden en t gruinlaand roofden.'
06Doarom mostoe profetaaiern over t laand van Israël. Zeg tegen baargen en tegen heuvels, tegen revierdoalen en vlaktes: 'Dit zegt God, de HEER: Ik heb t tegen joe, ofgunsteg en kwoad dat k bin! Ie binnen vernederd deur aander volken,
07en doarom - zegt God, de HEER - dou ik ter n aid op dat volken om joe tou zulm vernederd worden zellen.
08Mor, baargen van Israël, joen bomen zellen weer oetlopen en vrucht droagen veur mien volk Israël, want dat zel al gaauwachteg weer thoeskommen.
09Ik zel mie om joe bekommern, en ie zellen weer bewaarkt en inzaaid worden.
10 Ik zel n haile bult mensken op joe wonen loaten, t haile volk van Israël. Steden zellen weer bewoond worden en puunbulten weer opbaauwd.
11 Ik zel n haile bult mensken en daaiern op joe wonen loaten, machteg in getal zellen ze worden en vruchtboar wezen. Der zel weer krekt zoveul volk te wonen kommen as in laankmanstied. Ik zel der veur zörgen dat t mit joe nog beter gaait as eertieds, en ie zellen besevven dat ik de HEER bin.
12 Der zel weer volk over joe omlopen: mien volk Israël zel joe weer in bezit nemen, ie worden veur aaid heur aigendom en ze zellen joe joen kinder nooit weer ofhoalen.
13 Dit zegt God, de HEER: Men zegt van joe dat ie mensken verslinden, dat ie volken dij op joe leven, heur kinder ofhoalen.
14 Mor ie zellen gain mensken meer verslinden en joen volken heur kinder nait meer ofhoalen - zegt God, de HEER.
15 Ik zel der veur zörgen dat ie schimp van aander volken nait meer verduren en heur spot nait meer heuren huiven. Ie zellen joen volken nait laanger heur kinder ofhoalen - dat zegt God, de HEER.'"
16 Ik kreeg dit woord van de HEER:
17 "Manmensk, dou Isrelieten nog op aigen grond woonden, hebben ze dat mit heur doun en loaten onraain moakt. Ik zag dat wat ze deden krekt zo onraain was as n vraauw dij de regels het.
18 Dat zodounde goot ik mien gram over heur oet om aal bloud dat ze in t laand vergoten haren, en om drekgoden doar ze zok onraain mit moakt haren.
19 Ik verdreef heur noar vremde volken en ze werden verstreud in landen wied vot. Ik strafte heur: t verging heur noar heur aigen doun en loaten.
20 Bie volken doar ze te laande kwammen, wer mien haailege noam schonden, omreden men zee van heur: 'Dat is nou de HEER zien volk, en toch mozzen ze tou t laand oet!'
21 t Begrootte mie dat mien haailege noam zo deur t volk van Israël schonden wer bie aal volken doar t te laande kommen was.
22 Zeg doarom tegen t volk van Israël: 'Dit zegt God, de HEER: Ik zel ingriepen, volk van Israël - nait om joe, mor om mien haailege noam dij ie schonden hebben bie volken doar ie te laande kommen binnen.
23 Ik zel weer ontzag ofdwingen veur mien grode noam dij deur joe bie volken schonden is. Dij volken zellen besevven dat ik de HEER bin - zegt God, de HEER. Ik zel ze zain loaten dat ik haaileg bin.
24 Ik hoal joe vot bie dij volken vandoan, ik breng joe bie nkander oet dij landen en loat joe noar aigen grond weeromgoan.
25 Ik zel zuver wotter over joe hèn gaiten om joe zuver te moaken van aal wat onraain is, van aal joen drekgoden.
26 Ik zel joe n nij haart en n nije gaist geven. Ik zel dat haart van stain van joe oet joen liggoam hoalen en joe der n leventeg haart veur in stee geven.
27 Ik zel joe mien gaist geven en zörgen dat ie noar mien wetten leven en mien regels onderholden.
28 Ie zellen in t laand wonen dat ik aan joen veurolden geven heb, ie zellen mien volk wezen en ik joen God.
29 Ik zel joe verlözzen van aal wat joe onraain moakt. Ik zel koorn komdaaiern roem en rij te gruien en nooit meer zel ik n hongersnood op joe òf sturen.
30 Bomen zellen roem en rij vrucht droagen en akkers riekelk gewas opsmieten. Aander volken zellen nait laanger spot mit joe hebben omdat ie honger lieden.
31 Joen min gedrag en joen slechte doaden zellen joe weer in t zin kommen en ie zellen n ofgries van joezulm kriegen om dij schandoalege praktieken van joe.
32 Ik dou dit aalmoal nait om joe - zegt God, de HEER, dat mout ie goud waiten! Schoam joe over joen gedrag, volk van Israël. Wor mor rood om kop!
33 Dit zegt God, de HEER: Op dag dat ik joe zuverd heb van joen ongerechtegheden, zel ik in steden weer mensken wonen loaten en zellen puunbulten weer opbaauwd worden.
34 t Verwilderde laand zel weer bewaarkt worden - t laand dat veur t oog van elkenain dij der langs kwam, n wildernis was.
35 Ze zellen zeggen: 'Dat laand hier, dat n wildernis was, is nou net hof van Eden. En steden dij in puun laggen, doar gain mensk meer woonde en dij verrinnewaaierd wazzen, binnen weer staark moakt en der woont weer volk.'
36 Den zellen aander volken dij om joe tou overbleven binnen, besevven dat ik de HEER bin. Ik zel weer opbaauwen wat vernaild was en bepoten wat ter verwilderd bie lag. Wat ik, de HEER, zegd heb, dat dou ik ook.
37 Dit zegt God, de HEER: Dit verlangst van t volk van Israël zel ik ook vervullen: ik zel t volk zo machteg in getal moaken as n koppel schoapen.
38 Zo vol as Jeruzalem op zien feesten is mit haailege ovverdaaiern, zo vol mensken zellen steden wezen dij nou in puun liggen. En ze zellen besevven dat ik de HEER bin.'"
|
