Ezechiël 29
01Op twaalfde dag van tiende moand in t tiende joar, kreeg ik dit woord van de HEER:
02"Manmensk, richt die tou farao, keunenk van Egypte. Profetaaier tegen hom en tegen hail Egypte.
03Zeg dit: 'Dit zegt God, de HEER:
Farao, ik zel die kriegen,
doe, keunenk van Egypte,
doe, dikke krokedil,
midden in t wotter van Nijl,
doe, dij zegst: 't Is mien Nijl,
ik heb hom moakt veur miezulm.'
04Ik zel die hoaken in bek sloagen,
en vizzen van Nijl aan dien schubben bakken loaten.
Ik hoal die omhoog tou revier oet,
en aal vizzen van Nijl zellen aan dien schubben bakken.
05Den smiet ik die in woestijn,
die, en aal vizzen oet Nijl derbie,
doe vaalst in t zaand,
en gainent dij die oppakt en votbrengt.
Ik geef die as vreten
aan daaiern op t laand
en aan vogels in lucht.
06Aal inwoners van Egypte zellen den waiten,
dat ik de HEER bin.
Want veur t volk van Israël
bistoe, Egypte, n raaitstòk geliek.
07As ze die mit haand beetpakken, versplinterst doe,
en snidst doe heur haile scholder open.
As ze op die steunen, brekst doe,
en verswikken ze heur heup.
08Doarom, zegt God, de HEER: Ik stuur n sweerd op die òf, dij mensk en daaier oetreuden zel.
09Egypte zel n wildernis worden vol puun. Ze zellen waiten dat ik de HEER bin, omreden heur keunenk zee: 't Is mien Nijl. Ik heb hom moakt.'
10 Doarom keer ik mie tegen die en tegen dien wotterstromen en moak ik van Egypte n laand vol puunbulten, n dikke wildernis, van Migdol òf tot Syene, joa, aan grèns mit Nubië tou.
11 Gain mensk zel der meer n vout zetten en gain daaier zel der nog kommen: vatteg joar laank zel der gainent meer wonen.
12 Ik zel van Egypte n wildernis moaken middenmaank verrinnewaaierde landen, en steden zellen der ook verloaten bie liggen maank n wildernis van steden, vatteg joar laank. Ik zel Egyptenoars verjoagen noar landen wiedvot en heur verspraaiden onder vremde volken.
13 Mor God, de HEER, zegt ook: As dij vatteg joar om binnen, zel ik Egyptenoars weer bie nkander brengen oet landen vandoan doar ze noar verdreven wazzen.
14 Ik zel n omkeer brengen in heur löt en ze weerombrengen noar Patros, t laand doar ze heer kommen. Doar zellen ze n keunenkriek van niks wezen.
15 t Zel t minste van aal keunenkrieken wezen, nooit meer zellen ze aander volken boas wezen. Ik zel n luk volkje van heur moaken dat niks meer over aander volken te zeggen het.
16 t Volk van Israël zel nait laanger vertraauw in heur stellen, t zel nait vannijs schuld op zok loaden deur zok op heur te verloaten - en ze zellen waiten dat ik God, de HEER, bin.'"
17 Op eerste dag van eerste moand in t zeuventwinnegste joar kreeg ik dit woord van de HEER:
18 "Manmensk, Nebukadnessar, keunenk van Babylonië, het zien leger ofjagd in stried tegen Tyrus. Koppen van zien manlu binnen koalschuurd en ze hebben gain vèl meer op scholders. Mor aal dij stried tegen Tyrus het hom en zien leger niks opbrocht.
19 Doarom - zegt God, de HEER: Ik zel Nebukadnessar Egypte geven. Hai zel t volkf + Zol ook vertoald worden kinnen mit "riekdommen".f* mitnemen, ze beroven en t laand plundern. Zo zel zien leger beloond worden.
20 As loon veur zien muite zel ik hom Egypte geven, veur wat hai en zien leger veur mie doan hebben - dat zegt God, de HEER.
21 Dij dag zel ik Israël nije kracht geven. En doe zelst weer vrijoet mit Isrelieten proaten kinnen. Den zellen ze besevven dat ik de HEER bin."
|
