Ezechiël 24
01In t negende joar, op tiende dag van tiende moand, kreeg ik dit woord van de HEER:
02"Manmensk, schrief persies op wat veur mennegsten t vandoag is, want krekt vandoag vaalt keunenk van Babylonië Jeruzalem aan.
03Vertel t rebelse volk n verhoal: 'Dit zegt God, de HEER: Zet kookpot op t vuur en gait ter wotter in.
04Dou vlaais in pot, hies en schòft, mooiste stokken en beste vörrels.
05Pak t beste baist oet koppel, stoapel holt op onder pot, loat t wotter koken en broezen, loat vörrels goud deursokern.
06Doarom - zegt God, de HEER: O wai, dij bloudstad! t Is n pot mit aanbraande smereghaid dat ter nooit weer òf wil. Hoal stokken vlaais der ain veur ain oet - der is gain löt op stad valen.f + Betaikenis van "der is gain löt op stad valen" is nait zeker. Krekt zo as mainste vertoalens doun, is tekst hier ook letterlek weergeven.f*
07t Bloud dat ze vergoten het, is nog nait verswonnen. t Blift liggen op n koale rots. Zai het t nait votlopen loaten op eerde, doar t in grond verswinnen kin.
08Dat mien grammiedeghaid kop opsteken kin, dat ik t bloud vreek, doarom heb ik t op n koale rots liggen loaten doar t nait ofdekt wordt.
09Doarom - dit zegt God, de HEER: O wai, dij bloudstad! Ikzulm zel n dik vuur aanleggen.
10 Zörg veur n bult branholt, buit t vuur aan, loat t vlaais verbranden, t nat verkoken en bonken verkolen.
11 Loat pot leeg op t vuur stoan, dat e glìnhait wordt en t koper gluien gaait, om aal smereghaid in pot votsmelten te loaten, en aal voeleghaid der òf te branden.
12 Mor aal muite zel veur niks wezen: smereghaid wil der nait weer òf, t wordt ter deur t vuur nait òf braand.
13 Dien onraainhaid is dien schaande. Omreden doe bist nait raain worden dou ik die raainegen wol, zelst van dien onraainhaid nait meer zuverd worden veur en aleer ik mien grammiedeghaid op die stild heb.
14 Ik, de HEER, heb sproken en zo zel t gebeuren, zo zel ik t doun! Ik zel die nait ontzain en gain meedlieden hebben, ik zel gain beraauw kriegen. t Zel die der noar vergoan. Dat zegt God, de HEER.'"
15 Ik kreeg dit woord van de HEER:
16 "In ain slag zel ik t laifste dastoe hest van die ofpakken. Mor doe magst ter nait om raauwen of treuren en der gain troan om loaten.
17 Kloag in stilte, raauw nait om dode. Wikkel die n tulbaand om kop en dou dien sandoalen aan. Most dien board nait onderstoppen en nait aan t brood kommen dat mensken die brengen."
18 Dij mörgen sprak ik t volk nog tou, en soavends kwam mien vraauw oet tied. Aander mörgen dee ik, wat mie opdroagen was.
19 t Volk vruig mie: "Wil ie ons oetduden, woarom ie joe zo gedroagen? Wat betaikent dat veur ons?"
20 Ik zee: "Ik kreeg n woord van de HEER.
21 'Zeg tegen t volk van Israël', zee e, 'dit zegt God, de HEER: Ik goa mien haailegdom ontwijden, t stee doar ie joen tröts en staarkte aan ontlainen, joen laifste bezit, t stee doar joen haart noar oetgaait. Zeuns en dochters dij ie doar achterloaten hebben, zellen doodkommen deur t sweerd.
22 Ie mouten krekt zo doun as ik doan heb: ie maggen joen board nait onderstoppen en nait aan t brood kommen dat mensken joe brengen.
23 Wikkel joe n tulbaand om kop en dou joen sandoalen aan, raauw nait en treur net zo min. Joen schuld wordt joen ondergang. Bie nkander zel ie zitten te jammern en te jeuzeln.
24 Zo zel Ezechiël veur joe n woarschaauwen wezen: zo as hai doan het, mout ie ook doun. As t onhaail komt zel ie besevven dat ik God, de HEER bin.'"
25 "Manmensk, op dag dat ik heur touvlocht - heur allergrootste bliedschop, heur alderlaifste bezit, heur alderdaipste verlangst - van heur wegneem, mit heur zeuns en dochters der bie,
26 dij aigenste dag zel ain dij t overleefd het, bie die kommen en die dat melden.
27 Dij dag zel mond die weer opendoan worden, doe zelst weer proaten kinnen en nait laanger stom wezen. Zo zelstoe veur t volk n woarschaauwen wezen. En zai zellen waiten dat ik de HEER bin."
|
