Ezechiël 34
01Ik kreeg dit woord van de HEER:
02"Manmensk, profetaaier tegen hedders van Israël, profetaaier en zeg tegen heur: 'Dit zegt God, de HEER: O wai joe, hedders van Israël, want ie hebben allenneg joe zulm waaid. Zollen hedders heur schoapen nait waaiden mouten?
03Heur kees eet ie aal, heur wol bruuk ie veur joen klaaier en ie slachten vetwaaiders. Mor schoapen waaiden, dat dou ie nait!
04Seupele daaiern heb ie nait aanstaarken loaten, zaiken nait beter moakt, gewonden nait verbonden, daaiern dij verjagd binnen nait weeromhoald, en daaiern dij verloren laipen, heb ie nait opzöcht - nee, ie hebben daaiern vraid en haard behandeld.
05Ze ruiken oetnkander, omreden der was gain hedder, ze werden opvreten deur wilde daaiern. Mien schoapen binnen verstreud,
06ze swaarmen om in baargen en hoog in heuvels. Over haile wereld binnen ze verstreud, en der is gainent dij noar heur omkikt, gainain dij noar heur op zuik gaait.
07Doarom, hedders, luster noar de HEER zien woorden:
08Zo woar as ik leef - zegt God, de HEER -, mien schoapen haren gain hedder, ze binnen roofgoud worden, opvreten deur wilde daaiern. En ie, hedders, keken nait noar mien schoapen om, ie hebben allenneg joe zulm waaid, mor mien schoapen nait!
09Doarom, hedders, luster noar de HEER zien woorden:
10 Dit zegt God, de HEER: Ik zel dij hedders kriegen! En mien schoapen aais ik weerom. Zai maggen ze nait laanger waaiden. En ze zellen zokzulm ook nait laanger waaiden: ik zel mien schoapen oet heur mond redden, ze zellen ze nait laanger opeten.
11 Dit zegt God, de HEER: Ik zel zulm noar mien schoapen omkieken en zulm veur heur zörgen.
12 Krekt as n hedder op zuik gaait noar zien koppel as zien daaiern overaal verstreud roakt binnen, zo zel ik noar mien schoapen op zuik goan en ze vaaileg weerombrengen oet aal steeën vandoan doar ze noar verdreven binnen op dag van draaigende, duustere wolken.
13 Ik zel ze oet aal volken weeromhoalen en oet aal landen vandoan bie nkander brengen, ik zel ze noar heur aigen grond weeromkommen loaten. Op baargen van Israël en bie aal wotterstromen zel ik ze waaiden, overaal in t laand doar mensken touholden.
14 Ik zel ze vreten loaten op n best stok gruinlaand, hoog in baargen van Israël zellen ze ook gras vinden. Op baargen van Israël zellen ze oetpoesten in gruin gras en in n best stok gruinlaand.
15 Ik zulm zel mien schoapen waaiden en ze oetpoesten loaten - zegt God, de HEER.
16 Ik zel noar daaiern dij verloren lopen binnen op zuik goan, daaiern dij verjagd binnen weeromhoalen, gewonde daaiern verbinden, zaike daaiern beter moaken - mor vedde en staarke daaiern zel ik doodmoaken. Ik zel ze waaiden krekt zo as t heurt.
17 Wat joe aanbelangt, mien schoapen, dit zegt God, de HEER: Ik zel richten tussen t aine schoap en t aander, tussen rammen en bokken.
18 Is joe t meschain nait genog dat ie vreten op t beste stok gruinlaand? En dat ie verpoazen van wat of ter van t gras nog overbleven is? Dat ie t heldere wotter opdrinken en rest mit joen poten grommeg moaken?
19 Mien schoapen mouten vreten van wat of ie verpoasd hebben en drinken wat ie mit joen poten grommeg moakt hebben.
20 Doarom - dit zegt God, de HEER, over joe: Ik zel richten tussen vedde en moagere schoapen.
21 Ie drokken aal swakke daaiern mit schòft en scholder vot, ie steuten ze mit joen hoorns om ze te verjoagen,
22 doarom zel ik mien schoapen helpen kommen. Ze zellen nait laanger votroofd worden. Ik zel tussen schoapen richten!
23 Ik zel n aander hedder over heur aanstellen, ain dij ze aal waaiden zel: David, mien knecht. Hai zel ze waaiden, hai zel heur hedder wezen.
24 Ik, de HEER, zel heur God wezen, en mien knecht David heur vorst. Ik, de HEER, heb sproken.
25 Ik zel mit heur n verbond sloeten dat heur vree verzekert, ik zel heur laand vrijmoaken van wilde daaiern, dat ze alderdeegs vaaileg wonen kinnen in woestijn en rusteg sloapen in bozzen.
26 Ik zel mien schoapen en t laand om mien heuvel tou, mien zegen geven en ik zel op tied regen deelstromen loaten. Dij regen zel zegen brengen.
27 Bomen zellen vrucht droagen en akkers n goie opbrengst geven, ze zellen vaaileg leven in heur laand. As ik t juk doar ze onder doeknekt goan, stokkendsloag, en heur red oet handen van dij heur der onder holden, zellen ze besevven dat ik de HEER bin.
28 Ze zellen nait meer deur aander volken oetplunderd worden en nait meer verslonden deur wilde daaiern. Vaaileg zellen ze wonen en gainain zel ze aan t schrikken moaken.
29 Ik zel akkers veur heur aanleggen dat men der overaal over proaten dut, in t haile laand zel der gainain meer omkommen van honger en ze zellen nait laanger deur aander volken vernederd worden.
30 Ze zellen besevven dat ik, de HEER, heur God, bie heur bin en dat zai, t volk van Israël, mien volk binnen - zegt God, de HEER.
31 Ie binnen mien schoapen toch, schoapen dij ik waaiden dou. Ie binnen mensken en ik bin joen God - dat zegt God, de HEER.'"
|