Ezechiël 05
01Manmensk, pak n schaarp sweerd, bruuk dij as scheermès en scheer die hoar op kop òf en board ter bie. t Hoar most op schoal leggen en verdailen.
02As tied van belegern op n èn lopt, most n daarde dail midden in stad verbranden, n daarde dail mostoe boeten stad mit dat sweerd fien hakken, en n daarde dail most oetstreuen in wind - ik zel vluchtelingen mit mien sweerd achternoazitten.
03n Beetje hoar mostoe apaart holden en in plooi van t jak opbewoaren.
04Doar mostoe nog weer wat ofpakken, dat midden in t vuur smieten en doarin verbranden. Oet dat vuur zel n vlam oversloagen noar t haile volk van Israël.
05Dit zegt God, de HEER: Zo gaait t ter nou heer mit Jeruzalem. Midden maank aander landen haar ik t hèn zet, mit aander volken der omtou.
06Mor t is in opstand kommen tegen mien veurschriften en t het zok nog goddelozer gedroagen as aander volken. t Het nog slimmer tegen mien geboden zundegd as dij landen der omtou. Dij der wonen hebben mien veurschriften niks in reken had en nait noar mien geboden doan.
07Doarom - zegt God, de HEER - omreden ie hebben joe nog slimmer misdroagen as volken om joe tou, omreden ie hebben nait noar mien geboden doan en mien veurschriften nait opvolgd, net zo min as dij van volken om joe tou,
08doarom - zegt God, de HEER - zel ik joe integen kommen. Ik zel joe stravven in t zicht van dij volken.
09Omreden doe hest die zo aldervrezelkst misdroagen, Jeruzalem, zel ik die swoarder stravven as ik ooit ain doan heb of doun zel.
10 Olders zellen heur kinder opeten en kinder heur olders. En dij der nog overblieven, zel ik noar aal windstreken verstreuen. Zo zel ik joe stravven.
11 Doarom, zo woar as ik leef - zegt God, de HEER - omreden ie hebben mien haailegdom onnuur moakt mit joen vrezelk wangedrag, doarom zel ik joe mit mien sweerd koalscheren. Ik zel joe nait ontzain en gain meedlieden hebben.
12 n Daarde dail van dien inwoners, Jeruzalem, zel aan binnenkaant van joen muren staarven van pest en honger. n Daarde dail zel doarboeten deelsoabeld worden en n daarde dail zel ik noar aal windstreken verstreuen en mit t sweerd achternoazitten.
13 Ik zel mien kwoadens op heur stillen en mien gram vrij loop loaten totdat mie t haildaal noar t zin is. As ik mien gram op heur stild heb, zellen ze besevven dat t mien ofgunst was dij mie zo spreken dee.
14 Die, Jeruzalem, veraander ik in n puunbult en n spot veur volken om die tou, in t zicht van elkenain dij der langs komt.
15 Doe zelst bespot en belasterd worden en n woarschaauwen en ofschrik wezen veur volken om die tou, as ik die in mien glìnne gram stravven zel, as ik mit die ofreken zel in mien grammiedeghaid - ik, de HEER, heb sproken.
16 Ie zellen bespot en belasterd worden as ik kwoaie pielen op joe ofschait, pielen van honger dij dood en verdaarf zaaien. Ik zel ze op joe ofschaiten en joe vergraimen. Ik zel t brood dat joe in t èn holdt, betuun moaken, ik zel joe honger lieden loaten.
17 Ik zel honger op joe ofsturen en wilde daaiern: zo zel ie joen kinder verlaizen. Pest en dood zellen joe tamtaaiern, mit t sweerd zel ik joe roaken - ik, de HEER, heb sproken."
|
