Ezechiël 06
01Ik kreeg dit woord van de HEER:
02"Manmensk, richt dien oog op baargen van Israël en profetaaier der tegen.
03Zeg: 'Baargen van Israël, luster noar woorden van God, de HEER! Dit zegt God, de HEER, tegen baargen en heuvels, tegen baargkloven en doalen: Ik zel joe roaken mit t sweerd en joen ovverhögten verrinnewaaiern.
04Joen altoars zellen vernaild worden en joen wierookbranders in stukkenbrukken sloagen. Joen bewoners zel ik veur t oog van heur drekgoden dood deelvalen loaten.
05Ik zel heur lieken veur heur deelsmieten en heur bonken rond altoars verstreuen.
06Volk van Israël, overaal doar ie wonen, zellen steden in puunbulten vervalen en ovverhögten verloaten worden. Joen drekgoden zellen vernaild en verrinnewaaierd worden, joen wierookbranders in stokken sloagen, ales dat ie ooit muiken, zel votmaaid worden.
07n Bult van joe zellen omkommen. Zo zel ie besevven dat ik de HEER bin.
08Mor gounent van joe zel ik spoaren. Ze zellen aan t sweerd ontkommen as ie verstreud worden onder vremde volken in aander landen.
09Dij t ter van joe ofred hebben, zellen aan mie denken as ze wonen bie volken doar ze gevangen hèn voerd worden. Ze zellen zok herinnern hou daip of ze mie krenkt hebben dou heur overspeuleg haart mie in steek luit en heur ogen longerden noar heur drekgoden.
10 Ze zellen n dikke hekel kriegen aan zokzulm, omreden ze hebben zok zo aldernoarst misdroagen 10 en besevven dat ik, de HEER, nait mor zo zegd heb, dat ik heur aal dizze ellèn aandoun zol.
11 Dit zegt God, de HEER: Klap in handen, stamp mit vouten en roup: 'O wai, o wai!' over t aldernoarste wangedrag van Isrelieten. Want ze zellen staarven deur t sweerd, deur honger en deur pest.
12 Dij wied weg is, zel staarven aan pest, dij dichtbie is zel staarven deur t sweerd en dij t ter ofredt, zel staarven van honger: zo zel ik mien kwoadens op heur stillen.
13 As dij doden om altoars tou liggen, midden maank drekgoden, op aal hoge heuvels en op aal baargtoppen, onder ieder gruine boom en ieder dichte aikenboom, op elk stee doar ze ovvers brocht hebben veur heur drekgoden - den zel ie besevven dat ik de HEER bin.
14 Ik zel mien voest tegen heur omhoogsteken, ik zel van t laand doar ze wonen n boare wildernis moaken, nog meer verloaten as woestijn van Dibla. Den zellen ze besevven dat ik de HEER bin.'"
|
