Ezechiël 33
01Ik kreeg dit woord van de HEER:
02"Spreek, manmensk, zeg tegen dien laandslu: 'As ik t sweerd op n laand ofstuur en t volk dat doar woont het ain as wachter aansteld,
03en dij wachter zugt t sweerd op t laand ofkommen en blast op hoorn om t volk te woarschaauwen,
04en as den ain t geluud van hoorn heurt, mor zok ter niks van aantrekt, en t sweerd komt en moakt hom dood, den het e zien dood aan zokzulm te wieten.
05Hai het t geluud van hoorn aal heurd, mor der zok nait deur woarschaauwen loaten, dat zodounde het e zulm dood over zok ofroupen. Haar e zok woarschaauwen loaten, den haar e zien levent ter ofred.
06Wat wachter aanbelangt, as e t sweerd aankommen zugt, mor nait op hoorn blast om t volk te woarschaauwen, en as t sweerd den komt en ain doodmoakt, den staarft dij mensk omreden hai het zulm schuld, mor ik zel wachter veur zien dood aanspreken.'
07Die, manmensk, heb k as wachter aansteld veur t volk van Israël. Astoe mien woorden heurst, mostoe heur oet mien noam woarschaauwen.
08As ik tegen n min mensk zeg dat e staarven zel, en doe zegst hom nait dat e n aander pad opgoan mout, den zel e staarven om zien aigen schuld. Mor die zel ik veur zien dood aanspreken.
09Mor astoe hom woarschaauwd hest dat e n aander pad opgoan mout en hai dut dat nait, den staarft e om zien aigen schuld, mor doe zelst t levent ter ofredden.
10 Manmensk, zeg tegen t volk van Israël: 'Ie zeggen "Ons misdoaden en ons zunden worden ons aanrekend en wie goan der onderdeur - hou kin we den nog in leven blieven?"'
11 Zeg tegen heur: 'Zo woar as ik leef - zegt God, de HEER -, n min mensk zien dood moakt mie haildaal nait blied. Ik wil dat e n aander pad opgaait en in leven blift. Kom toch weerom van verkeerde poaden dij ie opgoan binnen. Geef t op, want woarom zol ie staarven, volk van Israël?'
12 Manmensk, zeg tegen dien laandslu: 'Rechtveerdeghaid van n goud mensk zel hom nait redden as e n misdoad begaait. En minne doaden van n min mensk zellen hom nait stroekeln loaten as e zok doar van ofkeren dut. n Goud mensk zel nait deur zien goie doaden in leven blieven as e n zunde begaait.
13 As ik tegen rechtveerdege zeg dat e in leven blieven zel, en as e den, wis van zien aigen rechtveerdeghaid, onrecht dut, den zellen aal zien goie doaden nait meer tellen, mor zel e staarven om t onrecht dat e doan het.
14 En as ik tegen n min mensk zeg dat e staarven zel, en hai keert zok van zien zunde òf, hai is traauw aan mie en dut t goie -
15 hai geft weerom wat e as paand kregen het, vergoudt wat of e stolen het, hai holdt zok noar wetten dij op t levent aangoan deur gain onrecht meer te doun - den zel e in leven blieven en nait staarven.
16 Ale zunden dij e begoan het, zellen hom nait meer aanrekend worden. As hai traauw aan mie is en t goie dut, zel e in leven blieven!'
17 Dien laandslu maggen den zeggen: 'De HEER zien weg is onrechtveerdeg,' mor t is heur áigen weg dij onrechtveerdeg is!
18 As n goud mensk van zien rechtveerdeg pad ofgaait en onrecht dut, zel e doarom staarven.
19 As n min mensk van zien verkeerde pad ofgaait, traauw aan mie is en t goie dut, den zel e doarom leven.
20 Ie zeggen: 'De HEER zien weg is onrechtveerdeg!' Volk van Israël, ik zel elk van joe oordailen al noar t pad dat e gaait!"
21 Op viefde dag van tiende moand van t twaalfde joar van ons ballengschop, kwam der n man bie mie dij ontkommen was oet Jeruzalem. Hai zee: "Stad is innomen!"
22 Oavend veur man zien komst wer ik grepen deur haand van de HEER, en hai dee mien mond weer open, dou man smörgens bie mie kwam. Dou mond mie opendoan wer, was k nait laanger stom.
23 Ik kreeg dit woord van de HEER:
24 "Manmensk, lu dij nou op puunbulten van t laand van Israël wonen, zeggen: 'Abraham was mor allenneg en toch kreeg e t haile laand in aigendom. Wie binnen mit n haile bult, dat t laand is wis en zeker aan ons geven en blift ons aigendom.'
25 Zeg tegen heur: 'Dit zegt God, de HEER: Ie eten vlaais doar t bloud nog in zit, ie hebben allenneg oog veur joen drekgoden, ie vergaiten bloud - en ie willen t laand in aigendom hebben?
26 Ie vertraauwen op joen sweerd, vreten aldernoarste dingen oet, men schendt aandermans vraauw - en ie willen t laand in aigendom hebben?'
27 Dit mostoe tegen heur zeggen: 'Dit zegt God, de HEER: Zo woar as ik leef, dij nog op puunbulten woont, zel valen deur t sweerd, dij doar boeten leeft, geef ik aan wilde daaiern dat dij heur opvreten, en dij in holen en spelonken touholdt, zel staarven aan pest.
28 Van joen laand moak ik n wildernis doar gain mensk meer touholdt, der komt n èn aan joen kracht doar ie zo grootsk op binnen, en baargen van Israël zellen n wildernis wezen, doar gainain meer deurhèn trekt.
29 As ik om dij aldernoarste dingen dij ze doan hebben van t laand n vrezelke wildernis moakt heb, zellen ze besevven dat ik de HEER bin.'
30 Wat die aanbelangt, manmensk, dien laandslu doun niks aans as proaten over die. Bie stadsmuur en bie deuren van heur hoezen zeggen ze tegen nkander: 'Kom aan, loat ons ais lustern noar wat of de HEER ons te zeggen het!'
31 Ze kommen in dikke koppels op die òf, goan tegen die over zitten, lustern noar dien woorden, mor der noar doun? Ho mor! 'Mooie woorden!' zeggen ze fiemelachteg en ze denken allenneg mor om heur aigen perfiet.
32 Doe bist veur heur nait meer as n zanger dij over laifde zingt, mit n mooie stem, ain dij goud speulen kin. Ze heuren aal noar wat ofstoe zegst, mor ze doun der nait noar.
33 Mor as t onhaail komt - en dat dut t! - zellen ze besevven dat ter n profeet maank heur touholden het."
|
