Ezechiël 03
01Vervolgens zee stem tegen mie: "Eet op, manmensk, wat die veurholden wordt. Eet dizze boukrol op en goa den noar Isrelieten tou te profetaaiern."
02Ik dee mond open en kreeg boukrol te eten.
03"Manmensk," zee stem, "stop die t lief en moag mor vol mit dizze boukrol en eet die der zat aan." Ik at hom op: hai was zo zuit as hunneg.
04Stem zee tegen mie: "Manmensk, goa noar Isrelieten tou en breng heur mien zeggen over.
05Ik stuur die nait noar n onverstoanboar volk tou mit n toal dijstoe nait begriepen kinst, mor noar t volk van Israël.
06Nee, ik stuur die nait noar ain van dij bult onverstoanboare volken tou, mit toalen dijstoe nait onder pet hest. As ik die doarnoar toustuurde, den zollen zai wis wel noar die lustern.
07Mor Isrelieten zellen nait noar die lustern willen. Ze willen ja ook nait noar mie lustern. t Haile volk van Israël het n stieve kop en is opsternoat.
08Doarom moak ik die krekt zo stief as zai en net zo opsternoat.
09Ik moak die haarder as n vlint, joa, zo haard as stoal. Doarom huifst nait baang veur heur wezen en doarom huifst die deur heur nait ofschrikken loaten, hou rebels of ze ook binnen."
10 Stem ging wieder: "Manmensk, luster goud noar ales wat of ik tegen die zeggen zel. Knup die t goud in oren!
11 Goa noar ballengs tou, dien aigen volk. Profetaaier tegen heur en zeg tegen heur: 'Dit zegt God, de HEER ...' - of ze nou lustern willen of nait."
12 Dou tilde gaist mie op en ik heurde achter mie n vrezelk donzend geluud: "Te priezen is in hemel stoatsie van de HEER!"
13 t Was t geluud van dij wezens heur vleugels dij nkander ruiken, en van t rabbeln van roaden noast heur, t was t geluud van n vrezelk donzen.
14 Gaist tilde mie op en nam mie mit, en doar ging k hèn, maalkopt en oetstuur. De HEER zien haand haar mie vastgrepen.
15 Zo kwam ik weer in Tel-Abib te laande, bie ballengs dij bie t Kebardaip wonen. En doar, doar zat ik maank heur, zeuven doag laank, haildaal riddersloagen.
16 Dou dij zeuven doag verbie wazzen, kreeg ik dit zeggen van de HEER:
17 "Manmensk, ik stel die aan as wachter over Isrelieten. Ieder bòt astoe mie spreken heurst, mostoe heur noamens mie woarschaauwen.
18 As ik tegen n min mensk zeg: 'Doe gaaist ter aan, zekerwoar!' en doe woarschaauwst hom nait en zegst niks om hom op zien minne gedrag te wiezen, niks om zien levent te redden - den zel e staarven. Tougeven, t is zien aigen schuld, mor die hol ik aansproakelk veur zien dood.
19 Mor astoe hom woarschaauwd hest en tegen hom zegd hest dat e zien levent betern mout, en hai gaait toch deur mit zien minne gedrag - den is zien dood aigen schuld. Mor doe hest dien levent ter ofred.
20 Nog ais: as n goie zok misdroagen gaait en onrecht dut en ik loat hom der over strovveln, den zel e staarven astoe hom nait woarschaauwst. Hai zel staarven as gevolg van zien zundeg gedrag en aan goie doaden van hom zel nait meer docht worden. Mor die zel ik verantwoordelk holden veur zien dood.
21 Astoe n goud mensk veurholdst dat e nait zundegen mout en hai dut dat ook nait, den zel e wis in leven blieven. Omreden hai het zok woarschaauwen loaten en doe, doe hest dien aigen levent ter ofred."
22 Dou wer ik vannijs grepen deur de HEER zien haand. Hai zee tegen mie: "Kom, in t èn, en goa noar boeten tou, noar leegte, want doar zel ik die aantoalen."
23 Ik kwam in t èn en ging noar leegte tou. Dou ik doar kwam, zag ik doar de HEER zien verschienen in aal zien stoatsie, net as ik zain haar bie t Kebardaip. Ik luit mie plat veurover op grond valen.
24 Dou kwam n gaist in mie; dij hulp mie in t èn. "Manmensk, goa in hoes," zee de HEER tegen mie, "en sloet die op.
25 Men zel die mit taauwen vastbinden, dast nait meer noar boeten tou en onder mensken kommen kinst.
26 Dien tong loat ik aan dien verhemelte vastbakken, dast stom bist. Magst heur nait meer woarschaauwen: t is nou ainmoal n rebels volk.
27 Mor as ik die weer aantoal, zelstoe weer proaten kinnen. Den most tegen heur zeggen: 'Dit zegt God, de HEER ...!' En dij lustern wil, dij lustert; dij dat nait wil, lustert mor nait: t is ja n rebels volk.
|
