Ezechiël 01
01Op viefde dag van vaaierde moand in t dattegste joar, dou ik maank ballengs bie t Kebardaip touhuil, zag ik hemel opengoan en kreeg ik n vizioun van God.
04Ik zag hou of n störmwind opzetten kwam oet t noorden vandoan: n dik pak glìnne wolken, n vuur van weerlicht. En doar middenin glìnsterde wat, dat ter oetzag as wit gold.
05In t midden van t vuur zag ik wat, dat leek op vaaier wezens. Ze zagen der zo oet: ze leken wel op mensken,
06mor ze haren elk vaaier gezichten en vaaier vleugels.
07Heur bainen wazzen recht en heur vouten leken op houven van n kaalf. Ze blonken as oppoetst koper.
08Onder heur vleugels, aan aal vaaier zieden, zag k menskenhanden. Gezichten en vleugels van de vaaier wezens zagen der zo oet:
09heur vleugels ruiken nkander en omreden ze haren aan ieder kaant n gezicht, huifden de vaaier wezens zok onder t goan nait om te draaien.
10 Heur gezichten leken van veuren op t gezicht van n mensk, van rechts op moel van n laiw, van links op kop van n bol en van achtern op bek van n oarend.
11 Dat wazzen heur gezichten. Twij van heur vleugels stonden wiedoet noar boven en ruiken nkander. Mit baaide aandern dekten ze heur liggoam òf.
12 Elk ging liek veuroet, woar of gaist van God heur ook mor hèn dreef. Ze huifden zok nait om te draaien, woar of ze ook hèn gingen.
13 Dij wezens leken op wat of ter oetzag as brandende, glìnne kolen, ze zagen der oet as fakkels. Der schoot n vuur hènneweer tussen heur, n glìn vuur, en weerlicht kwam tou t vuur oet.
14 Zo vlogen dij wezens hènneweer, krekt weerlicht.
15 Ik keek vannijs noar dij wezens en zag bie aal vaaier n rad op grond stoan, aan veurkaant.
16 Roaden glìnsterden, of ze moakt wazzen van turkoois en ze leken aal vaaier op nkander. t Leek net of ter n rad middenin n aander rad zat.
17 Ze gingen mit de vaaier wezens mit, zunder om te draaien.
18 Roaden wazzen aldervrezelkst hoog en aal vaaier velgens der van zatten vol ogen.
19 As dij wezens votgingen, gingen roaden mit; as ze van grond omhoog gingen, gingen roaden mit omhoog.
2-3 (t Was t viefde joar van keunenk Jojakin zien ballengschop. Op viefde dag van dij moand wer t woord van de HEER richt tou priester Ezechiël, zeun van Buzi. t Gebeurde in t Chaldeeënlaand aan t Kebardaip. Doar wer hai grepen deur haand van de HEER.)
20 Doar gaist heur hèn stuurde, gingen zai hèn. Ze volgden gaist en roaden gingen tougelieks mit heur omhoog, want zulfde gaist stuurde wezens en roaden.
21 As wezens votgingen, gingen roaden mit; as wezens stilstoan bleven, bleven roaden ook stoan. As ze van grond omhoog gingen, gingen roaden tougelieks mit omhoog: zulfde gaist stuurde wezens en roaden ja.
22 Boven koppen van dij wezens was n soort verwulf, dat glìnsterde as ies - alderbenaauwdst! Dat verwulf strekte zok oet boven heur kop.
23 Doar stonden ze onder mit heur vleugels liekoet, op zo'n menaaier, dat ze nkander aantipten; dij twij aander vleugels wazzen dichtvòlden en dekten heur liggoam òf.
24 Dou heurde ik t geluud van heur vleugels. As ze bewogen, klonk t as broezen van zee, as stem van Aalmachtege, as t lewaai van n dik koppel volk, as t donzen van n leger. As ze stilstonden, luiten ze vleugels hangen.
25 En der kwam n stem boven tou t verwulf oet boven heur kop - mor zulm stonden ze stil, mit vleugels dichtvòlden.
26 Boven t verwulf, boven heur koppen, zag ik wat dat leek op n troon van saffier of zukswat. En doarop, op wat zo t rekent n troon was, zag ik gedoante van n mensk.
27 Vanòf wat zien middel leek te wezen noar boven tou, zag ik wat dat glìnsterde as wit gold, net of gluide der vuur omtou. Noar ondern tou zag ik wat dat op vuur leek. t Glìnsterde t oet.
28 Krekt as regenboog der oet zugt dij in regentied aan lucht staait, zo zag dat gluien der oet.
Dit was aanblik van de HEER zien verschienen in aal zien stoatsie. Dou ik dat zag, luit ik mie plat veurover valen. En ik heurde n stem
|
