Jozua 09
01Ale keunenks aan westkaant Jordaan, in baargen, in t Legelaand en bie Grode Zee langs aan Libanon tou - dat wazzen keunenks van Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten - heurden der van.
02Doarom besloten ze as ain man zok mitnkander te verbinden, mit doul: te vechten mit Jozua en Isrelieten.
03Mor manlu van Gibeon, zai heurden bie Chiwwieten, werden gewoar wat Jozua mit Jericho en mit Ai ommaans had haar.
04Zai besloten doarom krekt as Jozua te waark te goan. Ze stuurden lu op pad dij net deden of zai ofgezanten wazzen oet n laand wiedvot. Zai pakten gammele zakken op heur ezels en nammen olde wienzakken mit, dij borsten en weer oplapt wazzen,
05deden olde en ofslodderde schounen aan en ofdroagen goud. Aal t brood dat zai mitnammen, was dreug en krummelg.
06Zo gingen zai noar Jozua tou in Isrelieten heur kaamp bie Gilgal. Zai zeden tegen hom en manlu van Israël: "Wie kommen tou n laand oet, hier hail wied vandoan, en wie willen geern mit joe akkedaaiern."
07Isrelieten zeden: "Doar kin we nait aan begunnen. Wèl wait woon ie hier wel stoef bie!"
08Ze zeden tegen Jozua: "Wie willen joen knechten wezen en ales doun wat of ie zeggen." Dou vruig Jozua heur: "Wèl bin ie ainlieks, en woar kom ie heer?"
09Ze zeden tegen hom: "Meneer, wie kommen oet n laand hail wiedvot. Wie hebben vernomen wat grode doaden de HEER, joen God, in Egypte doan het.
10 Wie hebben ook heurd wat hai doan het mit baaide keunenks van Amorieten aan gun kaant van Jordaan, Sichon van Chesbon en Og van Basan, dij in Asterot woonde.
11 Dou zeden ons laaiders en aal aander lu tegen ons: 'Neem etendrinken mit veur onderwegens en goa noar dij Isrelieten tou. Zeg heur dat wie heur knechten wezen willen en geern mit heur in ain joar kommen willen.
12 Kiek, hier is ons brood. Dou we op pad gingen, was t nog waarm en nou is t dreug en krummelg.
13 Ons wienzakken wazzen nij dou wie ze vol deden en kiek, nou binnen ze borsten. Ons goud en sandoalen binnen schoonòf van laange raais."
14 Manlu van Israël atten dou wat van heur brood, as bewies dat ze wel mit heur akkoordjen wollen, mor ze vruigen de HEER nait of ze doar wel goud aan deden.
15 Jozua sloot vrundschop mit heur en zee heur tou dat hai heur in leven loaten zol. Laaiders van Israël legden doar n aid veur òf.
16 Mor drij doag noa tied kwammen ze der achter dat ze heur bie bain had haren. Ze woonden ja stoef bie heur, joa, alderdeegs middenmaank heur.
17 Want dou ze op pad gingen oet kaamp bie Gilgal vandoan, kwammen ze drij doag loater bie heur steden Gibeon, Kefira, Beërot en Kirjat-Jearim.
18 Isrelieten konden heur vanzulm nait van kaant moaken. Heur laaiders haren ja n aid sworen in noam van de HEER, Israël zien God. Doar kwam dikke rebulie van.
19 Mor laaiders zeden: "Doar heb wie twij vingers veur opstoken, dat wie kinnen heur niks moaken.
20 Wie mouten heur in leven loaten, omreden wie hebben dat touzegd. As wie dat nait doun, zel de HEER ons dat swoar aanreken."
21 "Mor," zeden ze, "den moak we heur holthakkers en wotterdroagers veur t haile volk Israël." En zo is t gebeurd.
22 Dou luit Jozua lu van Gibeon bie zok kommen en vruig heur: "Woarom heb ie ons wat wiesmoakt? Ie zeden dat ie n hail èn votkwammen en ie wonen hier stoef bie!
23 Doar mout ie wis en woarachteg veur bouten. En dit zel joen straf wezen: ie zellen aaltied holthakkers en wotterdroagers blieven bie tempel van ons God."
24 Zai zeden tegen Jozua: "Wie haren van aal kanten heurd dat de HEER, joen God, tegen zien knecht Mozes zegd het: 'Ie mouten t haile laand Kanaän verovern en ale mensken doar van kaant moaken, want t haile laand is veur joe.' Dou bin we doodsbenaauwd veur joe worden en doarom heb wie dit doan.
25 Ie kinnen mit ons doun wat ie willen, t is ons altmoal goud!"
26 Jozua wol nait lieden dat Isrelieten heur van kaant muiken. Zo het e heur t levent red.
27 Mor hai het heur wel aansteld as holthakkers en wotterdroagers in dainst van t haile volk en benoam bie t altoar van de HEER. Tot vandoag aan dag tou mouten ze dat waark doun op stee doar de HEER vereerd worden wil.
|
