Jozua 22
01Jozua raip manlu van stammen Ruben en Gad en eerste haalfschaid van Manasse bie nkander.
02Hai zee: "Ie hebben ales doan wat Mozes, de HEER zien knecht, zegd het en ook ales woar ik joe odder tou geven heb.
03Zo laank as joen volk verlet om joe haar, heb ie heur hulpen. Ie hebben t aal krekt zo doan as de HEER, ons God, t wol.
04De HEER haar d'aander stammen beloofd dat zai in vree wonen zollen in Kanaän. En nou het hai doan wat hai heur touzegd haar. Van dij gevolgen dat ie nou weer noar hoes tou kinnen, noar t laand dat Mozes joe al geven het, aan aanderkaant Jordaan.
05Mor dou der denk om dat ie krekt doun wat Mozes, de HEER zien knecht, joe zegd het: heb laifde veur de HEER, joen God, dou van haarten geern wat hai zegd het en blief hom aaltied traauw."
06Dou nam Jozua ofschaaid van heur. Hai wènste heur de HEER zien zegen tou en zee, dat ze noar hoes goan konden. Votdoalek gingen ze op pad.
07Manlu van haalve stam Manasse gingen ook mit. Mozes haar ja aan eerste haalfschaid laand geven aan oostkaant van Jordaan, in Basan. Jozua gaf aan aander haalfschaid n woonstee bie stammen aan westkaant van Jordaan.
08Eer ze aan raais gingen zee Jozua tegen lu van Manasse: "Ie goan nou noar hoes mit n haile riekdom: n hail bult vij, zulver en gold, koper en iesder en n bult klaaieroazie. Ie hebben dat aalmoal joen vijanden ofwonnen. Dat mout ie dailen mit joen stamgenoten."
09Zo nammen dij twijenhaalve stam ofschaaid van aander Isrelieten in Silo, in t laand Kanaän. Zai gingen noar Gilead tou, heur aigen laand, dat zai veroverd haren, zo as Mozes in opdracht van de HEER zegd haar.
10 Dou zai bie Gelilot, aan westkaant Jordaan, dus nog in Kanaän, kommen wazzen, baauwden ze doar n altoar dij over vèrren te zain was.
11 Aander Isrelieten kregen der tieden van en zeden tegen nkander: "Nou mout je es begriepen! Nou hebben ze doar vlak veur ons ogen n altoar baauwd bie Gilelot, aan diskaant Jordaan!"
12 Ze kwammen doalek bie nkander in Silo en besloten tegen heur aan t vechten te goan.
13-14 Mor eerst stuurden ze Pinechas, zeun van priester Aäron, mit tien aander veurmannen, van elke stam ain, aalmoal lu van aanzain, noar Gilead tou om mit lu van Ruben, Gad en Manasse te proaten.
15-16 Zai zeden tegen lu in Gilead, oet noam van haile gemainte: "Woarom heb ie doar veur joezulm n altoar baauwd? Zo heb ie de HEER, de God van Israël, ja rug toudraaid! Hou kon ie dat toch doun?
17 Bin ie dij swoare zunde van ons vergeten, dou bie Peor? Doar het de HEER ons haile volk ja veur straft mit n male ploag. Mout dit ter nou ook nog bie?
18 Nou draai ie de HEER al weer rug tou. Nou zel je zain: vandoag kom ie in opstand tegen de HEER, en mörgen is hai vergrèld op ons aalmoal.
19 As ie mainen dat ie in joen aigen laand de HEER nait vereren kinnen, kom den bie ons in t laand van de HEER, doar tènt staait doar hai in woont. Mor kom nait in opstand tegen hom en ook nait deur n altoar veur joezulm te baauwen.
20 Aans vergaait t ons krekt as dou mit Achan, dij spullen stolen haar dij veur de HEER wazzen. De HEER het ons dou aalmoal straft. Achan was zekerwoar ainegste nait dij om zien zunde aan t èn kwam."
21 Manlu van stammen Ruben, Gad en eerste haalfschaid van Manasse, zeden tegen ofgezanten van aander stammen:
22 "De HEER, dij allain God is, d'aigenste God, is ons getuge. Hai wait woarom wie dit doan hebben en ie zellen t ook waiten. As wie eerlieks woar in opstand kommen binnen tegen de HEER en ongeheurzoam west hebben dou wie dit altoar baauwden, den mag ie ons op dit aigenste ogenblik doodmoaken.
23 Joa, de HEER zulm mag ons straf geven as t woar is dat wie bie hom votlopen binnen en n altoar moakt hebben om netgliek wat veur ovvers op te brengen.
24 Ie kinnen ons leuven of nait: wie hebben dit mit n bedoulen doan. Wie wazzen baang dat joen kinder loater tegen onzent zeggen zollen: 'Wat heb ie te schavven mit de HEER, ons God?
25 Hai het Jordaan ja as swet aanwezen tussen ons en joe. Ie hebben niks van neuden mit de HEER.' Zo kin t ter van kommen dat joen kinder moaken dat onzent de HEER nait meer vereren.
26-27 Doarom zee wie: 'Kom aan, wie baauwen hier n altoar.' Nait ain, om alderhande ovvers op te brengen, mor bloots allain as taiken veur onszulm en veur joe en ons noageslacht. n Bewies dat wie eerlieks woar de HEER vereren zellen in zien haailegdom en doar ons ovvers brengen zellen. Den kinnen joen kinder loater ook nait tegen onzent zeggen: 'Ie heuren der nait bie.'
28 Want den zeggen wie: 'Kiek, altoar dij hier staait liekt persies op t altoar van de HEER dij ons veurolders moakt hebben, mor t is nait n ovverploats, mor bloots om zain te loaten dat wie krekt zo goud as ie de HEER zien volk binnen.'
29 Hou kom ie der bie dat wie in opstand kommen binnen tegen de HEER en niks meer van hom waiten willen? Wie willen ja aans niks as aal ons ovvers brengen op t altoar dat veur de HEER zien tabbernoakel staait!"
30 Dou Pinechas en d'aander veurmannen dat heurd haren, wazzen ze tevree.
31 Pinechas zee: "Nou wait wie veurgoud dat de HEER bie ons is. Ie binnen ja nait tegen hom in opstand kommen. Dat zodounde zel hai zien volk nait stravven."
32 Dou gingen ze weerom noar Kanaän tou en gavven Isrelieten beschaaid.
33 Dou ze t haile verhoal heurd haren, wazzen dij ook tevree. Ze daankten God. Oorlog en zo van t laand Gilead wer nait meer over proat.
34 "Getuge" - zo nuimden lu van Ruben en Gad t altoar. "Want," zeden ze, "t staait hier as n bewies veur ons en aal aander Isrelieten, dat de HEER, ons God, is en aans gainent."
|
