Hosea 08
01Bloas op ramshoorn! Gieren vlaigen rond boven t volk van de HEER. t Het zien verbond mit mie ja verbroken en het mien wet aan zied smeten.
02Heur ze roupen: "God, ie binnen onzent toch? En wie binnen joen Israël!"
03Wat goud is, schoft Israël aan zied en doarom zel vijand achter heur heer goan.
04Ze hebben n keunenk aansteld, mor boeten mie om. Laaiders hebben ze aanwezen, mor ik wer der nait in kend. Van heur gold en zulver hebben ze ofgodsbeelden moakt, mor t is altmoal veur niks.
05Joen bolkaalf verstöt joe, Samaria! Ik óók bin hoagels op heur: hou laank mout t nog duren veur en aleer der wat gouds van komt?
06Dat bolkaalf komt gewoon oet Israël, n vakman het hom moakt. Mor n god is t nait! Nikstervan, hai zel aan groezels haauwen worden, dat kaalf van Samaria!
07Dij wind zaait, störm zel e inhoalen. t Koorn op t laand zel nait schudden. Zol t al bluien, meel komt ter nait van. En as ter al meel van komt, den wordt t deur vremden verslonden.
08Israël wordt verslonden. As potdiggels, zo hebben volken heur in reken: t bekieken nait weerd.
09Ze binnen ja noar Assyrië lopen. Wilde ezels holden t bie ain soort, mor t volk van Efraïm lopt mit zien laifde te koop.
10 Mor ook al kregen ze bloots laifde van volken, veur mie is t nou doan. Ze kroepen al in nkander onder drok van dij machtege keunenk.
11 Wat het Efraïm al nait n altoars baauwd - mor allenneg om zunde te bedrieven! Altoars veur zunde, dat binnen t!
12 Al schrief ik doezend wetsregels op, ze doun of ze van n vremde kommen.
13 Ovvers brengen ze mie, vlaais ovvern ze, veur heur aigen plezaaier. Mor de HEER het ter gain nocht aan. Nou zel hai heur heur minne doaden in reken brengen en heur zunden bestravven: weerom goan ze, noar Egypte tou!
14 Israël het vergeten wèl hom moakt het. Pelaaizen het Israël baauwd en Juda n haile rieg steden mit n waal der om tou. Doarom zel ik heur steden in vlammen opgoan loaten en heur börgen deur vuur verteren.
|
