Hosea 06
01"Kom, loat ons weerom goan noar de HEER!
Dij ons verscheurde, zel ons hailen,
haand dij ons sloagen het, zel ons verbinden.
02Noa twij doag zel hai ons opleven loaten,
op daarde dag dut hai ons opstoan,
bie hom in de buurt zel wie leven.
03Den zel wie vertraauwen op hom,
ale muite doun om de HEER te kennen.
Zo wis as t rodoagen zel hai kommen,
as lije regen, zo komt hai over ons,
as regen in t veujoar, dij grond deurhèn nat moakt."
04Hou mout ik mit die aan, Efraïm? Wat zel ik mit die begunnen, Juda? Joen laifde is ja net as mörgendaauw, as dook dij smörgensvroug verswint.
05Doarom heb ik joe doodsloagen mit mien woorden, joe deelsoabeld deur mien profeten. Zo brook t kloare licht van mien recht deur.
06Laifde wil ik, gain ovvers. Mit God vertraauwd wezen is mie laiver as ovvers.
07Mor zai hebben t verbond mit mie verbroken, krekt as vrouger in stad Adam: doar ging t al mis tussen heur en mie.f + Bedoulen van dizze tekst is onwis; veur ploatsnoam "Adam" kiek bie Jozua 3:16 (paardie denken hier aan eerste mensk).f*
08Gilead is n roversnust, vol bloudsporen.
09As n roversbende liggen priesters op loer, aal moordend op pad noar Sichem. Schandoaleg is heur doun!
10 Ofgriezelk, wat ik bie t volk van Israël zag: Efraïm het zok aan ontucht overgeven, Juda het zok haildaal begleerd.
11 En doe ook, Juda, zelst maaien wast zaaid hest!
Elke keer dat ik mien volk op n bainen help,
|
