Hosea 07
01aaldeur wanneer ik Israël hail moak, kommen Efraïm zien ongerechteghaid en gemaineghaid van Samaria aan t licht. Aalaan deur mor laigen en bedraigen! Hier gaait daif mit geweld n hoes in, doar binnen rovers aan t plundern en doun!
02t Komt nait bie heur op dat ik aal heur minne streken onthol. Heur doaden zellen heur opbreken. Ik heb t ja mit aigen ogen zain.
03Heur minne streken doun keunenk n bult plezaaier en laaiders hebben slinger aan heur leugens.
04Ontraauw binnen ze, altmoal! Net n ovent, hoog opstookt deur bakker, tot e aan t daig kneden en t riezen loaten tou is.
05Op keunenks joardag moaken ze laaiders hait in hoed mit wien tot ze der zaik van worden. En in tied keunenk dij verroaders mor haand langen!
06Ze loeren en doun, mit nkander smeden ze n komplöt; net ovents: haile naacht smeulen tot smörgens t vuur oplocht.
07In hetten van heur ovent verteren ze heur hoge heren. Heur keunenks kommen te valen, ain noa aander. Mor om mie roupen? Gainent komt ter op!
08Efraïm het zok mengd mit vremde volken. n Misbrudsel is e worden!
09Vremd volk het hom de kracht ter oet zogen, zunder dat e t in de goaten haar. Gries hoar kreeg e der bie, mor besef het e der nait van.
10 Hoge dunk dij ze van zokzulm haren, getuugt tegen Isrelieten, mor toch binnen ze nait noar de HEER, heur God, weeromgoan. Wát of ter ook altmoal gebeurd wezen mag, zai hebben zok nait tou hom richt.
11 Efraïm is n doef, onneuzel en kòrt van verstand. Egypte hebben ze om hulp vroagd, en noar Assyrië binnen ze oetweken.
12 Mor woar of zai ook noar tou vlaigen, ik flap mien net over heur hèn. Ik hoal ze deel, as vogels oet lucht. En stravven zel ik ze, zo as ik in heur kring al aankundegd heb.f + Dit vers kin ook zo begrepen worden: "En vangen zel ik ze, zo gaauw heur swaarm zok heuren let."f*
13 Onhaail mag heur overkommen: ze binnen ja bie mie vot lopen! Dood en verdaarf over heur, ze binnen ja tegen mie in opstand kommen! Ik zol heur wel helpen willen. Mor hou, as zai leugenproat over mie verkopen?
14 Ze roupen nait van haarten om mie, mor liggen op bèr te jammern en te jeuzeln. Veur heur goden doun ze zokzulm wat aan, vroagend en kloagend om wien en waait. En van mie mouten ze niks hebben.
15 Dij heur n goie leerschoul gaf, dat was ik. Ik heb heur staark moakt. En nou net tegen mie hebben ze kwoad in t zin.
16 Noar mie, de Alderhoogste, keren ze nait weerom. n Boog doar je niks mit roaken kinnen, dat binnen ze! Heur laaiders zellen deur t sweerd omkommen. Dat is straf veur heur onnure toal. Wat zellen ze heur in Egypte oetsliepen!
|