Tobit 05
01Tobias zee: "Ik zel ales doun wat of pa mie besteld het.
02Mor hou krieg ik dat geld van Gabaël? Wie kennen nkander ja nait. Hou mout ik hom waiten loaten wèl of k bin dat e mie vertraauwt en mie t geld dut? Boetendes wait ik nait hou of k in Medië kommen mout."
03"Gabaël en ik hebben n ontvangstbewies taikend," zee Tobit, "en dat heb k in twijen daild. Wie hebben aalbaaident n stok. Zienent heb ik bie t geld legd. t Is nou twinneg joar leden dat ik hom t geld in bewoaren geven heb. Zuik n betraauwboare pazzipant. Wie zellen hom veur haile raais betoalen. Kom jong, hoal t geld mor van Gabaël op."
04Tobias ging op zuik noar ain dij mit hom noar Medië raaizen kon, ain dij wos hou of je doar kommen mozzen. Hai laip noar boeten tou - en verdold, doar ston Rafaël veur hom (dat was n engel van God, mor dat wos Tobias nait).
05"Woar komstoe vandoan?" vruig e. "Ik bin net as doe n Isreliet," zee Rafaël. "Ik bin hierhèn kommen om waark te zuiken." Tobias vruig: "Waistoe t pad noar Medië?"
06"Joa, wis!" zee Rafaël. "Ik heb doar voak west en kin der ale wegen. As ik doar hèn ging, brochde ik naacht altied deur bie Gabaël, ain van ons volk. Hai woont in Rages. En Rages ligt in baargen, twij dagraaizen van Ekbatana vandoan, in vlakte."
07Dou Tobias dat heurde, vruig e Rafaël eefkes te wachten. "Dat mout ik mien pa vertellen," zee e, "want die heb ik krekt van neuden as raaisgenoot. Doe zelst ter veur betoald worden."
08"Goud!" zee Rafaël, "ik wacht wel, mor blief nait te laank vot, hur!"
09Tobias ging in hoes en vertelde Tobit dat e ain vonden haar, n Isreliet. "Vroag hom ais of e bie mie komt," zee Tobit. "Ik wil geern waiten oet welke femilie en oet welke stam hai vandoan komt en of t wel vertraauwd is dastoe mit hom gaaist."
10 Tobias weer noar boeten. "Mien pa vragt," zee e tegen Rafaël, "ofstoe eefkes bie hom komst." Rafaël ging mit in hoes. Tobias zee hom goidag en Rafaël dee hom t zulfde weerom mit: "t Mag joe goud goan!" "Och heden," zee Tobit, "wat veur gouds zol der veur mie nog wezen kinnen? Ik bin n blinde kerel, niks kin ik meer zain. Ik verkeer in duustern, net as doden, dij t licht ook nait meer zain. Ik leef, joa wel, mor ainlieks bin k al dood. Ik heur mensken proaten, mor zain kin k ze nait." "Moudveren nait hangen loaten, hur!" zee Rafaël. "God zel joe al gaauw beter moaken. Mor moud holden!" Tobit vertelde dat Tobias van plan was noar Medië te raaizen. "Wilstoe mit hom goan as gids?" vruig e. "Ik zel die vanzulm betoalen." "Dat wil k wis wel doun," zee Rafaël. "Ik heb voak in Medië west en wait pad ter goud te vinden. Ik bin deur ale vlaktes en over ale baargen hèntrokken en ken der elk wegje."
11 Dou vruig Tobit of Rafaël hom vertellen wol wat zien komòf was en oet welke stam hai kwam.
12 Mor Rafaël vruig: "Woarom wil ie dat ainlieks waiten?" "Omdat ik nou ainmoal persies waiten wil wèlstoe bist," zee Tobit. "Hou haistoe ainlieks?"
13 Doarop zee Rafaël: "Ik hait Azarias en bin n zeun van befoamde Ananja, ain van joen aigen stam."
14 "Bist welkom, man," zee Tobit. "t Mag die goud goan. Neem mie nait kwoalek dat ik wizzeghaid over dien komòf hebben wol. Nou wait ik, dastoe inderdoad ain van ons stam bist en dastoe oet n goie en achtensweerdege femilie komst. Ik heb Ananja en Natan, zeuns van befoamde Semelias, goud kend. Zai gingen altied mit mie op pelgrimstocht noar Jeruzalem. Ze binnen de Heer altied traauw bleven. Doe heurst tou n goie femilie. Op dien komòf vaalt niks òf te dingen. Bist welkom!"
15 En Tobit zee der nog bie: "Ik betoal die n drachme doags en veur dien onkosten krigst krekt zo veul as mien zeun. En astoe haile raais bie hom blifst,
16 krigst ter ook nog n bedrag over tou." Rafaël zee: "Ik zel n goie raaisgenoot wezen. Ie huiven joe naargens zörg over te moaken. Der zel ons niks overkommen, nait op hènraais en ook nait op weeromraais. Wie nemen n vaailege weg."
17 "Mag God zien zegen mit die wezen, beste man," antwoordde Tobit.
Hai raip zien zeun en bestelde hom zok kloar te moaken en mit zien pazzipant aan raais te goan. Hai wènste hom tou: "Mag God in hemel joe beschaarmen en zond bie mie weerombrengen. Mag n engel onderwegens mit joe goan." Dou e vot ging gaf Tobias zien pa en moeke n doetje. Tobit wènste hom goie raais,
18 mor Anna mos hoelen. "Woarom stuurstoe dat kind toch op raais?" verweet ze Tobit. "Is e nait in ales n stiep en steun veur ons?
19 Wat mout we mit dat geld! Ik heb ons kind veul laiver.
20 Loat we toch tevree wezen mit t levent dat de Heer ons geven het."
21 Mor Tobit stelde heur gerust: "Zit ter nou mor nait over in! Ons jong zel op zien raais niks overkommen. Hai komt wis zond bie ons weerom. Zelst mit aigen ogen zain: hai komt vaaileg en wel weerom. Huifst beslist nait benaauwd te wezen, wicht, moak die gain zörg om hom.
22 Hai wordt vervaast beschaarmd deur n goie engel. Mit zien raais kom t wel goud en hai zel wis zond weerom kommen."
|
