Tobit 02
01Tiedens regaaiern van keunenk Esarhaddon ging ik weerom noar hoes en kwam weer bie Anna en Tobias. Bie ons Pinkster, bie t Wekenfeest, wer der veur mie n feestmoal kloarmoakt. Dou k aan toavel ging,
02en aal dij schuddels zag dij veur mie kloarmoakt wazzen, zee k tegen Tobias: "Kiek ais, mien jong, ofstoe maank ons laandslu dij hier in stad touholden, ain vinden kinst dij niks het en dij de Heer daint mit zien haile haart. Neem hom mit om mit mie dit moal te bruken. Ik begun nait, aleer doe weerom bist."
03Tobias ging der op oet om te doun wat of k hom vroagd haar. Mor hai kwam allenneg weerom. "Pa!" raip e. "Wat is ter, mien jong?" vruig ik. "Pa, der ligt ain van ons volk op t maartplaain. Vermoord! Smoord hebben ze hom!"
04Votdoalek sprong ik in t èn. t Moal luit ik stoan zunder der ook mor n mond aanzet te hebben. Dode brochde ik van t plaain noar ain van mien biegebaauwen tou. As zun onder ging zol k hom begroaven.
05Thoes wosk ik mie. Ik at mien moal mit verdrait.
06Denken mos ik aan wat of profeet Amos over Betel zee: "Joen feesten zellen veraandern in raauw, joen feestlaiden in kloagzangen."
07Ik begunde te reren.
Zo gaauw as t duuster worden was, muik ik n graf en begruif mien laandsman.
08Mien noabers laagden mie oet: "Woar is dij benaauwdeghaid van hom inains bleven? Dou e zöcht wer omdat ze hom veur dit vergriep doodmoaken wollen, wos e nait hou gaauw of e aan hakken trekken mos. Mor mout je nou ais kieken: hai is verachtjont al weer aan t doden begroaven!"
09Middel in naacht kwam k thoes, wosk mie en ging tegen muur van binnenploats aanliggen om te sloapen. Omdat t zo waarm was, dee k niks over mien gezicht.
10 Nou haar k nait zain dat ter boven mie muskes op muur zatten. Heur nog waarme schiet vuil mie in ogen. Ik kreeg doar widde vlijen van in. Ik noar alderhande dokters om dat verhelpen te loaten! Mor hou voaker of ze wat aan mien ogen deden, des te minder kon k deur dij vlijen zain. Aan t èn wer k haildaal blind, en dat bin k vaaier joar bleven.
Mien haile femilie bekluig mie om mien löt. Veur zien vertrek noar Elymas het Achikar mie nog twij joar laank aan de kost hulpen.
11 Anna verdainde in dij tied geld mit spinnen en weven.
12 As ze heur waark kloar haar, brochde zai t noar lu dij heur opdracht geven haren en dij betoalden heur den oet. Dou ze n moal, op zeuvende dag van moand dystros, wat ofleverde, deden ze heur nait allenneg t volle loon, nee man, ze gavven heur boetendes ook nog n luk bokje oet heur koppel mit noar hoes.
13 Dou ze der mit thoes kwam, begunde hai te mekkern. "Woar komt dat bokje vandoan?" vruig k. "Doe hest hom toch zekerwoar nait stolen? Den most hom gaauw weerombrengen noar aigender. Stolen spul mag wie nait eten."
14 "Ik heb hom kedo kregen," was heur beschaaid. "Nog over mien verdainste hèn." Mor ik vertraauwde heur nait en wer kwoad. Nog ais weer zee k tegen heur dat ze t bokje weerombrengen mos noar aigender. Dou snaauwde ze tegen mie: "Wat hestoe nou aan aal dij goie en rechtschoapen doaden van die? Mos ais kieken wat of dij ons opleverd hebben!"
|
